Δεν χρειαζόταν τούτη τη χάρη. Ακόμη και αν η (μάλλον περίεργη) τζίφρα που την επιβεβαιώνει ανήκει σε έναν άνθρωπο που διαθέτει τον τίτλο του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Τζακ Τζόνσον γεννήθηκε ανάμεσα σε σκλάβους. Μεγάλωσε στη δική του ελευθερία. Εγινε πρωταθλητής. Και πέθανε σχεδόν ως… απόκληρος.
Ας μην κοροϊδευόμαστε, το τελευταίο συνέβη λόγω του χρώματος του δέρματός του. Και της ολοένα αυξανόμενης φήμης του. Ενοχλητικής για ορισμένες κοινωνικές τάξεις.
Διάολε, ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός, ο οποίος αναδείχθηκε πρωταθλητής βαρέων βαρών στην πυγμαχία. Και ήταν ο πρώτος που ένιωσε τι σημαίνει να ζει σε ένα κόσμο λευκών.
Η προεδρική χάρη που του χορηγήθηκε, μετά θάνατον, 105 έτη έπειτα από το «έγκλημα» που διέπραξε, μοιάζει ως μία κακοστημένη φάρσα. Και μία καλοστημένη… φάμπρικα εντυπώσεων από τον ίδιο τον Αμερικανό Πρόεδρο.
Η ιστορία του Tζον Αρτουρ «Τζακ» Τζόνσον είναι από αυτές που λατρεύει το Χόλιγουντ. Ένα όμορφο παραμύθι, μία ιστορία που ξεκινά από τη λάσπη και καταλήγει στη χρυσόσκονη. Διαθέτει πιασάρικο θέμα (τον ρατσισμό), έναν πρωταθλητή αγαπητό στον κόσμο και μία απίθανη πλεκτάνη.
Για περισσότερο από 13 έτη ήταν μία πασίγνωστη φιγούρα και ο πλέον διαβόητος Αφροαμερικανός στον κόσμο! Δίχως υπερβολή. Παρέμεινε πρωταθλητής για 2.151 ημέρες.
Γνωρίστε τον «Γίγαντα του Γκάλβεστον»!
Ο Τζακ Τζόνσον.
Παιδί του Χένρι και της Τίνα, οι οποίοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη σκλαβιά! Όταν δημιούργησαν τη μεγάλη οικογένειά τους, έκαναν τα πάντα για να τα φέρνουν βόλτα.
Αυτό πείστηκε να πράξει και ο πιτσιρικάς Τζακ Τζόνσον. Παράτησε το σχολείο, προκειμένου να εργαστεί και να προσφέρει στη φαμίλια του. Οι δουλειές ήταν από αυτές που ονομάζουμε του… ποδαριού. Δίχως επιλεκτικότητα. Έτσι και αλλιώς, ήταν ένας Αφροαμερικανός στα τέλη του 1800.
Το… ριζικό του δεν άργησε να τον ανταμώσει. Διέθετε ονοματεπώνυμο. Αυτό του Γουόλτερ Λιούις. Ενός θαυμαστή και λάτρη της πυγμαχίας. Ο οποίος δεν άργησε να τοποθετήσει στο ρινγκ τον Τζόνσον.
Από εκείνο το ταπεινό ρινγκ και τις άγουρες κινήσεις, μέχρι τη δόξα!
Για την επίτευξή της απαιτήθηκε η προσθήκη ενός ακόμη προσώπου. Ενός πυγμάχου, ο οποίος μπορούσε να καυχιόταν πως νίκησε τον Τζόνσον.
Ήταν το (μακρινό) 1901, όταν ο Τζο Τσόινκι, ο «Τρόμος της Καλοφόρνια» αντιμετώπιζε τον «Γίγαντα του Γκάλβεστον».
Η αναμέτρησή τους, με νικητή τον Τσόινκι, έληξε άδοξα. Οι πυγμαχικοί αγώνες ανάμεσα σε αθλητές διαφορετικού χρώματος δέρματος ήταν παράνομες. Οι δυο τους κατέληξαν στο κρατητήριο. Όπου παρέμειναν για έναν μήνα! Διάστημα ικανό να τους καταστήσει αχώριστους. Με τον Τσόινκι να διδάσκει στον Τζόνσον όσα γνώριζε από την τέχνη της πυγμαχίας.
Ο Τζακ Τζόνσον και ο Τζο Τσόινκι ποζάρουν με καμάρι μαζί με τους αστυνομικούς της εποχής.
Τα ιστορικά κιτάπια αναφέρουν πως ο Τζακ Τζόνσον επιχείρησε αρκετές φορές να λάβει το… χρίσμα του διεκδικητή του τίτλου του παγκόσμιου πρωταθλητή.
Απέτυχε σχεδόν σε όλες, λόγω της λευκής κυριαρχίας στο χώρο του μποξ.
Στις 26 Δεκεμβρίου του 1908 ένας Καναδός, ο Τόμι Μπερνς, έμελλε να ήταν εκείνος που του έδωσε την ευκαιρία.
Έπειτα από 14 γύρους, ο Τζόνσον έγραφε ιστορία.
Ο πρώτος Αφροαμερικανός παγκόσμιος πρωταθλητής στην ιστορία του μποξ!
Ο πυγμάχος που θα έπρεπε να κερδίσουν οι υπόλοιποι για να βρεθούν στην περίοπτη θέση του.
