Το Ολυμπιακό Στάδιο έχει δεχθεί στωικά από το “χρυσό” 2004 κι ύστερα λογής-λογής θεάματα.
Από υπερειδικές του Ράλλυ Ακρόπολις, κάθε είδους συναυλίες, μεταξύ των οποίων της Μαντόνα, των Rolling Stones αλλά και του Διονύση Σαββόπουλου, και φυσικά… άπειρες ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις. τον Τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 2007, Τελικούς Κυπέλλου Ελλάδος, ενώ υπήρξε έδρα της Εθνικής Ελλάδος αλλά και συλλόγων, όπως ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ.
Και ενώ οι συναυλίες και “τα ποδόσφαιρα” έζησαν και ζουν πεδίον δόξης λαμπρόν, ο “βασιλιάς” των Ολυμπιακών Αγώνων, ο στίβος δηλαδή, χρόνο με τον χρόνο μετά τη διοργάνωση του 2004 ολοένα και έφθινε, μέχρις ότου έσβησε από τον χάρτη του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθηνών. Λίγο το Παγκόσμιο Κύπελλο στίβου το 2006, λίγο τα Τσικλητήρεια έως το 2009, λίγο τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα στίβου με το τελευταίο να διεξάγεται το 2015 κράτησαν ζωντανό το ενδιαφέρον των φίλων του κλασικού αθλητισμού που βρίσκονταν κατά καιρούς στις εξέδρες του ΟΑΚΑ.
Το ταρτάν που φιλοξένησε Ολυμπιακά, Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά ρεκόρ, τα κουλουάρ που πατήθηκαν από θρύλους του στίβου, ένιωσαν την εγκατάλειψη και την αναπόδραστη φθορά του χρόνου. Και φυσικά ούτε λόγος για διοργάνωση διεθνών αγώνων στο γηρασμένο πλέον Στάδιο. Η ίδια φθορά και στα βοηθητικά Κ1 και Κ2 και το προπονητήριο, με άλλου είδους επιβαρύνσεις εκεί, καθώς εκτός από προπονήσεις εθνικών ομάδων, σωματείων και συλλόγων φιλοξενούνται προπονήσεις για το “κοινό”, ιδιωτικά προγράμματα επί πληρωμή και διάφορες χρήσεις. Το άλλοτε υποδειγματικό ταρτάν έχει μετατραπεί σε ένα ακατάλληλο και επικίνδυνο χαλί με μπαλώματα.
Και όταν διαπιστώνει κανείς ότι ο κορυφαίος παγκοσμίως αθλητής του μήκους, ο δικός μας Μίλτος Τεντόγλου, που έχει αποθεωθεί σε στάδια και στάδια του κόσμου, δεν έχει ποτέ προπονηθεί, δεν έχει ποτέ αγωνιστεί στο Ολυμπιακό Στάδιο της πατρίδας του, μόνο θλίψη προκαλείται!
Και στη μετά-covid εποχή, με τις διοργανώσεις στη χώρα μας διεθνών events στα περισσότερα αθλήματα, ολυμπιακά και μη, να βρίθουν, αποτελεί κάτι σαν τραγική ειρωνεία στον στίβο του Τεντόγλου, της Στεφανίδη, του Καραλή και των πολλών άλλων άξιων Ελλήνων Πρωταθλητών να μην δύναται η χώρα μας να διοργανώσει αγώνες διεθνούς εμβέλειας.
Κι επειδή το χρήμα είναι ο κινητήριος μοχλός για όλα, 5.8 εκατ. ευρώ “χρειάστηκαν” για να μπορέσει σε συνέντευξη Τύπου ο Υφυπουργός Αθλητισμού, Λευτέρης Αυγενάκης, να ανακοινώσει την υπογραφή Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ του Υφυπουργείου Αθλητισμού, της Περιφέρειας Αττικής και της Διοίκησης του ΟΑΚΑ για την αντικατάσταση του συνόλου των ελαστικών συνθετικών ταπήτων (ταρτάν) του ΟΑΚΑ.
