Κάθε Σάββατο απόγευμα, επί χρόνια ολόκληρα, η οικογενειακή διασκέδαση για τη μονογονεϊκή οικογένειά του συνοψιζόταν σε δύο λέξεις. Χάζεμα βιτρινών.
«Window shopping», κατά πώς το λένε στον Καναδά. Ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ με τον αδερφό του και τη μητέρα τους κοίταζαν, αλλά δεν αγόραζαν. Και να ήθελαν να αγοράσουν, δεν μπορούσαν. Ντύνονταν όμως καλά. Στην πένα.
Έπαιρναν τον προαστιακό από το Χάμιλτον, 45 λεπτά πιο μετά βρίσκονται στο Holt Renfrew και σε άλλα πολυκαταστήματα στην καρδιά του Τορόντο. Η δική του χτύπαγε ήδη για το μπάσκετ. Χάζευε, ονειρευόταν μεν. Πίστευε δε ότι κάποια στιγμή θα έχει τη δυνατότητα να μουντάρει πίσω από την τζαμαρία και να φορέσει πάνω του, να κάνει κτήμα του, οτιδήποτε του λαμπύριζε. Με όχημα το αγαπημένο του άθλημα.
Ένα καλοκαιρινό απόγευμα Κυριακής, πήγε στο γήπεδο της ομάδας του ως fashion icon κανονικό, όπως πλέον είναι –και βγήκε από αυτό Πρωταθλητής του ΝΒΑ.
Ως ο MVP των τελικών, μετά το αντίστοιχο βραβείο του για ολόκληρη τη σεζόν 2024-2025. Προτού καν γίνει 27 ετών, ο κύριος με το περίεργο μικρό όνομα, τα δύο επίθετα και τους πολύ περισσότερους τρόπους να στέλνει την μπάλα στο καλάθι αποτελεί ο ίδιος αντικείμενο χαζέματος.
Μούσια, μαλλιά, τρίχες…
Σέι από το Σεϊβόντε. Γκίλτζιους από τη μαμά Τσαρμέιν. Δρομέας μικρών και μεσαίων αποστάσεων, με συμμετοχή (στα 400μ.) στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 –και εκπροσωπώντας την Αντίγκουα και Μπαρμπούντα στη Βαρκελώνη. Το δεύτερο όνομα του νησιωτικού κράτους της Καραϊβικής, το ισπανικό Barbuda, βαστάει είτε από τους γενειοφόρους κατοίκους του των περασμένων αιώνων είτε από τη γενειοφόρο συκή που ευδοκιμεί εκεί.
Ιούλιος 2024: Ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ με τη φανέλα της Εθνικής Καναδά στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι.
Τον δρόμο της καλαθοσφαίρισης ο Σέι Έισιαν Γκίλτζιους-Αλεξάντερ τον ακολουθεί από πιτσιρίκι τόσο δα χάρη στην καθοδήγηση του μπαμπά. Ο Βον Αλεξάντερ, με καταγωγή επίσης από την Αντίγκουα, έχει παίξει μπάσκετ, κατακτώντας κι έναν γυμνασιακό τίτλο στο Τορόντο. Παρεμπιπτόντως, φτυστός στη φυσιογνωμία και στη φωνή ο κανακάρης του. Ο πατήρ στρώνει στη δουλειά, ώρες ολόκληρες κάθε μέρα, τον υιό και τον ανιψιό του. Τον Νικίλ Αλεξάντερ-Γουόκερ δηλαδή, τέκνο της αδερφής του της Νικόλ.
Μένει κοντά στον Σέι και, μετά τον χωρισμό του με την Τσαρμέιν, τον συμβουλεύει να έχει υπομονή και να μην πιστεύει όσους… δεν τον πιστεύουν. Πραγματικά, ο ψηλόλιγνος γκαρντ, ο οποίος έχει δει το πρώτο φως στις 12 Ιουλίου 1998, αποδεικνύεται αργής ωρίμανσης.
Στο χάι σκουλ κόβεται από την πρώτη ομάδα και περνάει από τρία διαφορετικά σχολεία. Για να βρει τον δρόμο του, πρέπει να φτάσει σε Λύκειο των ΗΠΑ, το κατά σύμπτωση Χάμιλτον (σαν το προάστιο του Τορόντο όπου έχει μεγαλώσει) Χάιτς στην Τσατανούγκα του Τενεσί.
