Ξεκινάμε την καριέρα μας νωρίς. Την ολοκληρώνουμε νωρίς, συνήθως γύρω στα 35 χρόνια μας.
Είναι τότε που κάποιοι άλλοι επαγγελματίες αρχίζουν τη δική τους πορεία.
Δεν έχουμε συχνά καμία εκπαίδευση για μία «δεύτερη καριέρα» και δεν γνωρίζουμε να κάνουμε τίποτε άλλο πέρα από τον αθλητισμό.
Τα ποσά των συμβολαίων μας γίνονται γνωστά στον κόσμο.
Παράλληλα, δεν έχουμε εμπειρία και έρχονται διάφοροι, γονείς, φίλοι, συγγενείς ακόμα και σύντροφοι και θέλουν να μας πουν πώς να επενδύσουμε τα δικά μας χρήματα.
Μονάχα που πολλές φορές και οι ίδιοι δεν έχουν ποτέ διαχειριστεί τέτοια ποσά με επιτυχία…
Στη διάρκεια της πορείας στα γήπεδα, πολλοί αθλητές τοποθετούν ποσά σε ασφαλιστικά και τραπεζικά προϊόντα, των οποίων η απόδοση τους αρέσει, όμως δεν έχουν ιδέα πού και πώς επενδύονται και, φυσικά, με ποιο ρίσκο. Δεν γνωρίζουν ούτε πώς να ελέγξουν τον άνθρωπο που τους τα προτείνει.
Στα σπορ, σχεδόν πάντα οι αθλητές επιλέγουν το υψηλότερο συμβόλαιο. Στη διαχείριση των επενδύσεων και της περιουσίας, το μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους έχει και τον μεγαλύτερο κίνδυνο να χάσεις τα χρήματα σου.
Οι αθλητές έχουν ένστικτο για το παιχνίδι. Παίζουν από παιδική ηλικία, ωστόσο θα αγοράσουν ένα ακίνητο με το ένστικτο, γιατί θα ανέβει η αξία του και δεν θα χάσει ποτέ, γιατί θα είναι ευκαιρία, αλλά όλα αυτά χωρίς μελέτη από έναν εκτιμητή ακινήτων…
Τον χρόνο μας, ως αθλητές, συνήθως τον περνάμε χαλαρώνοντας και αποβάλλοντας το άγχος σε καφέ ή εστιατόρια, τα οποία πια στην Ελλάδα ανοίγουν και κλείνουν σχεδόν με την ίδια συχνότητα, με τον ίδιο ρυθμό.
Αλλά το δικό τους καφέ ή εστιατόριο, στο οποίο βάζουν ένα μικρό ή μεγάλο κεφάλαιο, θα πετύχει, δίχως την καθημερινή παρουσία και τον έλεγχό τους..
Λες και στο μπάσκετ ή στο ποδόσφαιρο, μπορούμε να σκοράρουμε στο παιχνίδι από τον πάγκο ή από τον καναπέ μας.
Πώς χάνουν χρήματά;
Αρκετοί έβαλαν τα λεφτά τους σε επενδυτικά προϊόντα που μηδένισαν… Κάποιοι έδωσαν προκαταβολές για αυτοκίνητα από το εξωτερικό που δεν ήρθαν ποτέ.
Άλλοι επένδυσαν τις περιουσίες τους σε ακίνητα, γιατί «υποτίθεται» ότι δεν χάνουν ποτέ την αξία τους. Μόνο που αν τα αγοράσεις εξαρχής σε λάθος αξία, χάνεις τα χρήματά σου.
Κάποιος αγόρασε σπίτια σε όλη του την οικογένεια και στα 40 τού τελείωσαν τα χρήματα, έχοντας εισπράξει στην καριέρα του πάνω από πέντε εκατομμύρια.
Αθλητής, με μετάλλιο σε ατομικό αγώνισμα, αγόρασε ένα αυτοκίνητο αξίας 80.000 ευρώ. Ήταν το παιδικό του όνειρο, αλλά δεν είχε και καμία άλλη περιουσία, ούτε γνώριζε αν θα αποκτήσει ξανά. Δεν είχε ξανά άλλη αγωνιστική επιτυχία…
Ορισμένοι δανείζουν αλόγιστα τα χρήματά τους σε ανθρώπους γιατί αυτοί δεν κατόρθωσαν να κάνουν το χόμπι τους επάγγελμα.