Τα δημοσιεύματα εκείνης της εποχής ανέφεραν πως οι λευκοί πολίτες πίεσαν και κατάφεραν να πείσουν τον πρώην πρωταθλητή, Τζέιμς Τζέφρις να επανέλθει στην ενεργό δράση για να νικήσει τον Τζόνσον.
Το… μάρκετινγκ δούλευε από εκείνα τα περίεργα χρόνια. Η αναμέτρηση έλαβε τον πολυτελή τίτλο «Η μάχη του αιώνα» και συνέβη στο Ρίνο της Νεβάδα. Σε μία ημερομηνία τόσο αναγνωρίσιμη για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Mε ιδιαίτερη σημειολογία, τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για εκείνους που ήθελαν να απελευθερωθούν από τον Τζόνσον. Την 4η Ιουλίου του 1910, μπροστά σε 20.000 θεατές, ο «Γίγαντας του Γκάλβεστον» υπέγραψε τη δική του ανεξαρτησία και διατήρησε τον τίτλο του.
Το άκουσμα της είδησης έφερε κοινωνικές εξεγέρσεις σε αρκετές σημεία των Ηνωμένων Πολιτειών, με αρκετούς Αφροαμερικανούς να χάνουν τη ζωή τους, ως… αντίποινα!
Οδηγώντας ένα αυτοκίνητο. Σε ένα τέτοιο, έχασε τη ζωή του σε δυστύχημα το 1946.
Ο Τζακ Τζόνσον ήταν και ένιωθε ξεχωριστός. Λάτρευε να είναι επιδεικτικός, να προτιμά λευκές γυναίκες για συντρόφους και γενικότερα να κάνει ό,τι έκαναν τα… αφεντικά εκείνης της εποχής.
«Μεγαλώνοντας, ήμουν φίλους με τα λευκά παιδιά της γειτονιάς. Έτρωγα μαζί τους, έπαιζα μαζί τους και κοιμόμουν στα σπίτια τους. Οι μητέρες τους μου έδιναν κουλουράκια. Κανείς δεν μου έμαθε πως οι λευκοί είναι ανώτεροί μου», είχε πει σε μία συνέντευξή του.
Τούτο δεν απασχολούσε διόλου τον Τύπο της εποχής. Για τους New York Times ο πρωταθλητής ήταν «Ο μεγάλος μαύρος». Και «ο μεγάλος νέγρος». Χαρακτηρισμοί… ταμπού για την εποχή μας. Εκείνα τα χρόνια ήταν ο κανόνας.
Όταν ο Τζόνσον, το 1912, παντρεύτηκε την Λουσίλ Κάμερον, ο τίτλος των Times ανέφερε: «Ο Τζόνσον παντρεύεται λευκό κορίτσι». Με το κομμάτι να μην χαρίζεται στους μειωτικούς χαρακτηρισμούς: «Είναι ένας μαύρος πυγμάχος, καταδικασμένος σε λευκή δουλεία».
Λίγα χρόνια αργότερα, για τη σύλληψη του διαβόητου γκάνγκστερ, Αλφόνσο Καπόνε, απαιτήθηκε μία φορολογική παράβαση. Για εκείνη του επίσης διαβόητου… νέγρου, Τζο Τζόνσον, χρειάστηκε η εφαρμογή του διατάγματος Μαν. «Βαπτισμένο» από τον «μπαμπά» του, γερουσιαστή του Ιλινόι, Ρόμπερτ Μαν.
Αυτό προέβλεπε ποινές κάθειρξης για κάθε άνθρωπο που ουσιαστικά έκανε εμπόριο λευκής σάρκας ανάμεσα στις πολιτείες.
Για να το θέσουμε τόσο απλά, ο Τζόνσον (1913) συνελήφθη και καταδικάστηκε, ουσιαστικά, με κατηγορίες εκδούλευσης, αφού θεωρήθηκε πως μετέφερε εκτός των συνόρων της πολιτείας που ζούσε την πόρνη Μπελ Σρέιμπερ, προκειμένου να ικανοποιήσει τους «ανήθικους σκοπούς του»!
«Η μάχη του αιώνα», στο ρινγκ με τον Τζέιμς Τζέφρις.
Ο νόμος όριζε ποινή φυλάκισης ενός έτους. Στην αρχή, ο Τζόνσον το έσκασε μακριά από τις ΗΠΑ. Με προορισμό αρχικά την Ευρώπη. Και κατόπιν την Κούβα, όπου έχασε τον τίτλο του!
Επέστρεψε στην πατρίδα του, επτά χρόνια αργότερα. Παραδόθηκε και τιμωρήθηκε, περνώντας 365 ημέρες έγκλειστος.
Για τον Τζόνσον είχε μιλήσει αρκετές φορές ο Μοχάμεντ Αλι. Ο κορυφαίος όλων των εποχών! «Είναι τρελός! Αυτά που έκανε στις αρχές του 1900 ήταν απίστευτα. Κυκλοφορούσε και δεν φοβόταν τους λευκούς. Τους αντιμετώπιζε και τους κέρδιζε στο ρινγκ. Και έπειτα κυκλοφορούσε με το ίδιο θράσος στο δρόμο. Ήταν ο κορυφαίος. Όπως είμαι και εγώ. Απλά, εκείνος ήταν πιο τρελός…».
Στις 10 Ιουνίου του 1946, ο Τζακ Τζόνσον χάνει τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ήταν 68 χρόνων.
Στις 24 Μαΐου του 2018, σχεδόν 72 χρόνια από τον θάνατό του και 105 έτη έπειτα από την καταδίκη του, ο Τζακ Τζόνσον έλαβε την Προεδρική χάρη.