Όταν, πέρυσι τον Μάρτιο, Μάρτιο του 2020, το κορίτσι που άναβε τον βωμό του Καλλιμάρμαρου, ως τελευταία λαμπαδηδρόμος, έκανε δηλώσεις, κανείς δεν περίμενε ότι θα ήταν τόσο, μα τόσο προφητικές.
Γιατί, όταν λέει κάτι μια Χρυσή Ολυμπιονίκης που έχει καταθέσει στα του αθλητισμού ψυχή και σώμα, μια Ολυμπιονίκης με σύνεση και μόρφωση, ε, μάλλον δεν αμφισβητείται. Όταν η Κατερίνα Στεφανίδη, λοιπόν, δήλωσε δημόσια, πέρυσι τον Μάρτιο, ότι δεν ήταν και πολύ σώφρον να διεξαχθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, με την πανδημία να έχει ενσκήψει για τα καλά, ήταν σα να άκουγες το πεπρωμένο.
Λίγες μέρες μετά, ανακοινώθηκε διά “στόματος” Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής η αναβολή για έναν χρόνο της κορυφαίας διοργάνωσης του πλανήτη, η Ολυμπιονίκης δικαιώθηκε και έμεινε στις ΗΠΑ, όπου τον περισσότερο χρόνο ζει να προετοιμάζεται, μαζί με το άντρα και προπονητή της, Μίτσελ Κρίερ.
Και καλά που αναβλήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες για έναν χρόνο. Διότι η «ιπτάμενη» Κατερίνα, την περασμένη χρονιά, βασανιζόταν από έναν τραυματισμό στην φτέρνα, μετά την συμμετοχή -και το Χάλκινο μετάλλιο- στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα. Ο χρόνος -έκτοτε μαζί της- και η απρόσκοπτη προετοιμασία έδιναν τα καλύτερα εχέγγυα για το “χρυσό” κορίτσι.
Ένα κορίτσι που πρωτογνώρισα το 2005, μετά τον “σαματά” στον διεθνή χώρο για το Παγκόσμιο ρεκόρ στην κατηγορία κάτω των δεκαοχτώ ετών, με 4.37. Ένα κορίτσι από την Παλλήνη, το οποίο έμελλε να ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο και να γευτεί τα πάντα:
Χρυσή Ολυμπιονίκης, Πρωταθλήτρια Κόσμου και Ευρώπης, με εννέα κορυφαία μετάλλια στις μεγαλύτερες διοργανώσεις. Το Χρυσό στο Ευρωπαϊκό κλειστού στίβου, τον Μάρτιο του 2017. το ίδιο στο Παγκόσμιο ανοιχτού, στο Λονδίνο, λίγους μήνες μετά. και ένα ακόμη ιδίου χρώματος, στους Ευρωπαϊκούς του Βερολίνου, ένα χρόνο μετά; Τι να πρωτοπείς; Τι να πρωτοπείς και για το φοβερό Πανελλήνιο ρεκόρ 4.91 από τους αγώνες του Λονδίνου;
Και για να μην τραβήξει κι άλλο αυτή η αναδρομή στο παρελθόν του 31ός ετών κοριτσιού, ας έρθουμε στα των Ολυμπιακών του Τόκιο, με όσα είχε αναφέρει σχετικά στο AthleteStories: «Και την επιτυχία και την αποτυχία τις διαχειρίζομαι το ίδιο. Με τη νίκη θα χαρώ, για λίγες ώρες, και, την επόμενη ημέρα, θα συνεχίσω να δουλεύω. Με την ήττα θα κάνω ακριβώς το ίδιο. Αμφότερες είναι μέρος του αθλητισμού και τις αντιμετωπίζω σαν ένα. Καμία επιτυχία δεν με έκανε να εφησυχάσω και καμία αποτυχία δεν μου έδωσε επιπλέον κίνητρο ή έξτρα πίεση. Αυτό ήταν πάντα το μάθημα, και στο γήπεδο και στη ζωή μου. Παίρνω βαθιά ανάσα και συνεχίζω».
