Δεκαετία, ’90. Νορβηγία. Στο μικρό χωριό Σούνταλ που βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά της χώρας, ο Στάιν Έρικ Χέγκερμπεργκ και η Γκερτ Στόλσμο, ζούσαν μαζί με τα παιδιά τους μακριά από το βουητό και το θόρυβο των μεγάλων πόλεων.
Προπονητές ποδοσφαίρου και οι δύο, με θητεία σε διάφορους συλλόγους της Νορβηγίας, εργάζονταν στη Σούνταλ Φούτμπολ, μια ομάδα αγοριών στην οποία σύντομα εντάχθηκε το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας Χέγκερμπεργκ, ο Σίλας, για να ακολουθήσει στη συνέχεια και η μία από τις δύο κόρες του ζευγαριού. Η Αντρίνα.
Το τρίτο παιδί της οικογένειας, η Άντα, δεν ενθουσιαζόταν με το ποδόσφαιρο.
Είχε διαφορετικά ενδιαφέροντα κι άλλες ανησυχίες. Προτιμούσε το διάβασμα, την αναρρίχηση στα βουνά και τις βόλτες με το ποδήλατό της.
Κι όμως!
Αυτό το κορίτσι, που όταν το ρωτούσαν αν θα ακολουθούσε τα βήματα των μελών της οικογένειάς του απαντούσε «εγώ θα βρω μια κανονική δουλειά», σήμερα είναι μία από τις κορυφαίες παίκτριες ποδοσφαίρου στον κόσμο και η γυναίκα η οποία έχει μείνει στην Ιστορία του αθλήματος, ως η πρώτη που κέρδισε την «Χρυσή Μπάλα».
Γεννημένη στις 10 Ιουλίου 1995 στη Σουνταλσόρα, η Άντα Χέγκερμπεργκ έδειχνε από μικρή ότι διαθέτει όλα τα προσόντα που απαιτούνταν για να γίνει μια σπουδαία παίκτρια.
Είχε έφεση στο σκοράρισμα, διέθετε ταχύτητα και αντίληψη των φάσεων μέσα στο γήπεδο, ήταν πεισματάρα, φιλόδοξη και «διψούσε» για διακρίσεις.
Μόνο που όλα αυτά τα «ανακάλυψε» μετά την συμπλήρωση του 9ου έτους της ηλικίας της.
Μέχρι τότε, είτε θα βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού της και θα απολάμβανε το αναψυκτικό της διαβάζοντας κάποιο βιβλίο, είτε θα πήγαινε στο γήπεδο να δει την αδερφή της, κρατώντας πάλι ένα βιβλίο στα χέρια της.
«Έπρεπε με κάποιον τρόπο να περνάει η ώρα μου», θα αναφέρει η Χέγκερμπεργκ, ως απόδειξη της αδιάφορης στάσης που είχε αρχικά για το ποδόσφαιρο, εξιστορώντας στη συνέχεια ένα περιστατικό.
«Μία μέρα ήμουν στο γήπεδο για να δω ένα παιχνίδι της αδερφής μου. Κάποια στιγμή ένας από τους γονείς που ήταν στις εξέδρες με ρώτησε: “Άντα τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;”.
Με είχε απορροφήσει η ιστορία του βιβλίου που διάβαζα οπότε χρειάστηκαν μερικά δευτερόλεπτα για να σκεφτώ την απάντηση. Για να με διευκολύνει συμπλήρωσε την ερώτηση λέγοντας: “Θα γίνεις κι εσύ παίκτρια του ποδοσφαίρου όπως η αδερφή σου;” Η απάντηση μου ήταν ξεκάθαρη: “Όχι! Θα βρω μια κανονική δουλειά!”».
Η άρνηση της Άντα να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο κράτησε έναν ακόμη χρόνο, με τους γονείς της να μην καταβάλουν καμία προσπάθεια να της αλλάξουν γνώμη.
Όχι γιατί τα άλλα δύο παιδιά ήδη ακολουθούσαν τα χνάρια τους, αλλά γιατί ως γονείς, ουδέποτε προσπάθησαν να κατευθύνουν τα παιδιά τους προς το τί θα κάνουν στη ζωή τους.
