1987!

Είναι οι στιγμές που γράφεται η Ιστορία. 

Είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.

Είναι η «μαγεία» που, όσα χρόνια και αν περάσουν, δεν σβήνει.

Μιας αθλητικής επιτυχίας που σηματοδότησε μια μικρή «επανάσταση».

Η Εθνική Ελλάδας πρωταθλήτρια Ευρώπης στο μπάσκετ, για πρώτη φορά.

Το AthleteStories.gr φιλοξενεί μερικές από τις καλύτερες ιστορίες για το «1987».«Ο αντίκτυπος του Ευρωμπάσκετ με βοήθησε και σαν άνθρωπο. Μου έδειξε πού μπορώ να φτάσω, ενώ δεν το είχα φανταστεί».

Ο Λιβέρης Ανδρίτσος εξηγεί την επίδραση της επιτυχίας της Εθνικής σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.

«Παρακολουθούσα τον αγώνα και παρακαλούσα να μην κάνει πέμπτο φάουλ ο Καμπούρης. Να βγάλει την επόμενη άμυνα, ώστε να μην χρειαστεί να μπω».

Ο Νίκος Λινάρδος εξομολογείται τα συναισθήματά του στον τελικό κι αποκαλύπτει το «μυστικό» εκείνης της ομάδας.

«Όταν εμφανιζόμουν στη φυσούνα, έκανα νόημα στον ντι-τζέι του γηπέδου και έβαζε στα ηχεία το “Eye of the Tiger” και το “We are the Champions”».

Ο Νίκος Σισμανίδης αποκαλύπτει τα μυστικά της προετοιμασίας (εκγύμναση, διατροφή και ψυχολογία) των διεθνών.

«Ήταν το τέλος που έγινε η αρχή της καψούρας ενός ολόκληρου λαού, ολάκερου του ελληνισμού με αυτή που έμελλε να αποκληθεί και να γίνει η Επίσημη αγαπημένη όλων των Ελλήνων».

Ο Βασίλης Σκουντής γράφει για τη σημασία του «1987» και τη διαχρονική ανατραχίλα που αυτό προκαλεί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Νίκος Λινάρδος: Φάνης, Μπέμπης Για Μία Ζωή

Νίκος Σισμανίδης: Ο λιγομίλητος Τσιτσιπάς