«Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει μέχρι σήμερα είναι να είμαι ο εαυτός μου. Να γνωρίζω την αξία μου ως άνθρωπος. Να είμαι αισιόδοξη. Να πιστεύω σε μένα!».
Μέχρι το απόγευμα της 10ηης Οκτωβρίου 2020, η Ίγκα Σφιόντεκ ήταν απλά μία τενίστρια που μερικά εικοσιτετράωρα πριν είχε σημειώσει τη μεγαλύτερη έκπληξη στον τέταρτο γύρο του φημισμένου Ρολάν Γκαρός.
Είχε αποκλείσει την Σιμόνα Χάλεπ (με νίκη 6-1, 6-2) από τη συνέχεια του Γαλλικού Όπεν, ανταποδίδοντας μ’ αυτόν τον τρόπο το «χτύπημα» που είχε δεχθεί από την Ρουμάνα το 2019, ακριβώς στην ίδια φάση της διοργάνωσης!
Στην πορεία, όμως, αποδείχθηκε ότι η νίκη-έκπληξη επί της Νο 2 στην παγκόσμια κατάταξη Χάλεπ, ήταν μόνο η αρχή σε μια σειρά σημαντικών επιτευγμάτων.
Η κατάκτηση για πρώτη φορά από Πολωνή αθλήτρια ενός Γκραν Σλαμ και η αναρρίχησή της αθλήτριας στο Νο 17 της παγκόσμιας κατάταξης από το 54 (ανέβηκε κατά 37 θέσεις!) αγωνιστικά ήταν, αναμφίβολα, τα σημαντικότερα.
Η Ίγκα Σφιόντεκ πανηγυρίζει τον τίτλο της στο Παρίσι / Photo by: Roland Garros (FB).
Το σπουδαιότερο, ωστόσο, όλων ήταν πως ο τίτλος που κατέκτησε η νεαρή τενίστρια -φαν του Ναδάλ, της ροκ μουσικής και ζωόφιλη με ιδιαίτερη αδυναμία στις γάτες- τη βοήθησε σημαντικά να «πατήσει» γερά στα πόδια της!
Να πιστέψει ακόμα περισσότερο στον εαυτό της και να συνειδητοποιήσει πως αξίζει να πάρει μία θέση στο «γαλαξία» του παγκοσμίου τένις.
Το 19χρονο κορίτσι από τη Βαρσοβία, που έπεσε σαν «κεραυνός» στο κορτ Φιλίπ Σαρτιέ του Ρολάν Γκαρός, χρειάστηκε να δουλέψει πολύ με τον εαυτό του μέχρι να καταφέρει να ξεπεράσει το άγχος, τους φόβους του και κυρίως, να διαχειριστεί την πίεση που δημιουργείται σ’ έναν αθλητή όταν συμμετέχει σε διοργανώσεις με αντιπάλους υψηλού αγωνιστικού επιπέδου.
«Η ψυχική αντοχή είναι ίσως το πιο σημαντικό πράγμα αυτή την στιγμή στο τένις, γιατί πλέον όλοι μπορούν να παίξουν στο υψηλότερο επίπεδο», είχε πει μετά τον θρίαμβο της επί της Χάλεπ, συμπληρώνοντας την πρότασή της με μία φράση-κλειδί.
«Αυτοί που θα είναι οι πιο δυνατοί και θα διαχειριστούν την πίεση, αυτοί θα είναι και οι κορυφαίοι!».
Photo by: Roland Garros (FB).
Είναι εμφανές ότι η Πολωνή τενίστρια, πλην της συστηματικής δουλειάς που κάνει με τον προπονητή της, Πιότρ Σιερσπουτόσφκι, για να βελτιώσει τις αγωνιστικές αδυναμίες της και να αξιοποιήσει στο έπακρο το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της, έδινε και εξακολουθεί να δίνει ιδιαίτερη σημασία και στον τομέα της ψυχολογίας.
Τόσο που, πριν δύο χρόνια, «τόλμησε» να εντάξει στο τιμ των μόνιμων συνεργατών της, μία ψυχολόγο: την Ντάρια Αμπράμοβιτς.
Ο λόγος για τον οποίο η Σφιόντεκ αποφάσισε να αναζητήσει τη βοήθεια ενός ειδικού, ήταν η διαπίστωση ότι κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού, επηρεαζόταν αρκετά όταν έχανε κάποιο game ή σετ.
