Τη φάση -λένε- πρέπει να τη δεις, πριν τη δημιουργήσεις. Να προλάβεις, σε αυτά τα ελάχιστα, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, δευτερόλεπτα που μεσολαβούν από την σκέψη στην εκτέλεση, να φτιάξεις όλο το σκηνικό στο μυαλό.
Και μετά να πατήσεις το play. Δεν σημαίνει πως θα γίνει. Ίσα-ίσα, κάθε άλλο. Συνήθως δεν γίνεται.
Δεν είναι ο πιο γρήγορος επιθετικός του κόσμου ο Ρόμαν Γιάρεμτσουκ. Δεν θα μπορούσε και να είναι με 192 εκατοστά μπόι. Είδε όμως την “τρύπα”, τον κενό χώρο που άφηνε η άμυνα των Σλοβάκων, και αποφάσισε, χωρίς να κινηθεί, με ό,τι σπίντα είχε, να τον καλύψει, να τον κάνει δικό του, ελπίζοντας σε μια πάσα.
Ο σκόρερ της ισοφάρισης της Ουκρανίας, στην κατά πολλούς καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του με το εθνόσημο, ο Μίκολα Σαπαρένκο, ήταν συντονισμένος με το play του συμπαίκτη του. Την έβγαλε την πάσα. Αυτό ήταν μάλλον το εύκολο.
Το δύσκολο, το απίθανο, ήταν αυτό που χρειαζόταν να ακολουθήσει.
Δεν είναι ο πιο πλαστικός επιθετικός του κόσμου ο Ρόμαν Γιάρεμτσουκ. Πόσο μάλλον εν κινήσει. Τον χώρο τον κέρδισε. Δυο φορές στην κούρσα του κοίταξε να δει πού είναι η μπάλα, υπολογίζοντας πού θα προσγειωθεί, πού θα περιμένει ο τερματοφύλακας και πού θα βρίσκονται οι αντίπαλοι αμυντικοί.
Δεν είναι ο πιο ανθεκτικός επιθετικός του κόσμου ο Ρόμαν Γιάρετσμουκ. Παρά το μπόι του, ούτε “χτιστό” είναι το κορμί του ούτε σκληραγωγημένος ο ίδιος για να αντέχει στις κόντρες, στα τζαρτζαρίσματα, ακόμα και στην επικείμενη θέα τους.
Για να κερδίσει και την μπάλα που κατέβαινε, έπρεπε να τεντώσει κάθε μυ, κάθε νεύρο του σώματός του. Με υπερέκταση του ποδιού κατάφερε να βρει το τόπι. Στιγμιότυπο χορευτικό, όχι ποδοσφαιρικό. Ισορροπία που έμοιαζε να έχει συντελεστεί ακριβώς και μόνο για το καρέ. Απόκοσμη ποδοσφαιρικά.
Χώρο άλλο δεν είχε. Χρόνο άλλο δεν είχε. Δυνατότητα για κάτι άλλο, με όλο του το είναι… συρματόσχοινο, ούτε. Αξιοποίησε απλώς τη φυσική. Μετά το κοντρόλ με το μυτάκι και το μάζεμα της μπάλας, την ακολούθησε στο κατέβασμά της με το πόδι του. Και σε μια κίνηση, χωρίς τέχνη, παρά μόνο ποντάροντας στη μόνη ζαριά που πλήρωνε και στην έκπληξη του αναπάντεχου, την βρήκε τόσο όσο για να την περάσει δίπλα από τον γκολίκπερ και να τη στείλει στα δίχτυα.
Γκολ ανατροπής, γκολ νίκης για τα «μινγκ». Γκολ παραμονής στη διεκδίκηση πρόκρισης στα νοκ άουτ του Euro. Γκολ που υπό κανονικές συνθήκες δεν μπαίνει. Ακόμα και νοητικά. Μένει μόνο εκεί, στο μυαλό του επίδοξου, του φιλόδοξου σκόρερ.