Επενδύουν όλα τα χρήματά τους σε ένα πράγμα, πιστεύοντας πως τα λεφτά δεν θα τελειώσουν ποτέ. Δεν γνωρίζουν τι σημαίνει διασπορά.
Βασίζονται σε ιδέες, όμως μία ιδέα πρέπει να ακολουθείται από μία ανάλυση, και ένα επενδυτικό πλάνο. Επίσης, τι κομμάτι από την περιουσία μου θα χάσω για πάντα αν κάτι δεν πάει καλά; Μπορώ να αντέξω να χάσω τόσα χρήματα;
Φύσει αισιόδοξοι, οι αθλητές πιστεύουν πώς ό,τι κάνουν θα πετύχει. Χρειάστηκαν δέκα χρόνια δουλειάς να φτάσουν στο πικ της καριέρας τους, αλλά με την πρώτη μας επένδυση εκτός γηπέδου νομίζουν ότι θα βγάλουν άμεσα και σίγουρα κέρδος…
Πολλοί από εμάς, αποφασίζουν να γνωρίσουν προσωπικά τον λογιστή τους μετά τα 35 μας, γιατί η οικογένειά τους φροντίζει να μιλά απευθείας μαζί του, ώστε εμείς να παίζουμε απερίσκεπτα.
Πρέπει να έχουμε μαζί μας καταρτισμένους συνεργάτες να μας συμβουλεύσουν. Επαγγελματίες, όπως εκτιμητές ακινήτων, λογιστές, οικονομικοί σύμβουλοι σε όλη μας την καριέρα.
Αν κάποιος σου πει, στο αποκορύφωμα της καριέρας σου, ότι σε δέκα χρόνια δεν θα έχεις τίποτα στην άκρη, δεν θα έχεις κρατήσει τα χρήματα που πέρασαν από τα χέρια σου και θα χρειαστεί να εργαστείς ως οδηγός, φύλακας ή στην εστίαση, δεν θα τον πιστεύεις.
Όπως ο Φρεντερίκ Βάις, παλαίμαχος Γάλλος σέντερ των 2.18 που πέρασε και από το ΝΒΑ, ο οποίος έχασε όλα τα χρήματά του σε λάθος επενδύσεις έκανε απόπειρα αυτοκτονίας και τελικά έγινε ιδιοκτήτης περιπτέρου.
Ως αθλητές με υψηλές απολαβές, πολλοί μαθαίνουν τους εαυτούς τους να αγοράζουν ό,τι και όποτε το θέλουν.
Παίρνουν ό,τι τους αρέσει.
Ρισκάρουν κάθε μέρα το σώμα τους, παίζουν με άγχος και ένταση για πάρα πολλά χρόνια. Σε 20 χρόνια καριέρας, έχω πάρει τόσα παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη όσα λαμβάνει συνήθως κάποιος άλλος σε δύο ζωές.
Σκεφτόμαστε πως οι ανταμοιβές μάς αξίζουν. Μας αξίζουν τα καλύτερα. Έτσι ξοδεύονται χρήματα σε εξόδους, διασκέδαση, διακοπές.
Στα αποδυτήρια και στο παρκινγκ των Σόνικς δεν ξεχώριζες ποιος αμείβεται περισσότερο. Μονάχα που ο ένας έπαιρνε 300 χιλιάδες και άλλος 30 εκατομμύρια, κάνοντας το ίδιο lifestyle.
Ο ανταγωνισμός για το καλύτερο, το γρηγορότερο αυτοκίνητο ή το μεγαλύτερο σκάφος δεν τελειώνει ποτέ… Τα χρήματα, τελειώνουν.
Όταν σταματούν, ξοδεύουν τόσα όσα όταν έπαιζαν. Μέχρι να τελειώσουν δεν γνωρίζουν τι σημαίνει παθητικό εισόδημα ούτε πώς να να το δημιουργήσουν.
Πολλοί αθλητές χάνουν τα πάντα παίζοντας ό,τι έχουν και δεν έχουν στο στοίχημα…
Υποτίθεται ότι σε όλη μας την καριέρα μαθαίνουμε να συμπεριφερόμαστε με πειθαρχία και αυτοσυγκράτηση.
Όταν χάσεις τα χρήματα σου δεν υπάρχει επιστροφή.
Κοιτάς πίσω σου, όλα εκείνα τα λεφτά που πέρασαν από τα χέρια σου και θα μπορούσες να έχεις τώρα και αλλάζει ο κόσμος σου.