Αφήνει τις πρώτες τρίχες στα μάγουλά του να φυτρώσουν κανονικά, αφήνει και μακριά μαλλιά. Ξεχωρίζει περισσότερο εκ του παρουσιαστικού του παρά εκ των αγωνιστικών του επιδόσεων.
Μια χαρά μεγάλο ταλέντο θεωρείται, έχοντας φτάσει τα 198 εκατοστά και παίζοντας σε όλες τις θέσεις της περιφέρειας, ολόκληροι Κεντάκι Γουάιλντκατς τον παίρνουν στο κολέγιο, μα κι εκεί ξεκινάει αργά. Όχι πειστικά, άστοχα. Ως αναπληρωματικός.
Αντίθετα με τον Σαμψών, παραμονές του 2018 κόβει τα μαλλιά του και στο επόμενο παιχνίδι πραγματοποιεί τη μακράν καλύτερή του εμφάνιση. Στο μεγάλο τοπικό ντέρμπι με το γειτονικό Λούιβιλ ρίχνει 24άρα με πέντε ριμπάουντ και τέσσερεις τελικές πάσες. Οι «Αγριόγατες» γδέρνουν τους Κάρντιναλς με 90-61 και ο τύπος με τα πιο γαμψά νύχια δεν τα ξανακόβει ποτέ.
Δεκέμβριος 2017: Ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ με τη φανέλα του Κεντάκι στο NCAA.
Σε μια βασική πεντάδα πλέον γεμάτη παίκτες που σύντομα θα κάνουν όνομα, άλλος με μεγαλύτερη κι άλλος με μικρότερη επιτυχία στο ΝΒΑ (Χαμίντου Ντιαλό, Κέβιν Νοξ, Πι Τζέι Ουάσινγκτον, Νικ Ρίτσαρντς), ο Καναδός ξεδιπλώνει το πολυσύνθετο παιχνίδι του. Ολοκληρώνει τη μοναδική χρονιά του στο NCAA με μέσους όρους άνω των τεσσάρων ριμπάουντ και πέντε ασίστ, κάνει και πάνω από ενάμισι κλέψιμο ανά ματς.
Ο ίδιος βέβαια μελετάει από καιρό το παιχνίδι ενός τύπου που δεν πολυασχολείται με τέτοια πράγματα. Ενός δεινού σκόρερ, του δεινότερου (sic) της εποχής του. Του Κόμπι Μπράιαντ. Ο «SGA», όπως αρχίζει να βλέπει χάριν συντομίας τυπωμένο (και να ακούει) το όνομά του, ξέρει ότι έχει όλο το πακέτο για έναν κόμπο γκαρντ που θα συνεισφέρει παντού. Θέλει όμως πρωτίστως να εξελιχθεί σε καλαθομηχανή.
Στο «Sweet 16» αστοχεί στην εκπνοή και το Κεντάκι αποκλείεται στο τελικό τουρνουά του κολεγιακού Πρωταθλήματος. Στους Κλίπερς, με τους οποίους ξεκινά το ταξίδι του στο ΝΒΑ, έχει οριακά διψήφιο μέσο όρο πόντων (10.8), αν και βασικός ως ρούκι.
Ακόμα και στην Οκλαχόμα, όπου στέλνεται μετά την παρθενική επαγγελματική σεζόν του, λίγοι μπορούν να διακρίνουν ακόμη το potential που έχει έως το… ταβάνι. Οι αμφισβητίες του παιχνιδιού του δεν είναι λίγοι. Τρίχες…
Ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ.
O (Chris) Paul και ο Paul (George)
Ο νεαρός με το άνοιγμα χεριών στα 212 εκατοστά έχει επιλεγεί λοιπόν το 2018 στο Νο.11 του ντραφτ. Χωρίς να κάνει θόρυβο, όταν στις πέντε πρώτες θέσεις υπάρχουν οι επίσης περιφερειακοί Λούκα Ντόντσιτς και Τρέι Γιανγκ, όπως και οι ψηλοί Ντιάντρε Έιτον και Τζάρεν Τζάκσον. Οι Χόρνετς στέλνουν το ίδιο βράδυ τον Γκίλτζιους στο Λος Άντζελες για άλλα πικ και έναν χρόνο αργότερα γίνεται το mega trade που αλλάζει τα δεδομένα στο ΝΒΑ για πολλά-πολλά χρόνια.