Μπήκε.
Από έναν φουνταριστό που σε τρία χρόνια έχει αλλάξει ισάριθμες ομάδες, πετυχαίνοντας -σε επίπεδο Πρωταθλημάτων- συνολικά όλα κι όλα έντεκα γκολ. Από έναν φουνταριστό που πάντα, θαρρείς, σε όλη του την σταδιοδρομία, όχι σε μια ενέργεια, έψαχνε να κάνει σωστή δεύτερη συνεχόμενη κίνηση.
Φοβερό ξεκίνημα ως ταλαντούχος πιτσιρικάς στην Ντιναμό Κιέβου, δεν πρόλαβε να παίξει επαγγελματικά, τα έσπασε και έφυγε, έχοντας ως μόνο παράσημο στη θητεία του στην πατρίδα του το ότι είναι ο κάτοχος του ρεκόρ του πιο γρήγορου γκολ (8 δευτερόλεπτα).
Έκανε τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του στη Γάνδη, πάνω όμως στην αλλαγή επιπέδου με τη μεταγραφή στην Μπενφίκα σήκωσε και πάλι χειρόφρενο, χωρίς πουθενά έκτοτε -ούτε στη Λισαβόνα, ούτε μετά στην Μπριζ, ούτε και το 2023-2024 στη Βαλένθια– να το κατεβάζει.
Τα ίδια και με το εθνόσημο. Μορφή των δύο πρώτων παιχνιδιών των «μινγκ» στο Euro του 2020, άφαντος στο υπόλοιπο της διοργάνωσης.
Προσυπέγραψε την ανατροπή στον ημιτελικό των φετινών play off με τη Βοσνία. Μπήκε στο παιχνίδι στο 81’, πρόλαβε να σκοράρει και να σερβίρει, χαρίζοντας έτσι την πρόκριση στον “τελικό” κόντρα στην Ισλανδία. Εκεί όμως χρειάστηκε να βγει από το γήπεδο για να βρει η Ουκρανία το νικητήριο γκολ και να σφραγίσει το εισιτήριο για τα γήπεδα της Γερμανίας.
Δικαιολογία ανθρώπινη, καταλυτική, ο πόλεμος. Για όλους. Ατομικά, ομαδικά, μα πάνω απ’ όλα ανθρώπινα. Όταν ξέσπασε, για καιρό, μήνες, ξημεροβραδιάζονταν περιμένοντας τις ειδοποιήσεις και τους συναγερμούς των αρμόδιων ουκρανικών φορέων για το πού χτύπαγαν συναγερμοί για τις ρωσικές επιθέσεις.
Για τα πεθερικά του χρειάστηκε να οργανώσει -με τη βοήθεια του συντοπίτη τους, Αντρέι Γιαρμολένκο- ολόκληρη επιχείρηση απεγκλωβισμού. Οι γονείς του μένουν μεν μακριά από την καρδιά της φωτιάς, ακόμα και εκεί όμως, στο Λβιβ, φλόγες της (πύραυλοι) έχουν φτάσει.
Και στο φινάλε, η ασφάλεια στον πόλεμο από πότε καθορίζεται με χιλιόμετρα;
Ένας λόγος παραπάνω, κάθε γκολ, κάθε νίκη, κάθε παιχνίδι, κάθε εμφάνιση της Εθνικής Ουκρανίας να είναι, να συμβολίζει κάτι πολύ περισσότερο από ένα γκολ, μια νίκη, ένα παιχνίδι.
Ένας λόγος παραπάνω, μια ώθηση επιπλέον για να συνωμοτήσει το σύμπαν και να υλοποιηθούν όλα όσα χρειάζονταν για να γίνει πράξη η φάση που είδε, πριν φτιάξει, ο Ρόμαν Γιάρεμτσουκ.
CHECK IT OUT: Όλα τα κείμενα για το EURO 2024