Η απώλεια της περιουσίας και του τρόπου ζωής φέρνει γκρίνια, φέρνει και χωρισμούς. Πολύ συχνά όλα αυτά εκτυλίσσονται ενώ υπάρχουν και παιδιά στη μέση.
Καριέρα, τουλάχιστον τέτοιου είδους, δεν θα ξανακάνεις στα 35 και στα 40 σου.
Δεν θα αποκτήσεις πιθανότατα καμία άλλη εργασία η οποία να σου προσφέρει τα εισοδήματα που απέκτησες ως επαγγελματίας αθλητής.
Είσαι τυχερός αν δεν έχεις και χρέη και δεν κουβαλάς και αυτό το ψυχολογικό βάρος…
Ένας άνθρωπος που έχει πάρει δάνειο για να αποκτήσει ένα σπίτι, είναι συχνά σε καλύτερη κατάσταση από έναν πρώην παίκτη που έβγαλε δύο-τρία εκατομμύρια στην καριέρα του αλλά τα σπατάλησε, γιατί στο τέλος θα κρατήσει και το σπίτι του.
Υπάρχουν αθλητές που έχουν χάσει όχι απλώς χρήματα, αλλά και το σπίτι που μένει η οικογένειά τους…
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι επτά στους δέκα παλαίμαχους αθλητές, παγκοσμίως, οδηγούνται στην χρεοκοπία μέσα στα πρώτα πέντε χρόνιά μετά το τέλος της καριέρας τους.
Ο Αντουάν Ουόκερ, άλλοτε σταρ των Σέλτικς και πρωταθλητής με τους Χιτ, απώλεσε 110 εκατομμύρια σε σπατάλες, αποτυχημένες επενδύσεις και φροντίδα περίπου 70 συγγενών του!
Το 2007, που έπαιξα στους Σιάτλ Σούπερσονικς, το NBA μας έκανε μαθήματα επιλογής οικονομικού συμβούλου, διαχείρισης περιουσίας και μπάτζετ. Διαθέτει, βεβαίως, και το Rookie Transition Program, για τους ρούκι παίκτες.
Ξεκίνησα τα online classes που μας πρόσφεραν και συνέχισα και στο υπόλοιπο της καριέρας αντίστοιχα μαθήματα.
Το σάιτ afrugalathlete.com, επίσης, αλλάζει τον τρόπο σκέψης ενός αθλητή με παραδείγματα αθλητών και τρόπους ώστε να είμαστε ολιγαρκείς και οικονομικά ανεξάρτητοι για όσο παίζουμε, αλλά και όταν σταματάμε.
Όταν παραμείνεις απλώς αφοσιωμένος στην προπόνηση και τον αγώνα και δεν αναπτύξεις άλλες πτυχές του εαυτού σου ή, συχνά, απλώς την κοινή λογική, η οικονομική καταστροφή θα αποδεχθεί ο δυσκολότερος αντίπαλός σου…
Ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης είναι παλαίμαχος διεθνής καλαθοσφαιριστής και νυν πρόεδρος του Π.Σ.Α.Κ..
Επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Αδαμόπουλος
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ανδρέας Γλυνιαδάκης: «Κυνήγησε το όνειρό σου» / «Ψυχοθεραπεία» / «Το Μπάσκετ Δεν Τελειώνει» / «Ευκαιρία για αλλαγή» / «Όταν σβήνουν τα φώτα» / «Το lockdown σκοτώνει το μπάσκετ» / «ΝΒΑ ντραφτ σημαίνει ευκαιρία» / «Τα δύο πρόσωπα της Ευρωλίγκας» / «Ο αθλητισμός που θέλουμε»
Γιώργος Παυλίδης: «Δύο καριέρες, μία ζωή»
Ο Άλεν Άιβερσον έγινε σύμβολο μίας κουλτούρας που δεν του στέρησε τη μπασκετική «αθανασία»
Η αβάσταχτη απλότητα του (περίπλοκου) εαυτού του Ντένις Ρόντμαν
Οι πολλαπλές προσωπικότητες του Ντελόντε Ουέστ έγιναν η τραγωδία του…
Απώλεια και τζόγος δεν λύγισαν τον Άντρος Τάουνσεντ
Η κοκαΐνη οδήγησε τον Εστεμπάν Λοάισα σε λάθος στροφή και στη φυλακή…