Όσο κι αν ο Πολ Τζορτζ είναι ακόμη στα ντουζένια του, δεν παύει να είναι κάποιος που έχει περάσει έναν φρικιαστικό τραυματισμό και τριανταρίζει. Δεν παύει να είναι… ένας.
Ενώ στα ανταλλάγματά του και πλην των Γκίλτζιους-Αλεξάντερ και Ντανίλο Γκαλινάρι συμπεριλαμβάνονται 5+2 (swap τα τελευταία) picks πρώτου γύρου! Μέχρι και το 2026! Αυτά τα τελευταία είναι που συνιστούν το μεγάλο δέλεαρ για τους Θάντερ. Όχι πως τους χαλάει η εξέλιξη του νεαρού γκαρντ, στην οποία άλλωστε συμβάλλουν οι ίδιοι τα μέγιστα…
Τύχη αγαθή, ο «SGA» γνωρίζει στην χρονιά των τεκτονικών αλλαγών στην Οκλαχόμα τον «CP3». Τον Κρις Πολ. Το rebuilding θεωρητικά απαιτεί tanking, κάτι που θα γίνει προσεχώς. Όχι όμως αμέσως. Ο βετεράνος πόιντ γκαρντ δεν χαμπαριάζει από εκούσιες… βυθίσεις και ήττες, με στόχο κι άλλα υψηλά ντραφτ πικ. Συνθέτει με τον Γκίλτζιους-Αλεξάντερ -των 19 πλέον πόντων- ένα φανταστικό περιφερειακό δίδυμο που αλληλοσυμπληρώνεται.
Οι Θάντερ (ξανα)μπαίνουν στα πλέι οφ κόντρα στα προγνωστικά, ο δε μικρός γίνεται το πουλέν του 35χρονου “άσου”. Διακρίνει ο δεύτερος στον πρώτο τη δική του εργατικότητα. Τη δική του αφοσίωση στην προπόνηση, την καθημερινή ρουτίνα.
Μάιος 2021: Ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ εύχεται στον Κρις Πολ για τα 36α γενέθλιά του.
Την επιθυμία να δουλέψει κάθε πτυχή του παιχνιδιού του, το περιθώριο να βελτιωθεί έτι περαιτέρω σε έναν σωρό πράγματα. Basketball junkies αμφότεροι, κάνουν παρέα και εκτός γηπέδων. Συχνά, για να παρακολουθήσουν μπάσκετ!
Ο Πολ φεύγει, η ομάδα χτίζεται πλέον γύρω από τον Γκίλτζιους-Αλεξάντερ. Όντως βελτιώνεται… μήνα με τον μήνα. Μπορεί να επωμιστεί και ψυχολογικά τον ρόλο του ηγέτη. Την επόμενη διετία η ομάδα -υπολογισμένα- πατώνει, ο ίδιος αντιμετωπίζει τραυματισμούς (πελματιαία απονευρωσίτιδα, βαριά διαστρέμματα). Είναι όμως η περίοδος που αρχίζει δειλά τις 40άρες, τα τριπλ νταμπλ… Που αρχίζει να μαζεύει ατομικές διακρίσεις, τύπου Παίκτης της Εβδομάδας.
Σεζόν της εκτόξευσης το 2022-2023. Ανεβάζει την παραγωγικότητά του κατά επτά πόντους και έχει μέσο όρο 31.4. Δεν χάνει βολή (90.5%), παρότι κερδίζει αφειδώς φάουλ και πηγαίνει συνεχώς στην γραμμή. Μέχρι και μία τάπα ανά αγώνα ρίχνει!
Τα κάνει όλα και συμφέρει, αφού πλέον κερδίζουν και οι ομάδες του. Η Οκλαχόμα χτυπά την πόρτα των πλέι οφ μέσω των play ins, αποκλειόμενη από τη Μινεσότα.
