Δεν είναι οι μόνοι. Είναι μερικοί από τους πλέον δραστήριους, διεθνώς.
Αθλητές υψηλού επιπέδου που αντιλαμβάνονται και επωμίζονται το ρόλο τους, ως κοινωνικά πρότυπα. Πώς; Όχι, απλώς, δίνοντας χρήματα, εν είδει φιλανθρωπίας…
Αλλά αφιερώνοντας το χρόνο τους και προσφέροντας τη φυσική τους παρουσία, προκειμένου να σταθούν στο πλευρό όσων βρίσκονται σε δυσχερή θέση. Για να εμπνεύσουν τους υπόλοιπους. Επαγγελματίες αθλητές, απλούς φιλάθλους και διάφορους φορείς.
Ιδού ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα αθλητών με σημαντική δράση, κοινωνική προσφορά και έντονο αίσθημα ευθύνης. Οι πρωτοβουλίες και οι εμπειρίες τους, μέσα από τα δικά τους λόγια…
Ο Μαρκ Γκασόλ, τον Ιούλιο του 2018, βρέθηκε σε αποστολή διάσωσης μεταναστών και προσφύγων στη Μεσόγειο Θάλασσα, ως μέλος της ομάδας «Proactiva Open Arms».
Εξηγώντας το γιατί, ανέφερε: «Έχω δυο παιδιά, τη Τζούλια και τον Λούκα. Θέλω να τους δώσω το παράδειγμα. Φαντάζομαι την αγωνία των γονιών που προσπαθούν να διασχίσουν με τα παιδιά τους τη Μεσόγειο από την Αφρική για να φτάσουν στην Ευρώπη.
Τι εκβιασμούς, τι απειλές, τι κίνδυνο δολοφονιών αντιμετωπίζουν, διακινδυνεύοντας τα πάντα για να φτάσουν σε μια χώρα όπου μπορούν να ζήσουν με ειρήνη και αξιοπρέπεια».
Ο Μαρκ Γκασόλ σε επιχείρηση διάσωσης (διακρίνεται δεξιά).
Σύμφωνα με τον Ισπανό σέντερ:
«Όλες οι νίκες με τους Μέμφις Γκρίζλις δεν είναι τίποτα μπροστά στο να δίνεις ένα χέρι για την αντιμετώπιση της καθημερινής τραγωδίας των χιλιάδων μεταναστών που διακινδυνεύουν και συχνά χάνουν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη δυστυχία».
Στο πλευρό των προσφύγων και ο μεγάλος αδερφός του, Πάου Γκασόλ, ο οποίος βρέθηκε τον Αύγουστο σε αποστολή της UNISEF, της οποίας είναι πρεσβευτής.
«Βρίσκομαι στο Μπαγκλαντές, στο Κοξ Μπαζάρ, την πόλη που φιλοξενεί το μεγαλύτερο σημείο συγκέντρωσης προσφύγων στον κόσμο. Περισσότερα από 700.000 παιδιά και οι οικογένειές τους από την κοινότητα των Ροχίνγκια έχουν περάσει από εδώ, τον τελευταίο χρόνο», ανέφερε.
«Yπήρξαν, πάντοτε, πρότυπα και εκτός αγωνιστικών χώρων. Είναι καλά παραδείγματα για μικρά παιδιά και αυτό πραγματικά με κάνει περήφανο», έχει δηλώσει για τους γιους του, παλιότερα, ο Αγκουστί Γκασόλ, ο οποίος έχει αγωνιστεί στη δεύτερη κατηγορία του ισπανικού πρωταθλήματος μπάσκετ.
Ο Πάου Γκασόλ στο Μπαγκλαντές.
Οι αθλητές υψηλού επιπέδου ζουν σε μια οικονομική «φούσκα», αποκομμένοι από την κοινωνία, υποστηρίζει ένας άλλος Ισπανός, ο Χουάν Μάτα.
Δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο ποδοσφαιριστή. Έχοντας πίστη στη δύναμη της αλληλεγγύης, μεταξύ άλλων, χαρίζει το 1% των αμοιβών του από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε συλλογικό ταμείο.
Όπως έχει εξηγήσει:
«Σκέφτηκα καλά τι μου έχει προσφέρει το ποδόσφαιρο. Σκέφτηκα, επίσης, ποια θα ήθελα να είναι η κληρονομιά μου. Ξέρω πόσο τυχερός ήμουν που είχα όλες αυτές τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν. Έχω ασχοληθεί και με άλλες φιλανθρωπικές ενέργειες στο παρελθόν, αλλά ξέρω καλά ότι πρέπει να κάνω περισσότερα. Θέλω να βοηθήσω, ώστε κι άλλα παιδιά να έχουν τις ευκαιρίες που είχα κι εγώ».
Αναζητώντας τον τρόπο, καταλήγει: «Ένα από τα πρώτα μαθήματα που πήρα στο ποδόσφαιρο είναι ότι για να κερδίσεις πρέπει να είσαι ομαδικός. Ζούμε με αυτή την λογική μέσα στο γήπεδο, αλλά σπάνια την εφαρμόζουμε έξω από αυτό.
Το Common Goal δημιουργεί ένα συνεργατικό τρόπο για να επιστρέψει το ποδόσφαιρο στην κοινωνία. Είναι ο πιο αποτελεσματικός και βιώσιμος τρόπος με τον οποίο το ποδόσφαιρο μπορεί να αποφέρει, μακροπρόθεσμα, οφέλη στην κοινωνία, σε παγκόσμια κλίμακα. Το ποδόσφαιρο έχει τη δύναμη να το κάνει αυτό, αλλά πρέπει να δράσουμε από κοινού».