«Μας ενθάρρυναν να κάνουμε τις δικές μας επιλογές και να μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη μας», θα πει η Νορβηγίδα επιθετικός της Ολυμπίκ Λιόν, αναφέροντας και μία από τις συμβουλές που τους έδινε ο πατέρας τους. «Να είστε ταπεινοί. Μπορείτε πάντα να ασκείτε κριτική σ’ αυτούς που βρίσκονται πάνω. Δεν μπορείτε, όμως, και δεν πρέπει ποτέ, να “κλωτσάτε” αυτούς που βρίσκονται κάτω».
Λίγο πριν συμπληρώσει το 10ο έτος της ηλικίας της, η Άντα δέχθηκε, μετά από προτροπή της αδερφής της Αντρίνα, να παίξουν ένα «μονό» παιχνίδι ποδοσφαίρου για περάσει η ώρα τους.
Αυτό ήταν!
Εκείνο το παιχνίδι έμελλε να γίνει αυτό που στη συνέχεια θα άλλαζε τη ζωή της!
«Ερωτεύτηκα αμέσως το ποδόσφαιρο και σύντομα κατάλαβα πως δεν ήθελα να παίζω μόνο για να διασκεδάζω. Ήθελα να ασχοληθώ πολύ πιο σοβαρά», θα πει σε κάποια από τις συνεντεύξεις της, μιλώντας και για την αντίδραση που είχε ο πατέρας της όταν του ανακοίνωσε ότι θέλει να γίνει παίκτρια ποδοσφαίρου.
«Αν το εννοείς και το θέλεις πραγματικά -της είπε- είμαστε μαζί σου 100%. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σε βοηθήσουμε. Αλλά μόνο αν το θέλεις πραγματικά!».
Η Άντα το είχε πάρει απόφαση. Ήθελε να γίνει επαγγελματίας παίκτρια ποδοσφαίρου!
Αρχικά εντάχθηκε στην ομάδα της Σούνταλ στην οποία ζούσε στο έπακρο κάθε παιχνίδι. Κάθε στιγμή του αγώνα.
«Το ποδόσφαιρο για μένα δεν ήταν λεφτά. Δεν υπήρχαν λεφτά άλλωστε. Ήταν πάθος», παραδέχεται.
«Κάθε φορά που έχανα έναν αγώνα, ανέβαινα γρήγορα στο ποδήλατό μου, άρχιζα να τρέχω με μεγάλη ταχύτητα και πήγαινα στο σπίτι με κλάματα. Και μιλάμε για ένα παιχνίδι παιδιών που γινόταν στη μέση του πουθενά της Νορβηγίας. Για μένα, όμως, δεν είχε σημασία. Ήμουν παθιασμένη με το άθλημα».
Το 2007, οι γονείς της Άντα αποφάσισαν να κάνουν ένα βήμα παραπάνω ώστε να βοηθήσουν, τόσο την ίδια όσο και την αδερφή της, να εξελιχθούν και να φτάσουν πιο κοντά στην εκπλήρωση του στόχου που είχαν: Να γίνουν επαγγελματίες παίκτριες.
Μετακόμισαν στο Κόλμποτν, ένα προάστιο του Όσλο το οποίο είχε τη δική του ποδοσφαιρική ομάδα, και τα δυο κορίτσια εντάχθηκαν αμέσως σ’ αυτήν.
Παράλληλα, όμως, με τις προπονήσεις της ομάδας, ακολουθούσαν ατομικό πρόγραμμα προπόνησης και με τον πατέρα τους, προκειμένου να βελτιώσουν τις αδυναμίες που είχαν στο παιχνίδι τους και τη φυσική τους κατάσταση.
Μάλιστα, η προπόνηση του πατέρα με τις κόρες συνεχίζεται ακόμα και σήμερα όταν επισκέπτονται το πατρικό τους σπίτι, παρά το γεγονός και οι δυο είναι ήδη καταξιωμένες παίκτριες, με την Άντα να διανύει τον έκτο χρόνο της στη Λιόν (το 2020 έμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης λόγω του σοβαρού τραυματισμού της στο πόδι και της χειρουργική επέμβασης στην οποία υποβλήθηκε) και την Αντρίνα να αγωνίζεται στην Ρόμα.