Η Εθνική Καναδά ανεβαίνει για πρώτη φορά σε βάθρο Παγκόσμιου Πρωταθλήματος –επειδή αυτός έχει 31 πόντους και 10 ριμπάουντ στον προημιτελικό με την Σλοβενία του Λούκα Ντόντσιτς, επειδή αυτός έχει 31 και 12 ασίστ στον μικρό Τελικό με τις ΗΠΑ. Του Ταϊρίς Χαλιμπέρτον, μεταξύ πολλών (σούπερ αστέρων) άλλων…
Καθόλου άσχημη η επανεμφάνισή του με το εθνόσημο ύστερα από επτά ολόκληρα χρόνια και ένα Παναμερικανικό U18. Το 2016 είχε ρόλο πασέρ, πρωτεύοντας άμα τη ενηλικίωσή του με 5.4 ασίστ. Μοίραζε την μπάλα στον κορυφαίο σκόρερ της διοργάνωσης, δηλαδή τον ξάδερφό του, Αλεξάντερ-Γουόκερ. MVP ήταν ο Αμερικανός Μαρκέλ Φουλτζ, ο οποίος έμεινε αιώνιο ταλέντο. Πώς αλλάζουν τα πράγματα, ε;
Ιούλιος 2024: Ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ με τη φανέλα της Εθνικής Καναδά στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι.
Ο βασιλιάς του mid-range
Ο μύθος του χτίζεται γύρω από την ικανότητά του στο σουτ μέσης απόστασης. Στην εποχή των analytics, με τα τρίποντα να αποτελούν πανάκεια για πολλές ομάδες, ο «SGA» επιμένει σε αυτό που έχει “καλλιεργήσει” καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον στον πλανήτη.
Ντεμοντέ το σουτάκι από τα 4-5 μέτρα; Μάλλον. Χειρότερη επιλογή, σε σχέση με το πιο μακρινό που δίνει τρεις πόντους; Μάλλον όχι, αν η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του άρχοντα -και- των isolations. Credit στον Σαμ Κασέλ, τρομερό mid-range σκόρερ μιας άλλης εποχής. Ο τρις Πρωταθλητής του ΝΒΑ (με Ρόκετς και Σέλτικς) είναι ασίσταντ κόουτς στους Κλίπερς, στη ρούκι χρονιά (και μοναδική εκεί) του μικρού στο Λος Άντζελες.
«Αν οι αντίπαλες άμυνες σού δίνουν το σουτ μέσης απόστασης, αυτό ακριβώς θα παίρνεις. Και θα τις κάνεις να το πληρώνουν ακριβά, τελειοποιώντας το», αποκαλύπτει ο παλαίμαχος πόιντ γκαρντ στο «ESPN» πως έχει δασκαλέψει τον Σέι. «Είναι μια μακρύτερη εκδοχή μου ο Γκίλτζιους-Αλεξάντερ. Μακρύτερη και γρηγορότερη».
Ο μαθητής του επιτίθεται κάθετα, παίρνοντας τον δεξιό, παίρνοντας τον αριστερό διάδρομο. Προστατεύει την μπάλα με το μακρύ κορμί του και τα ανάλογα άκρα του, δίνει και το περίφημο πια σπρωξιματάκι με τον δεξιό ώμο στον προσωπικό του αντίπαλο. Τόσο όσο. Τόσο όσο να δημιουργήσει τον χώρο να εκτελέσει από τη μία. Όσο ώστε να μη χρεωθεί με επιθετικό φάουλ από την άλλη. Step back ή spin move, καλάθι.
Ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ με τη φανέλα των Λος Άντζελες Κλίπερς τη σεζόν 2018-2019.
Ιδανική η ισορροπία σώματος, όταν πάει πάνω στον άμοιρο παίκτη που έχει χρεωθεί το μαρκάρισμά του. Τον τρώει ζωντανό με τα pull up σουτάκια του και τα ντράιβ, ακόμα και με τρίποντα. Με τα πόδια δουλεύει τα pump fakes και τις κινήσεις πίβοτ, διατηρώντας εκείνο (το πόδι) που πρέπει σταθερό, όταν όλοι νομίζουν ότι έχει κάνει βήματα.