Ο Χουάν Μάτα στο πλευρό των παιδιών όλου του κόσμου.
Πρώτος, στο κάλεσμα του Χουάν Μάτα, ανταποκρίθηκε ο Ματς Χούμελς.
Eκτός από τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα www.stop10seconds.org της UNISEF, ο αμυντικός της Μπάγερν Μονάχου, δωρίζει κι εκείνος το 1% του μισθού του (που ανέρχεται, όπως λέγεται, στα 10 εκατομμύρια ευρώ) για κοινωφελείς σκοπούς.
Όπως αναφέρει, καλώντας και άλλους παίκτες να πράξουν ανάλογα: «Όταν άκουσα για την πρωτοβουλία, ένιωσα αμέσως ότι αυτή η ιδέα έχει μεγάλες δυνατότητες να συμβάλλει ουσιαστικά στην κοινωνική αλλαγή, μέσω του ποδοσφαίρου, και να αλλάξει τις ζωές πολλών παιδιών και νέων ανθρώπων που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση».
Και προσθέτει:
«Πιστεύω ότι με το Common Goal μπορούμε να υποστηρίξουμε με βιώσιμο και αποτελεσματικό τρόπο την κοινωνική αλλαγή. Αλλά θα το πετύχουμε μόνο εάν συνεργαστούμε όπως μέσα στο γήπεδο».
Ο Ματς Χούμελς στο Μαλάουι, τον Μάιο του 2017.
Από την πλευρά του, ο Νέβεν Σούμποτις, ποδοσφαιριστής της Σεντ Ετιέν πλέον, με σημαντική διαδρομή στην Γερμανία, έχει συστήσει ένα ίδρυμα που φέρει το όνομά του.
Στόχος του: να βοηθήσει τα παιδιά φτωχών χωρών. Στο πλαίσιο αυτό, επισκέπτεται κάθε χρόνο την Αιθιοπία.
Στο ταξίδι του τον Ιούνιο του 2018 τον συντρόφευσε ο πρώην συμπαίκτης του στην Ντόρτμουντ, Νούρι Σαχίν, ο οποίος έκανε λόγο για την πιο αξιομνημόνευτη εμπειρία της ζωής του, όταν άνοιξαν αντλίες καθαρού νερού στις πλέον φτωχές και άνυδρες περιοχές.
«Πάντα μου έλεγε πως πρέπει να το δω για να το καταλάβω πώς μπορεί το νερό να αλλάξει τις ζωές τους. Είχε δίκιο.
Από εδώ και πέρα, θα συνεργαστούμε για να βοηθήσουμε τα παιδιά σε όλο τον κόσμο».
Σούμποτιτς και Σαχίν στην Αιθιοπία, τον Ιούνιο.
Όπως διευκρινίζει ο Σούμποτιτς: «Για μένα όλο αυτό δεν είναι απλά ότι μου δίνει χαρά. Μου δίνει, επίσης, ένα επιπλέον νόημα στη ζωή μου. Είμαι πεπεισμένος πως δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι καλύτερο από αυτό.
Το να κάθομαι δίπλα σε μία πισίνα θα ήταν πολύ χειρότερο, σε κάθε περίπτωση. Τουλάχιστον για μένα. Από τη στιγμή που είχα την τύχη να έχω μία καλή ζωή, θέλω και οι υπόλοιποι να έχουν αυτή τη δυνατότητα. Μεγάλωσα από μικρή ηλικία, χωρίς να κοιτάζω μόνο τον εαυτό μου αλλά ακριβώς το αντίθετο.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία, οι γονείς μου πήγαν στη Γερμανία και δεν έκαναν απλά μία δουλειά, έκαναν περισσότερες. Δεν ήταν μόνο για να έχουμε μία καλύτερη ζωή και περισσότερα χρήματα, αλλά να τα μοιραζόμαστε με τους άλλους».
Στη λίστα των διάσημων αθλητών με κοινωνικές και εκπαιδευτικές ευαισθησίες βρίσκονται αρκετοί ακόμη.
Χαρακτηριστικά και πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν δύο ΝΒΑers.
Ο Μπίσμακ Μπιγιόμπο εμπνεύστηκε και χρηματοδότησε το υπερσύγχρονο Kivu Inernational School, στη Δημοκρατία του Κονγκό, για τους συμπατριώτες του. «Ένα μοναδικό σχολείο, που ενώνει την μόρφωση και τον αθλητισμό, που τα παιδιά χρειάζονται», όπως τόνισε, γεμάτος καμάρι.
Οι μαθητές του σχολείου, το οποίο χρηματοδότησε ο Μπιγιόμπο.
Και, φυσικά, ο ΛεΜπρόν Τζέιμς, ο οποίος δημιούργησε το σχολείο Promise (Υπόσχεση), το οποίο θα προσφέρει τη δυνατότητα σωστής εκπαίδευσης σε 240 παιδιά με οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, στη γενέτειρά του, το Άκρον του Οχάιο.
Σύμφωνα με όσα είπε: «Ξέρω αυτά τα παιδιά καλύτερα από ότι ξέρουν τα ίδια τον εαυτό τους.
Περπατούσα στους ίδιους δρόμους, είχα τα ίδια συναισθήματα. Καλά και κακά. Όσα περνάνε αυτά τα παιδιά μέσα από τα ναρκωτικά, τη βία, τα όπλα και γενικά όσες δυσκολίες αντιμετωπίζουν στην ηλικία τους τις γνωρίζω».
Για να καταλήξει: «Είναι η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας μου. Το εννοώ αυτό».