Η Κατερίνα Στεφανίδη, ως τελευταία λαμπαδηδρόμος, άναψε τον βωμό του Καλλιμάρμαρου, τον Μάρτιο του 2020 / Photo by: Eurokinissi.
Η Κατερίνα, λοιπόν, ταξίδεψε για Τόκιο, με τις καλύτερες προϋποθέσεις, για τους τρίτους Ολυμπιακούς της καριέρας της, και χρονικά αποτέλεσε και την τρίτη ελληνική πιθανότητα back to back κατάκτησης ενός ακόμη Χρυσού μεταλλίου στο αγώνισμά της, καθώς οι άλλοι δύο “χρυσοί”, Λευτέρης Πετρούνιας και Άννα Κορακάκη, έμειναν σε Χάλκινο μετάλλιο και δύο έκτες θέσεις.
Ήταν ένας ιδιόμορφος Τελικός, λοιπόν, ο Τελικός του άλματος επί κοντώ γυναικών, με δεκαπέντε αθλήτριες και δύο Ελληνίδες, την Νικόλ Κυριακοπούλου μαζί με την Κατερίνα, να διεκδικούν το καλύτερο. Ένας Τελικός, όπου θα ‘λεγες ότι κάτι μαγικό έριχνε τον πήχη στα 4.50, κάτι μαγικό που έκανε και την Στεφανίδου να κάνει δύο άκυρες. Και δυο άκυρες στα 4.70… και μόνο στα 4.80 φάνηκε ότι επιτέλους “το έχει”, όταν υπερέβη το ύψος με την δεύτερη προσπάθεια. Η ανεπιτυχής στα 4.85 και άλλες δύο στα 4.90 έριξαν αυλαία στα όνειρα της Πρωταθλήτριας.
Το κορίτσι με την δηλωμένη… υψοφοβία, λοιπόν, έμεινε με αυτήν την γλυκόπικρη γεύση, καταλήγοντας πίσω από τις φοβέρες -είναι η αλήθεια- Αμερικανίδα Κέιτ Ναζότ (4.90), Ρωσίδα Αντζέλικα Σιντόροβα (4.85) και Βρετανίδα Χόλι Μπράντσο (4. 85). Και στην ανάρτησή της στα social media τα είπε όλα: «Η επιτυχία και η αποτυχία είναι πάντα τόσο κοντά. Σήμερα, δεν κατάφερα να κάνω αυτό, για το οποίο ήμουν έτοιμη. Σήμερα, δεν κατάφερα να σας φέρω ένα ακόμα μετάλλιο και να σηκώσω την Ελληνική σημαία ψηλά. Αλλά, σήμερα, το πάλεψα, όσο ποτέ. Μετά από σχεδόν δυο χρόνια με ασταμάτητα προβλήματα, καταφέρνω να έρθω 4η στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να είμαι η μόνη αθλήτρια στον Τελικό που έφτασε το φετινό της ρεκόρ. Και, για αυτό, δεν μπορώ να είμαι τίποτα άλλο παρά υπερήφανη».
Όσο για την Νικόλ Κυριακοπούλου, αυτό το κορίτσι που, στα 35 της χρόνια, μανούλα της τετράχρονης Λένιας, κυνήγησε εκ νέου, για τέταρτη φορά, το Ολυμπιακό όνειρο, κατέλαβε την όγδοη θέση με 4.50 και είπε: «Για κάποια στιγμή, πίστεψα πως το 4.70 μπορεί να ήταν μετάλλιο, έπεσα, όμως, έξω. Είμαι χαρούμενη, γιατί στόχος μου ήταν ο Τελικός στους Ολυμπιακούς. Δεν το λες και λίγο την 8η θέση στους Ολυμπιακούς. Έτσι όπως πήγε για μένα η χρονιά, είμαι πολύ ευτυχισμένη, πολύ χαρούμενη, για τα όσα πέτυχα. Έχουμε και συνέχεια»!
CHECK IT OUT:
Κατερίνα Στεφανίδη: Βαθιά Ανάσα
Νικόλ Κυριακοπούλου: Το Άγγιγμα του Θεού
Ελένη Κλαούντια Πόλακ: Άλμα Πάνω Από Τον Πήχη
ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:👇
