Όταν οι Αργεντινοί σταμάτησαν να περιμένουν τη “Δευτέρα Παρουσία”, επιβραβεύτηκαν με την γέννηση του “Υιού του Θεού”.
Ναι σύμφωνοι, δαύτος, ο Λιονέλ Μέσι, ακόμη με την «Albiceleste» ούτε το “δαχτυλάκι του Πατρός” δεν έχει ακουμπήσει. Τουλάχιστον, όμως, οι πατριώτες του έπαψαν να ψάχνουν το θείο σε κάθε τι που τους θύμιζε τον Ντιέγκο Μαραντόνα.
Άλλη φάρα, άλλη κουλτούρα οι Σουηδοί.
Τον δικό τους “Θεό” τον ζουν ακόμη στα γήπεδα, παρότι ετοιμάζεται να ξεκινήσει την πέμπτη δεκαετία της ζωής του. Παρότι γουστάρουν -διαχρονικά, αλλά και γονιδιακά (Βόρειοι γαρ…)- να τον “λιθοβολούν”. Και πάνω που είχαν συνηθίσει στην απουσία του από την Εθνική τους ομάδα, τον άκουσαν να λέει το δικό του «I ‘m back». Η επιστροφή, όμως, του Ζλάταν στην «Blågult» δεν συντελέστηκε, αφού ένας τραυματισμός τον άφησε εκτός Euro.
Οι Σκανδιναβοί, και π.Ζ. και ε.Ζ. (προ Ζλάταν, επί Ζλάταν), καλούς επιθετικούς είχαν. Και έχουν. Εννοείται πως κανείς ποτέ δεν έφτασε να δικαιολογήσει την οποιαδήποτε σύγκριση με το πρωτότυπο. Αυτό το καλούπι, ταίρι δεν θα έχει ποτέ. Και η αλήθεια είναι πως, όσο μπόρεσαν και μπορούν, την απέφευγαν, έτσι κι αλλιώς. Πλέον, όμως, σιγά-σιγά διαμορφώνεται μια τάση. Που δεν στοιχειοθετείται μόνο από τη φυσική ανάγκη για διαδοχή και την αναζήτησή της, τον ρομαντισμό, ή τα κοινά στοιχεία.
Και ο Αλεξάντερ Ίσακ, παιδί μεταναστών είναι (από την Ερυθραία). Σε κακόφημη γειτονιά μεγάλωσε και αυτός (στην Στοκχόλμη). Πήγαινε Γυμνάσιο, όταν ντεμπούταρε στην Allsvenskan με την ΑΪΚ. Εβδομήντα κιλά ήταν όλα κι όλα. Λίγα για τα 190 εκατοστά του κορμιού του. Διορθώθηκε με ειδικό πρόγραμμα διατροφής.
Η δημοσιότητα, όμως, που συνεχώς κέρδιζε μέσα από τις επιδόσεις του, δεν “διορθωνόταν”. Έναν χρόνο τον χάρηκαν στα σουηδικά γήπεδα. Πριν καν τελειώσει το Γυμνάσιο, μεταγραφή. Και τι μεταγραφή. Σπάζοντας το ρεκόρ του -εννοείται- Ζλάταν. Με 8.2 εκατ. ευρώ είχε παραχωρηθεί ο «Ίμπρα» στον Άγιαξ από τη Μάλμε. με 8.5 πωλήθηκε ο Ίσακ στην Ντόρτμουντ.
Δεν τράβηξε. Έφτασε να παίζει στα “δεύτερα” των Βεστφαλών, οι οποίοι μέχρι και δανεικό στη Βίλεμ έφτασαν να τον στείλουν. Ούτε αυτό λειτούργησε.
Χρειάζονταν -ριζική- αλλαγή περιβάλλοντος. Την βρήκε στη χώρα των Βάσκων. Αναγνωριστική η πρώτη περσινή σεζόν στη Σοσιεδάδ, τα σπάει όλα στη δεύτερη φετινή. Σπάει και το ρεκόρ του -φυσικά- Ζλάταν, αφού, πετυχαίνοντας 17 γκολ στην La Liga, έγινε ο παραγωγικότερος Σουηδός σε μια σεζόν στο ισπανικό πρωτάθλημα.
Μοιραία, αδιαμφισβήτητη η θέση του στην Εθνική, αυτονόητο, όμως, το παραμέρισμα μετά την επάνοδο του Ζλάταν. Και όμως. Η “Αυτού Εξοχότητα” έφτασε να τηλεφωνήσει στον (ηλικιακά) “γιο” του, για να του ζητήσει την άδεια, ώστε να πάρει πίσω το «11» της Σουηδίας. Αυτονόητη η απάντηση του Ίσακ, σημαντικότερη, όμως, και προφανής η αναγνώριση από την ανεπανάληπτη κίνηση του εγωκεντρικού Ζλάταν.
Δεν ανταποδόθηκε, όταν οριστικοποιήθηκε η απουσία του Ζλάταν από το Euro. Η παράδοση-παραλαβή, με δαύτο και μόνο το τηλέφωνο, με μόνο και μόνο το αρχικό αίτημα επιστροφής του «11», είχε γίνει. Το θέμα, όμως, πλέον ήταν να γεμίσει και η φανέλα και τα παπούτσια.
Beskriv den här liraren med en emoji __ ✍️@alex_isak 😀#EURO2020 | #SWE pic.twitter.com/r5JzoyXOzh
— Svensk Fotboll (@svenskfotboll) June 18, 2021
Δύο παιχνίδια οι Σουηδοί στο τουρνουά, ό,τι έχουν κάνει επιθετικά, από τα πόδια του, από τις εμπνεύσεις του, από την ταχύτητα, από τη δύναμή του, έχει προκύψει. Από δικό του σόλο και πάσα, ο Μάρκους Μπεργκ έγινε στόχος των συμπατριωτών του, χάνοντας εξ επαφής το 1-0 στην πρεμιέρα με την Ισπανία. Από δική του έμπνευση και καθοριστική πάσα, ήρθε το πέναλτι που απέφερε το γκολ της νίκης κόντρα στην Σλοβακία.
Σαν τη μύγα μες στο γάλα ξεχωρίζει, χωρίς να “βλέπει” κανέναν, χωρίς να νιώθει κανέναν, χωρίς να ενοχλείται από κανέναν, δίνοντας χρώμα σε μια -αφόρητα ανιαρή αλλά τρομακτικά συνεπή- ομάδα.
Πώς να μην το προκαλέσει, λοιπόν, έστω και σαν σκέψη ανίερη;
Βρε ποιον θυμίζει, ποιον θυμίζει…