«Ο σκοπός του πατέρα μας τότε -εξηγεί η Άντα- ήταν να δουλεύουμε σκληρά ώστε να καταλάβουμε μέχρι πού ήταν τα όρια μας. Τρέχαμε στο γήπεδο έως ότου εξαντληθούν οι δυνάμεις μας. Ήταν ένας τρόπος για να μάς δείξει ότι “μέχρι εδώ αντέχετε”.
Κάποιες φορές είχαμε ξεσπάσει σε κλάματα. Ξέρω, ακούγεται λίγο βάναυσο αυτό, αλλά μάς προετοίμαζε για όσα θα βρίσκαμε μπροστά μας στην πορεία».
Μέχρι τα 15, η έφηβη Άντα και η αδερφή της, ακολουθούσαν πιστά το καθημερινό τους πρόγραμμα. Προπόνηση, αγώνες, σπίτι, διάβασμα. Κι αν η Αντρίνα, που ήταν δυο χρόνια μεγαλύτερη, είχε αρχίσει να βρίσκει τον δρόμο της, η Άντα, εξακολουθούσε να περιμένει την στιγμή που θα της δινόταν η ευκαιρία να αποδείξει τις ικανότητες της.
Αυτή η στιγμή ήρθε την αγωνιστική περίοδο 2010-11, όταν ο προπονητής της Κόλμποτν, Νταν Έγκεν, την προώθησε στην ομάδα των γυναικών.
Στις 6ης Αυγούστου 2011, η Κόλμποτν κέρδισε με σκορ 4-1 την μετέπειτα πρωταθλήτρια Νορβηγίας Ρούα, όμως, αυτό που τράβηξε την προσοχή όλων, ήταν τα τρία γκολ που πέτυχε η Χέγκερμπεργκ μέσα σε διάστημα επτά λεπτών!
Η 16άχρονη επιθετικός, που στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου αναδείχθηκε πρώτη σκόρερ της ομάδας της, ήταν η νεότερη σε ηλικία παίκτρια που είχε σημειώσει χατ-τρικ σε αγώνα πρωταθλήματος της πρώτης κατηγορίας.
Κι αυτό, σε συνδυασμό με την βράβευσή της ως η καλύτερη νέα παίκτρια του πρωταθλήματος της σεζόν 2010-11, ήταν αρκετά για να την βάλουν στο μεταγραφικό «στόχαστρο» πολλών συλλόγων.
Στο ίδιο διάστημα, η Χέγκερμπεργκ έκανε και την πρώτη της εμφάνιση με τη φανέλα της εθνικής ομάδας της χώρας της, ενώ δύο χρόνια αργότερα, το 2013, ήταν μία από τις πρωταγωνίστριες της Νορβηγίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Σουηδίας.
To γκολ που σημείωσε στον προημιτελικό αγώνα της διοργάνωσης με αντίπαλο την Ισπανία, έβαλε τις βάσεις για τη νίκη-πρόκριση (3-1) στην ημιτελική φάση του EURO, και ταυτόχρονα έδωσε «φτερά» στην ομάδα για να φτάσει μέχρι τον τελικό στον οποίο η Νορβηγία ηττήθηκε από την Γερμανία (1-0).
Σε συλλογικό επίπεδο, ένα χρόνο πριν το EURO στη Σουηδία, η Χέγκερμπεργκ, είχε μετακομίσει από την Κόλμποτν στην Στάμπαεκ, συνεχίζοντας να κάνει αυτό που γνώριζε: Να σκοράρει! Η ομάδα ολοκλήρωσε την αγωνιστική περίοδο έχοντας κατακτήσει τον τίτλο της Κυπελλούχου Νορβηγίας, αλλά τα όνειρα της Χέγκερμπεργκ, ήταν πολύ πιο μεγάλα και δεν χωρούσαν στην μικρή χώρα της.
Φιλόδοξη καθώς ήταν, και με οδηγό την εξαιρετική της απόδοση στο EURO 2013, η χαρισματική παίκτρια, αποφάσισε να δεχθεί την πρόταση της Τορμπίνε Πότσνταμ για να συνεχίσει την καριέρα της στην Γερμανία.
«Γνώριζα πως αν ήθελα να φτάσω σε υψηλότερο επίπεδο απόδοσης και να πετύχω στο ποδόσφαιρο, δεν μπορούσα να μείνω άλλο στην Νορβηγία. Έπρεπε να φύγω», είχε εξηγήσει αναφερόμενη στην απόφασή της να αγωνιστεί στην Μπουντεσλίγκα γυναικών.