Η ένταση και η απογοήτευση μετά από ένα κακό σερβίς ή έναν χαμένο πόντο, ήταν αρκετά για να «μπλοκάρουν» το μυαλό της και να την βγάζουν «πνευματικά» εκτός αγώνα. Επομένως, πήρε την απόφαση να αναζητήσει τον άνθρωπο που θα τη βοηθούσε να διατηρεί τη σκέψη της «καθαρή» και να «διαχειρίζεται» με επιτυχία τα «παιχνίδια» του μυαλού της.
«Απ’ όσο θυμάμαι, όταν ήμουν μικρότερη, είχα συνεργαστεί με δύο ψυχολόγους. Η Ντάρια, όμως, αποδείχθηκε πως είναι η καταλληλότερη! Με ξέρει, με καταλαβαίνει, και κατά κάποιον τρόπο μπορεί να διαβάζει το μυαλό μου, το οποίο, για πω την αλήθεια, είναι λίγο… περίεργο», λέει η Σφιόντεκ, η οποία σε κάθε συνέντευξη, απονέμει τα εύσημα στην Αμπράμοβιτς, πρώην αθλήτρια της ιστιοπλοΐας, νυν αθλητική ψυχολόγος, ακόμα και παικτών που αγωνίζονται στις εθνικές ομάδες της Πολωνίας.
«Η Ντάρια -συνεχίζει- με βοήθησε πολύ σ’ όλη τη διάρκεια του τουρνουά (Ρολάν Γκαρός) και ειδικά μετά τη διακοπή των αγωνιστικών δραστηριοτήτων λόγω του Covid -19.
»Τώρα που ολοκληρώθηκε το Όπεν, με βοηθάει υπενθυμίζοντάς μου πάντα τον βασικό λόγο για τον οποίο ασχολήθηκα με το τένις: Να χαίρομαι και να ευχαριστιέμαι το παιχνίδι!».
Η ευχαρίστηση, λοιπόν, του παιχνιδιού ήταν, και πιθανόν θα παραμείνει, ο βασικός στόχος της νεαρής αθλήτριας, ο πατέρας της οποίας όταν έμαθε για την απόφασή της να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, ήλπιζε πως θα ακολουθούσε τα χνάρια του.
Όντας ο ίδιος αθλητής, κωπηλάτης μέλος της Ολυμπιακής ομάδας της Πολωνίας στους Αγώνες το 1988 στη Σεούλ, ο Τόμας Σφιόντεκ, επιθυμούσε να δει τα δυο κορίτσια του -την Ίγκα και την κατά τρία χρόνια μεγαλύτερη αδερφή της Αγκάτα- να ασχολούνται με την κολύμβηση.
Κι αν αρχικά η Αγκάτα τού έκανε το χατίρι, στην περίπτωση της κατόχου του Γαλλικού Όπεν, υπήρχε ένα πολύ σοβαρό θέμα: Φοβόταν, όπως η ίδια είχε αποκαλύψει, το νερό.
«Αρχικά με ενθουσίαζε η ιδέα να ασχοληθώ με την κολύμβηση, όμως, η φοβία που είχα για το νερό δεν βοηθούσε. Όταν μπήκε στη ζωή μου το τένις, έκρινα πως το συγκεκριμένο άθλημα ήταν πιο ασφαλές κι έτσι αποφάσισα να παραμείνω σ’ αυτό».
Η Ίγκα, ξεκίνησε να παίζει τένις σε παιδική ηλικία, ακολουθώντας τα βήματα της αδερφής της όταν εκείνη «εγκατέλειψε» την κολύμβηση και μεταπήδησε στο άθλημα, από το οποίο αποχώρησε τελικά σε ηλικία 15 ετών λόγω τραυματισμού.
Η Ίγκα Σβίοντεκ με την Ντάρια Αμπράμοβιτς και τους συνεργάτες τους / Photo by: Iga Swiatek (FB).
Ο πατέρας τους ήταν αρκετά απαιτητικός, γιατί «ήθελε τόσο από εμένα όσο κι από την αδερφή μου να είμαστε πάντα συγκεντρωμένες στη δουλειά μας. Είχε υψηλές προσδοκίες. Ήθελε να παίρνουμε καλούς βαθμούς και να κάνουμε καλές προπονήσεις.
»Κάποιες φορές αυτές οι προσδοκίες δεν κάνουν καλό. Δημιουργούν πίεση σ’ ένα παιδί, όμως, στη δική μου περίπτωση, με βοήθησε αρκετά να μάθω πώς θα γίνω επαγγελματίας».
Ωστόσο, μέχρι να μάθει η Σφιόντεκ να λειτουργεί ως επαγγελματίας, υπήρξε ένα διάστημα στο οποίο το τένις δεν ήταν στις βασικές προτεραιότητες της ζωής της.
