Η Εθνική ολοκλήρωσε με νίκες τη συμμετοχή της στον όμιλο και μια νίκη είναι πάντα σημαντική, ακόμα και σε ένα βαθμολογικά αδιάφορο παιχνίδι, όπως αυτό με τους Εσθονούς.
Σε αυτή τη φάση βεβαίως υπήρχε το περιθώριο στραβοπατήματος, εν αντιθέσει με τα νοκ άουτ. Όλη η προετοιμασία της ομάδας μας πριν και κατά τη διάρκεια του τουρνουά έχει γίνει για αυτά τα συγκεκριμένα παιχνίδια. Εδώ είναι όλο το “ζουμί”.
Τι είδα: Η νίκη επί της Εσθονίας ήρθε με το τρανζίσιον, όταν σοβαρευτήκαμε στην άμυνα και πατήσαμε γκάζι στην επίθεση. Ο Γιάννης ήταν πάλι ασταμάτητος στο πρώτο ημίχρονο. Κάνει φανταστικές εμφανίσεις. Το(ν) περίμενα; Τον περίμενα!
Αν δεν είναι ο καλύτερος, είναι ένας από τους δύο-τρεις καλύτερους αθλητές παγκοσμίως, όχι μόνο στο μπάσκετ αλλά σε όλα τα αθλήματα.
Η σωματοδομή του, ο διασκελισμός του, η ταχύτητά του, όλα όσα έχει και όσα κάνει είναι εξωπραγματικά. Είναι φαινόμενο. Διαθέτει πλέον και την εμπειρία της συμμετοχής στο Παγκόσμιο και ακόμη δεν έχει φτάσει στο 100% του.
Τι δεν είδα: Να γίνεται κατάχρηση του χρόνου συμμετοχής του Γιάννη. Είναι πολύ σημαντικό να ξεκουράζεται, ακόμα και η μια μέρα επιπλέον για εκείνον είναι μεγάλο όφελος για την ομάδα. Θα ήθελα να τονίσω πως μου άρεσε το πώς μοιράστηκε ο χρόνος στον αγώνα, γιατί χρειάζεται να είμαστε φρέσκοι, καθώς όλοι οι παίκτες της ομάδας μας είναι σημαντικοί και όλοι έχουν καταλάβει και αποδεχτεί τους ρόλους τους. Αυτονόητα ηγέτης είναι ο Γιάννης. Όπως έχουμε πει και τις προηγούμενες ημέρες, χωρίς εκείνον η ομάδα αλλάζει αγωνιστικό στιλ και παίζει περισσότερο με πικ εν ρολ.
Με την ευκαιρία, αξίζουν συγχαρητήρια στα μέλη του προπονητικού τιμ και για το σκάουτινγκ και τις σωστές πληροφορίες που δίνουν στους παίκτες. Δεν αρκεί να έχεις καλούς παίκτες μόνο, πρέπει να έχεις καλούς προπονητές και εμείς έχουμε πολύ καλό σταφ.
Τι έπεται: Ο αγώνας με την Τσεχία στη φάση των «16». Δεν έχω δει όλους τους αγώνες της Τσεχίας στο Ευρωμπάσκετ, αλλά τους παρακολουθώ τα τελευταία χρόνια και από κοντά και από μακριά. Πρόκειται για μια ομάδα με συγκεκριμένο και αξιοσέβαστο ταλέντο, θα την χαρακτήριζα “πονηρή”. Αυτό που την κάνει επικίνδυνη είναι πως οι περισσότεροι παίκτες της είναι πολλά χρόνια μαζί και με τον ίδιο προπονητή. Απέναντί τους χρειάζεται να είμαστε σοβαροί και να έχουμε όσο το δυνατόν λιγότερα κενά διαστήματα στο δικό μας παιχνίδι.
Ο Βασίλης Ξανθόπουλος είναι διεθνής καλαθοσφαιριστής.