Οι εμφανίσεις της με τη γερμανική ομάδα στο πρωτάθλημα της χώρας αλλά και στο Τσάμπιονς Λιγκ όπου συμμετείχε την αγωνιστική περίοδο 2013-14, τράβηξαν την προσοχή αρκετών ισχυρών ευρωπαϊκών συλλόγων. Μεταξύ αυτών και η πρωταθλήτρια Γαλλίας, Ολυμπίκ Λιόν.
Η γαλλική ομάδα που είχε τεθεί αντιμέτωπη με την Τορμπίνε Πότσνταμ στην πρώτη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ, το καλοκαίρι του 2014 έσπευσε να κάνει πρόταση στην Χέγκερμπεργκ και να την εντάξει στο δυναμικό της, προσφέροντας της αρχικά συμβόλαιο ισχύος μέχρι το 2018. Στην πορεία η συμφωνία των δύο πλευρών, επεκτάθηκε μέχρι το καλοκαίρι του 2021.
Στην πρώτη της εμφάνιση στο γαλλικό πρωτάθλημα, η Χέγκερμπεργκ, σημείωσε 26 γκολ σε 22 αγώνες κι από εκεί και πέρα ακολούθησαν 5 συναρπαστικά χρόνια γεμάτα τίτλους (6 πρωταθλήματα Γαλλίας, 5 Κύπελλα, 4 τίτλοι του Τσάμπιονς Λιγκ) και σπουδαίες διακρίσεις σε προσωπικό επίπεδο.
Δύο από αυτές είναι η ανάδειξή της το 2016 από την ΟΥΕΦΑ ως η καλύτερη παίκτρια της Ευρώπης, για την αγωνιστική περίοδο 2015-16, αλλά και η αναρρίχησή της, στις 30/10/2019, στην κορυφή του πίνακα των σκόρερ του Τσάμπιονς Λιγκ, με 53 γκολ σε 49 συμμετοχές.
Το αποκορύφωμα, όμως, ήταν το 2018. Τότε που το γαλλικό περιοδικό France Football στην προσπάθειά του να ανανεώσει τον θεσμό της «Χρυσής Μπάλας», αποφάσισε να απονείμει το ομώνυμο βραβείο και σε μια γυναίκα, για πρώτη φορά από το 1956.
Στην ψηφοφορία που διεξήχθη, η Άντα Χέγκερμπεργκ, αναδείχθηκε νικήτρια με 136 ψήφους, αφήνοντας πίσω της την Δανή παίκτρια της Βόλφσμπουργκ, Περνίλ Χάρντερ (130 ψήφοι) και την συμπαίκτριά της στη Λιόν, Τζένιφερ Μαροζάν (86 ψήφοι).
«Ποτέ δεν είχα στο μυαλό μου ότι θα κερδίσω την Χρυσή Μπάλα. Σίγουρα ήρθε πολύ νωρίς στη ζωή μου», είχε σχολιάσει λίγες ημέρες μετά την απονομή, σημειώνοντας παράλληλα πως παρά το γεγονός ότι ήταν ένα προσωπικό βραβείο «σήμαινε πάρα πολλά για το ποδόσφαιρο».
Η Νορβηγίδα παίκτρια ήταν πια στην κορυφή του Κόσμου. Άπαντες είχαν αναγνωρίσει το τεράστιο ταλέντο της, τη μεγάλη της θέληση, τις αγωνιστικές ικανότητές της αλλά και την ισχυρή προσωπικότητά της.
Κι αυτό φάνηκε το 2018 από την συμπαράσταση που είχε από φίλους του ποδοσφαίρου και μη, όταν ο παρουσιαστής της εκδήλωσης της απονομής της Χρυσής Μπάλας, Γάλλος dj, Μαρτίν Σολβέγκ, την έφερε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση μετά από μία ανόητη ερώτηση που της έκανε επί σκηνής.