Με το κορμί χρησιμοποιεί hesitation moves, αλλάζοντας ρυθμό και κατευθύνσεις κατά τις εφορμήσεις του προς το καλάθι. Με τα χέρια απλώς… στέλνει την μπάλα στον στόχο. Από οποιαδήποτε απόσταση. Ακόμα και το 2022-2023, οπότε ψηφίζεται στην καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ και γίνεται ο νεαρότερος γκαρντ όλων των εποχών με 30+ πόντους μέσο όρο και πάνω από 50% εντός παιδιάς, σπάζοντας το ρεκόρ του Μάικλ Τζόρνταν (!), ευστοχεί σε λιγότερο από ένα τρίποντο ανά παιχνίδι.
Το δουλεύει κι αυτό, φτάνει να ευστοχεί σε 2.1 δύο (κανονικές) περιόδους αργότερα. Έχει μεσολαβήσει άλλη μία χρόνια με παρεμφερές σκοράρισμα και ακόμα καλύτερο ποσοστό εντός παιδιάς (53.5%), κάνοντας και δύο κλεψίματα ανά ματς!
Δεύτερος πια στην ψηφοφορία για τον MVP. Φέρνοντας την Οκλαχόμα ξανά στα πλέι οφ, ως πρώτη μάλιστα στη Δύση μετά από 11 χρόνια, και σπάζοντας ουκ ολίγα ρεκόρ και του Κέβιν Ντουράντ με τη φανέλα της.
Ο αποκλεισμός στον δεύτερο γύρο της δυτικής περιφέρειας από το Ντάλας έρχεται στον πόντο στο Game 6, στο οποίο ο «SGA» έχει σημειώσει 36άρα, έχει μοιράσει οκτώ τελικές πάσες και δεν έχει υποπέσει στο παραμικρό λάθος. Αγγίζει την τελειότητα σε ατομικό επίπεδο, ομαδικά εντούτοις λείπει κάτι λίγο ώστε η πορεία στην ποστ σίζον να φτάσει μέχρι το τέλος.
Φεβρουάριος 2025: Ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ ποζάρει με τη φανέλα των Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ στον φακό του «Slam».
Συλλογισμοί στην βροχή με κομφετί
Ο κόουτς Μαρκ Ντέιγκνολτ συνεχίζει την καλή δουλειά εισάγοντας κι άλλες χρήσιμες μονάδες στο ροτέισιον, ο Τζένεραλ Μάνατζερ Σαμ Πρέστι, “αρχιτέκτονας” του πολυετούς πρότζεκτ με την πιο νεανική ομάδα του ΝΒΑ, πιστώνεται ακόμα περισσότερα. Ωστόσο αυτό το… κάτι λίγο που έλειπε το 2024 το δίνει σε μεγάλο βαθμό ο Γκίλτζιους-Αλεξάντερ το 2025. Πάλι αυτός, τρυπώντας προσωπικά ταβάνια και κάθε άμυνα, έτσι όπως περνάει και ανάμεσα από δύο παίκτες, προτού τραβήξει χειρόφρενο και σκοράρει… Χώρια η αμυντική του επίδραση στο παιχνίδι του καλύτερου σχετικά συνόλου της λίγκας.
Νέα πρωτιά στη Δύση, με 15 συναπτές νίκες κάποια στιγμή. Ο ηγέτης του Ντέιγκνολτ ρίχνει τέσσερεις 50άρες, τις τρεις σε βάθος επτά αγώνων! Με 72 συνεχόμενες εμφανίσεις 20+ πόντων σπάει κι άλλο ρεκόρ (συλλόγου) του Ντουράντ, φτάνοντας σε μια επίδοση που όμοιά της, γενικότερα, δεν έχει καταγραφεί μετά τα ‘60s.
Ψηφίζεται φυσικά MVP, ως ο κορυφαίος σκόρερ της λίγκας με 32.7 πόντους και ανεβαίνοντας στο 37.5% στα τρίποντα.