«Δεν είχε πρωταγωνιστικό ρόλο», θα πει χαρακτηριστικά ο προπονητής της, Πιότρ Σιέρσπουτόφσκι. Εξηγώντας ότι «στο παρελθόν εκείνο που την απασχολούσε περισσότερο ήταν τα μαθήματα στο σχολείο της. Θυμάμαι, την περίοδο που ήταν ακόμα μαθήτρια, προγραμμάτιζα να κάνουμε προπόνηση στις επτά το πρωί, γιατί στη διάρκεια της ημέρας είχε τα μαθήματά της στο σχολείο και δεν ήθελε να τα παραμελεί».
Όπως, μάλιστα, ανέφερε και η ίδια σε μία «ζωντανή» συζήτηση που είχε την περίοδο του lockdown με τη -φίλη της- Ναόμι Οσάκα σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, στην παιδική ηλικία δεν παρακολουθούσε αγώνες τένις. Ούτε είχε κάποιον/α αθλητή/τρια ως ίνδαλμα.
«Ξέρω, ίσως ακούγεται περίεργο το γεγονός ότι δεν παρακολουθούσα τένις όταν ήμουν μικρότερη. Όμως, όταν γυρνούσα στο σπίτι μετά το σχολείο και τις προπονήσεις, ήμουν τόσο κουρασμένη που δεν… άντεχα άλλο τένις. Αναρωτιόμουν, μάλιστα, πώς μπορούσαν οι γονείς μου να παρακολουθούν κάθε μέρα τόσο πολύ τένις!
»Όταν συμμετείχα στο πρώτο τζούνιορ Γκραν Σλαμ στο Όπεν της Γαλλίας, τότε συνειδητοποίησα πως το τένις ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι νόμιζα. Κι αμέσως το ερωτεύτηκα! Έβλεπα συνεχώς τον Ναδάλ να παίζει γιατί μου αρέσει το παιχνίδι στο clay («χώμα»), κι ο “Ράφα”, είναι κυρίαρχος σ’ αυτό! Έτσι δεν είναι;».
Η συμμετοχή της σ’ εκείνο το Όπεν στη Γαλλία, σε συνδυασμό με την παρουσία που είχε τα προηγούμενα χρόνια, έδειχναν ότι η Ίγκα ήταν ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του χώρου.
Η Ίγκα Σφιόντεκ στο Rogers Cup, στο Τορόντο, το 2019 / Photo by: WTATennis.com.
Ο τραυματισμός της το 2017 ανέκοψε προσωρινά την σταθερά ανοδική πορεία της μια και την κράτησε επτά μήνες εκτός αγωνιστικής δράσης, όμως, τον επόμενο χρόνο επανήλθε στα κορτ δυνατή, με εντυπωσιακές εμφανίσεις.
Μερικές εξ αυτών ήταν στο τζούνιορ Όπεν της Γαλλίας όπου κέρδισε τον τίτλο στο διπλό μαζί με την Κέιτι ΜακΝάλι, στην αντίστοιχη διοργάνωση του Ουίμπλεντον όπου αναδείχθηκε νικήτρια στο απλό (νίκησε την Ελβετή Λεόνι Κουνγκ) και τέλος, στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων στο Μπουένος Άιρες που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο διπλό, με συμπαίκτρια την Σλοβένα, Κάγια Γιουβάν.
Τον επόμενο χρόνο έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο WTA Tour συμμετέχοντας αρχικά στο Όπεν της Αυστραλίας (αποκλείστηκε στον δεύτερο γύρο) κι ακολούθησε το Ladies Open στο Λουγκάνο στο οποίο έφτασε στον τελικό (στον ημιτελικό κέρδισε την Τσέχα Κριστίνα Πλίσκοβα με 6-0, 6-1 σε μόλις 54 λεπτά!) αλλά ηττήθηκε 2-1 σετ από την Σλοβένα, Πολόνα Χέρτσογκ.
Η ήττα από την Σιμόνα Χάλεπ στον τέταρτο γύρο του Ρολάν Γκαρός την άνοιξη του 2019 και ο πρόωρος αποκλεισμός της στο Ουίμπλεντον και το US Open, δεν πτόησαν την αθλήτρια.
Η Ίγκα Σβίοντεκ με την Ναόμι Οσάκα στο Rogers Cup, στο Τορόντο, το 2019/ Photo by: WTAtennis.com.