«Γνωρίζεις πώς να κάνεις twerk;», της είπε όταν παρέλαβε το βραβείο της, παγώνοντας για μερικά δευτερόλεπτα αρχικά την ίδια, και στην συνέχεια, τόσο τους παρευρισκόμενους (το τηλεοπτικό πλάνο με τον ποδοσφαιριστή Κιλιάν Εμπαμπέ να έχει «ζωγραφισμένη» την έκφραση της απορίας στο πρόσωπό του είχε κάνει τον γύρο της υφηλίου) όσο και τους φίλους του αθλητισμού. Οι οποίοι τον στόλισαν» με διάφορα… γαλλικά κοσμητικά επίθετα στα social media, υποχρεώνοντάς τον στο τέλος να ζητήσει δημόσια συγγνώμη από την Χέγκερμπεργκ για κακόγουστο αστείο του.
Πιθανόν ο γάλλος Dj να νόμιζε ότι απευθύνεται σε κάποια τηλεπερσόνα, και όχι σε μία αθλήτρια που είχε δουλέψει σκληρά για να αποκτήσει όσα απολαμβάνει σήμερα δίνοντας, ταυτόχρονα, μεγάλη μάχη για την επίδειξη του απαιτούμενου σεβασμού προς τις γυναίκες που παίζουν ποδόσφαιρο. Ειδικά στη Νορβηγία.
Από το 2017, μάλιστα, η χαρισματική στράικερ, απέχει από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την μισθολογική ανισότητα που υπάρχει μεταξύ των γυναικών και των ανδρών που αγωνίζονται στην εθνική ομάδα.
«Το θέμα δεν είναι τα χρήματα. Είναι η ένδειξη σεβασμού προς όλες τις γυναίκες παίκτριες του ποδοσφαίρου. Από εκεί ξεκινούν όλα», τόνισε πρόσφατα σε συνέντευξή της, προσθέτοντας. «Δεν περιμένω να έχουμε τις οικονομικές απολαβές που έχουν οι άνδρες. Αυτό που περιμένω, όμως, είναι να πάρουν οι γυναίκες αυτό που τους αξίζει».
Η ίδια πάντως, το 2020 άνοιξε τον δρόμο προς τις υπόλοιπες παίκτριες του ποδοσφαίρου να λάβουν μελλοντικά, σε όλα τα επίπεδα, αυτό που εκτιμούν ότι τους αξίζει.
Η πρόσφατη υπογραφή συμβολαίου ισχύος δέκα χρόνων με γνωστή αθλητική εταιρεία και το εξαψήφιο ποσό που φημολογείται ότι θα λάβει από αυτή την συμφωνία, αποτελούν την απόδειξη πως οι γυναίκες παίκτριες, σταδιακά αρχίζουν να κερδίζουν τις μάχες που δίνουν χρόνια τώρα, προκειμένου να έχουν ίση, με τους άνδρες συναδέλφους τους, αντιμετώπιση.
Και η Χέγκερμπεργκ, η οποία δεν απολαμβάνει μόνο την τεράστια επαγγελματική της επιτυχία, αλλά, παράλληλα βιώνει την απόλυτη ευτυχία στην προσωπική της ζωή με τον σύζυγό της, ποδοσφαιριστή της πολωνικής Λεχ Πόζναν, Τόμας Ρόγκνε, πλέον, έχει κάθε λόγο να οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον στο ποδόσφαιρο γυναικών δίνοντας μία και μόνο συμβουλή προς τα νέα κορίτσια:
«Το μόνο που θα πω σ’ ένα κορίτσι που ξεκινάει τώρα την πορεία του, είναι ακούει τη φωνή του και να μην σβήσει ποτέ την φωτιά και το πάθος που έχει μέσα του για το άθλημα. Να θυμάται πως αυτή η φωτιά είναι εκείνη που θα την οδηγήσει να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα!».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Μάριος Χρήστος Σφαντός: «Για ένα όμορφο και, κυρίως, ισότιμο ποδόσφαιρο»
Οι «λέαινες» και η «διπλή πράκτορας» της Λυών παίζουν (και) για την ισότητα
Angel City FC: Μία ομάδα… αγγελικά (και «χολιγουντιανά») πλασμένη
Η βουβή… κραυγή της Μέγκαν Ραπίνο / Άμπι Ουάμπακ: Σύμβολο εντός κι εκτός… Αγέλης
Μακαρένα Σάντσες, Επαγγελματίας Επαναστάτρια / Η γοητεία της διαφορετικότητας της Κάρσον Πίκετ