Είπαμε όμως. Ασταμάτητος είναι, όταν πάει προς τα μέσα. Με πρωτοφανείς στα χρονικά επιδόσεις… Τα εύστοχα δίποντά του με τζαμπ σουτ μετά από ντρίμπλα μετρώνται σε 248/261! Βάζει και τα πιο πολλά καλάθια από ντράιβ, πρωτεύοντας στη συγκεκριμένη κατηγορία των advanced stats για τέταρτη φορά από το 2013, από τότε που υπάρχει η συγκεκριμένη καταμέτρηση.
Μπαίνει στην ίδια πρόταση με τον Τζόρνταν και τον Γιάννη Αντετοκούνμπο (και τους Γουίλτ Τσάμπερλεϊν και Έιντριαν Ντάντλεϊ) ως ο πέμπτος ΝΒΑer με τρεις συναπτές χρονιές 30+ πόντων μέσο όρο, με πάνω από 50% εντός παιδιάς. Στα δε πλέι οφ γίνεται ο τέταρτος, μετά από «MJ», Χακίμ Ολάζουον και το ίνδαλμά του, τον Κόμπι, με 15 τριαντάρες στο σκοράρισμα (στην ίδια ποστ σίζον). Εδώ είμαστε λοιπόν.
Ιούνιος 2025: Οι Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ κατακτούν το Πρωτάθλημα και ο Σέι Γκίλτζιους-Αλεξάντερ ανακηρύσσεται MVP των Τελικών.
Παρότι πάνω του γίνονται συνεχώς παγίδες και πέφτουν ακόμα και τρεις και τέσσερεις αντίπαλοι, ο τύπος δεν σταματιέται στα πλέι οφ. “Σκουπίζει” τους Γκρίζλις, το… διαπράττει ξανά σε do or die αγώνα με 35άρα και κανένα λάθος στο Game 7 με τους Νάγκετς, καθαρίζει με συνοπτικές διαδικασίες και τους Τίμπεργουλβς (4-1), παίρνοντας εκδίκηση για τον προ διετίας αποκλεισμό στα play ins. Παράπλευρη… πρόκληση στεναχώριας αυτή του αγαπημένου του ξαδέρφου, ο οποίος αναλαμβάνει μάλιστα συχνά το δικό του μαρκάρισμα.
Στους ΝΒΑ Finals, τους πρώτους του οργανισμού από το 2012, περιμένει αγριεμένη η Ιντιάνα. Ο τύπος που δείχνει μονίμως ατάραχος, σε μια διαρκή κατάσταση νιρβάνας, δεν χαμπαριάζει. Ξεκινάει με 38 πόντους, ρίχνει άλλες τρεις. Στο Game 7 μένει στους… 29, άστοχος ων. Μοιράζει όμως 12 ασίστ (ρεκόρ του σε ποστ σίζον), κάνει δύο κοψίματα, μένει όρθιος, ενόσω ο συγκινητικός Χαλιμπέρτον έχει αποχωρήσει -ξανά- τραυματίας.
Δαχτυλίδι στο χέρι, ως ο πολυτιμότερος και των τελικών. Προηγουμένως δηλαδή MVP της χρονιάς, μαζί και πρώτος σκόρερ της λίγκας. Σπάνιο ατομικό τρεμπλ, μπαίνοντας στο κλειστό κλαμπ των Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ, Μάικλ Τζόρνταν και Σακίλ Ο’Νιλ.
Ήρωας σε μια μικρή αγορά του ΝΒΑ, μοντέλο κανονικό σε επιδείξεις μόδας από χρόνια. Με τα Chanel και τα παπιγιόν του, ακόμα κι όταν εισέρχεται στο Paycom Center για να δώσει καλαθοσφαιρική παράσταση.
«Δύσκολο να χωνέψω ότι όντως συμβαίνει», παραδέχεται, ενόσω πέφτει το κομφετί. «Κάθε παιδί ονειρεύεται. Ελάχιστα κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα, αν έχουν θέσει τόσο μεγαλεπήβολους στόχους όπως εγώ».
Μιλάει, αλλά δεν κοιτάζει τον δημοσιογράφο. Μοιάζει να αναπολεί την εποχή που κοιτάζει ο ίδιος μαγεμένος τις βιτρίνες. Στην αντανάκλαση του ειδώλου του στο τζάμι αστράφτει κάτι χρυσαφένιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: