TOP STORIES

Κάθε βράδυ, σαν έφηβος, κοιμάσαι και κάνεις πολλά όνειρα. Δεν καταλαβαίνεις πώς και πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος. Ξυπνάς ένα πρωί και συνειδητοποιείς ότι σε κάποια έχεις πετύχει, σε κάποια…

Αγαπημένοι μου, Γιώργο, Ανδρέα, Δημήτρη, Αυτή είναι μια ιστορία που θα τη διαβάσετε σε μεγαλύτερη ηλικία. Σε κάποια σημεία της, ίσως, μοιάζει με παραμύθι. Μα, δεν είναι. Είναι η δική…

Να είσαι χαρούμενος όταν οι καταστάσεις είναι στα χέρια σου. Ακόμη και για τις δύσκολές, τις αναπόφευκτές ή πρόωρες επιλογές. Αυτό σκεφτόμουν την ημέρα που αποφάσισα να αποχωρήσω από το…

Δύο τηλεφωνήματα. Ισάριθμα κίνητρα. Δύο αγώνες που πρέπει και πάλι να δοκιμάσεις τα όριά σου. Άλλη μία διαδικασία. Μία ακόμη πρόκληση. Με πείσμα, με επιμονή. Με ενδιάμεσες δυσκολίες. Με εμπόδια.…

Κάθε αθλητή τον ακολουθεί, εύλογα, η πορεία του. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να τον συνοδεύει πάντα είναι το πνεύμα του. Το νέο κίνητρό του. Δεν επαναπαύτηκα ποτέ ούτε στα χρήματα…

Όσο πλησιάζει η θλιβερή επέτειος, οι μνήμες «ξυπνούν». Ακόμη κι αν οι εικόνες, κάποιες φορές, ξεθωριάζουν. Πλέον, φιλτράρονται διαφορετικά. Υπάρχουν, όμως, η μυρωδιά της καμένης γης, η μυρωδιά της καμένης…

Γνώριζα ξεκάθαρα ότι πολλές φορές με αντιμετώπιζαν σαν τον «γιο του Μπόμπαν» και όχι σαν τον Βλάντο. Δεν μου άρεσε καθόλου και πέρασα δύσκολα. Προσπαθούσα πολύ ώστε, κατά κάποιον τρόπο,…

Πρέπει να απομυθοποιήσουμε κάποια πράγματα. Έπαιζα. Και, όταν παίζεις, καμιά φορά, ξεφεύγεις. Ήμουν «καθαρός» αμυντικός, όμως, σε 15 χρόνια «επαγγελματικού» ποδοσφαίρου, έχω πάρει τέσσερις κόκκινες κάρτες. Οι περισσότερες, άδικες. Κάποιες,…

«Αδερφέ, πάρε τώρα τηλέφωνο για ασθενοφόρο, πεθαίνω!». Ήταν βράδυ Αυγούστου, το 2014. Είχα σταματήσει, όπως – όπως, σε ένα πάρκιν στην παραλιακή, στο ύψος της Βουλιαγμένης. Ένιωθα περιέργα, είχα «μυρμηγκιάσματα».…

Αντικρίζεις τα γηπεδάκια στα οποία έλιωνες τα παπούτσια σου πιτσιρικάς, στο Φάληρο. Τα πρώτα τσιμεντένια «σκηνικά» του μπάσκετ, από τα οποία δεν έφευγες αν δεν έσβηναν τα φώτα. Τα κοιτάς…