Στιγμιότυπο από τη συνέντευξη Τύπου για την αντικατάσταση του ταρτάν στο ΟΑΚΑ / Photo by: Eurokinissi.
Ποιος μπορεί να πει αν είναι λίγα ή πολλά χρήματα, ωστόσο οι επενδύσεις τέτοιου είδους αποδίδουν. Είτε γιατί “φέρνουν πίσω” τα χρήματα μέσω διοργανώσεων κλπ, είτε γιατί μέσω της αναβάθμισης ανεβαίνει και ο αγωνιστικός πήχης, είτε απλά και μόνο επειδή έτσι πρέπει!
Η αντικατάσταση των ταρτάν, τόσο στο κεντρικό στάδιο όσο και στα βοηθητικά Κ1 και Κ2 και το προπονητήριο, καθώς και τα υπόλοιπα έργα που περιγράφονται στην Προγραμματική Σύμβαση θα χρηματοδοτηθούν από την Περιφέρεια Αττικής.
Δεν είναι για το εμβληματικό ΟΑΚΑ ένα έργο εξωραϊσμού, δεν είναι μια όμορφη προσθήκη ή ένας καινούργιος χώρος στα πέριξ. Είναι η ουσία, διότι ένα Ολυμπιακό Στάδιο τέτοιου είδους είναι για να υπηρετεί τις ανάγκες του κλασικού αθλητισμού που είναι η ουσία του. Είναι παράταιρο και παράλογο να υφίσταται ένα Ολυμπιακό Στάδιο χωρίς τη δυνατότητα χρήσης για την οποία δημιουργήθηκε, εκτός άλλων!
Και καθώς τα συναφή είναι αλληλένδετα, η Πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, Σοφία Σακοράφα, η οποία έδωσε το παρών στη συνέντευξη Τύπου της εξαγγελίας, ζήτησε από τον κύριο Αυγενάκη το αυτονόητο, την αποκλειστική παραχώρηση στον ΣΕΓΑΣ του κεντρικού σταδίου του ΟΑΚΑ και των γύρων χώρων (Κ1, Κ2, κλειστό προπονητήριο, ξενώνες) για 49 χρόνια. Έτσι ακριβώς δηλαδή όπως συνέβη με την αντίστοιχη παραχώρηση του κλειστού γυμναστηρίου στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός.
Το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας για πολλά χρόνια υπήρξε το σπίτι του ελληνικού στίβου, με τα στάδια και τους ξενώνες να φιλοξενούν εμβληματικούς αθλητές (τον Σεργκέι Μπούμπκα μεταξύ άλλων), ερχόμενους για προετοιμασία. Και φυσικά, το κεντρικό, κατάμεστο στα λαμπρά χρόνια του στίβου, σειόταν από συγκλονιστικά ρεκόρ, όπως αυτό του Τζαμαϊκανού Ασάφα Πάουελ, ο οποίος με 9.77 στα 100μ. του Super Grand Prix Τσικλητήρεια 2005 έφερε το ΟΑΚΑ για άλλη μια φορά στο διεθνές επίκεντρο.
Ας ξεκινήσουμε όμως από τα βασικά! Τα παλιά φθαρμένα και επικίνδυνα ταρτάν του Ολυμπιακού Σταδίου αντικαθίστανται μετά από σχεδόν 20 χρόνια. Αυτό αποτελεί τη μια παράμετρο…
Η άλλη αφορά στο τι ακριβώς θα “φιλοξενήσουν” αυτά τα ταρτάν. εθνικές προπονήσεις, διεθνείς διοργανώσεις και ρεκόρ ή μετριότητες; Διότι, ως γνωστόν, καλό το περιτύλιγμα, αλλά χρειάζεται και περιεχόμενο!
Photo by: Eurokinissi.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ο Γολγοθάς του Κριστιάνο Ρονάλντο
Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ: Δοκάρι και Άουτ
Διεμφυλικοί αθλητές: μια νέα ελεύθερη πραγματικότητα
Κι αν ο Τζόκοβιτς αγωνιζόταν τελικά στο Australian Open;