Η νίκη επί της Καρολίν Βοζνιάκι στο Rogers Cup στον Καναδά, (που προηγήθηκε του US Open) και η μαχητικότητα στην αναμέτρησή της τη Ναόμι Οσάκα (από την οποία όμως ηττήθηκε) στην ίδια διοργάνωση, έδειχναν πως αργά ή γρήγορα, η Σφιόντεκ, θα έκανε τη μεγάλη έκπληξη.
Αρκεί να πίστευε στον εαυτό της, στις δυνατότητες της και να ξεπερνούσε γρήγορα το νέο τραυματισμό της στο πόδι που αντιμετώπισε το 2019, μετά την συμμετοχή της στο US Open.
Η βοήθεια που της παρείχε η Ντάρια Αμπράμοβιτς μετά την επιστροφή της τον Ιανουάριο του 2020 στο Όπεν της Αυστραλίας, αλλά και κατά τη διάρκεια του Ρολάν Γκαρός, σαφώς έπαιξε σημαντικό ρόλο. Το κλειδί, όμως, για να πειστεί η Σφιόντεκ ότι μπορεί να αντιμετωπίσει επί ίσοις όροις όλες τις αντιπάλους της, ήταν η νίκη επί της Σιμόνα Χάλεπ.
Εξίσου σημαντικό ρόλο στην τόνωση της ψυχολογίας της φαίνεται να έχει παίξει και η φιλική σχέση που έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια με τη Ναόμι Οσάκα, μιας και η Γιαπωνέζα αθλήτρια, ανέκαθεν αποτελούσε έμπνευση γι’ αυτήν.
«Για μένα η Ναόμι ήταν πάντα πηγή έμπνευσης -θα πει χαρακτηριστικά- Πριν ακόμα συναντηθούμε στα κορτ. Ήταν ένα από τα κορίτσια που ενώ θεωρούνταν το αουτσάιντερ κέρδιζε τα Γκραν Σλαμ και τη θαύμαζα γι’ αυτό. Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί πλέον έχουμε φιλικές σχέσεις και μπορούμε να ανταλλάσσουμε μηνύματα. Θεωρώ πολύ σημαντικό να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο με τόσες εμπειρίες στο άθλημα, που μπορεί πραγματικά να σε βοηθήσει στην προετοιμασία σου για ένα παιχνίδι».
Πλέον, το ερώτημα που τίθεται, είναι τι μπορεί να πετύχει η Σφιόντεκ στο μέλλον.
Η επόμενη μέρα την βρήκε να έχει συνέλθει από το «σοκ», όπως το χαρακτήρισε, της κατάκτησης του Ρολάν Γκαρός και να δηλώνει.
«Στην αρχή δεν μπορούσα να το πιστέψω γιατί το να παίξω τόσο καλό τένις και να κερδίσω ένα Γκραν Σλαμ, ήταν κάτι πολύ μακρινό για μένα.
»Παρόλο που ήξερα ότι έχω δυνατότητες και ήξερα ότι μπορώ να κερδίσω μεγάλα τουρνουά, επειδή είχα νικήσει το τζούνιορ Ουίμπλεντον το 2018, είχα ακόμα τις αμφιβολίες μου.
»Νομίζω ότι ήξερα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι μπορώ να κάνω πολύ ωραία πράγματα στο γήπεδο, αλλά είναι δύσκολο για μένα να είμαι σίγουρη όλη την ώρα.
»Προς το παρόν, η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα είναι να παραμείνω συνεπής.
»Πέρσι έβλεπα από το σπίτι μου τον Ράφα Ναδάλ, έναν από τους αθλητές που θαυμάζω σ΄ αυτόν το χώρο, να σηκώνει το τρόπαιο του Ρολάν Γκαρός και σκεφτόμουν πόσο υπέροχα θα ένιωθε.
»Τώρα το έζησα κι εγώ. Πράγματι, ήταν καταπληκτικό!».
Photo by: Iga Swiatek (FB).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Μαρία Σάκκαρη: «Πάθος!» / Δώρα Γκουντούρα:«Παιχνίδι Μυαλού»
Το αριστερό χέρι (της καρδιάς) της Πέτρα Κβίτοβα / Κόρι Γκοφ: Μία 15χρονη στη μεγάλη «σκηνή»
Η Ναόμι Οσάκα δεν ήθελε, αλλά έμαθε να μιλά για όσα έχουν σημασία
Μαρία Σαραπόβα: Το διαχρονικό «my way» της «Σειρήνας της Σιβηρίας»
Η Κέιτι Σουάν «έσωσε» το μυαλό της και «σερβίρει» κατά του κορονοϊού
Η Ντάρια Αμπράμοβιτς είναι το καθαρό βλέμμα των αθλητών στο… κενό