Αμέτρητες μορφές κενές χαρακτηριστικών. Λυγισμένες ή γονατισμένες, νικημένες από αυτό το τέρας. Υποταγμένες στα όσα εκείνο προστάζει. Σβέρκος χαμηλωμένος, με τρόπο που το βλέμμα, και να ήθελε, δεν θα μπορούσε…
-
-
Τα ίδια αμυγδαλωτά μάτια, τα ίδια πεταχτά και μυτερά δόντια. Το ίδιο παιδί πολλά χρόνια πριν. «Aventujuegos» ή «Περιπετειοπαιχνίδια». Έτσι λεγόταν η παιδική εκπομπή που χάρισε στον μικρό Λουίς την…
-
Τη βγάζει από το κουτί της, τη φυσά να φύγει λίγο η σκόνη και την τοποθετεί σχεδόν ευλαβικά στη θήκη του VCR, το οποίο τότε ακόμη θεωρούταν η τελευταία λέξη…
-
Βαρύ κι ασήκωτο, το beat σέρνεται αργά πάνω στην επαναλαμβανόμενη μελωδία του πιάνου, το οποίο παίζει τις ίδιες νότες πάνω στα ίδια ασπρόμαυρα πλήκτρα, περιμένοντας καρτερικά τα ηλεκτρονικά μπάσα να…
-
Με λίγες λέξεις κατάφερε να το τερματίσει. Απάντηση φανερά προετοιμασμένη, έκδηλα κλισέ. Όσο πιο κλισέ γίνεται, για την ακρίβεια. «Κοιτάξτε, προς το παρόν είμαι πλήρως αφοσιωμένος στη Μάντσεστερ Σίτι και…
-
Κάθε οργισμένη του ενέργεια κι ένα ακόμα κενό στους χτύπους της ερωτευμένης καρδιάς. Κάθε κενό και τούβλο, κάθε γκολ και λίγο ακόμα τσιμέντο. Κάθε επιφώνημα σοκαρισμένου θαυμασμού κι αυτό στα…
-
Τα πιόνια σιγά-σιγά γκρεμίζονται πάνω στο ασπρόμαυρο φόντο, όσο ο νεαρός νους του Κρίστιαν προσπαθεί να ταξιδέψει μπροστά, να σκεφτεί την επόμενη, ιδανική κίνηση. Μα ο παππούς του πάντα τον…
-
Το πέπλο μιας αόρατης δύναμης, μιας νομοτελειακής ισχύος. Αδιαπέραστο και τεράστιο ανέκαθεν έστεκε ανάμεσα στους ανθρώπους και τους άθλους, έτσι ώστε να θυμίζει την αναπόφευκτη κατάληξη κάθε θνητού. Συχνά αυτή…
-
Το γκρι της ασφάλτου ξετυλίγεται στο κενό ανάμεσα στις στενές λωρίδες του άχρωμου πεζοδρομίου και τoυς υψωμένους τοίχους των γύρω κτηρίων. Τουβλόχτιστα και κόκκινα, με φορεμένα πάνω τους τα χαρακτηριστικά…
-
Πώς είναι εκείνη η αίσθηση της εκπλήρωσης; Η στιγμή αυτή που έστω και για λίγο τα πάντα μπαίνουν στη θέση τους. Όλα είναι σωστά, όλα βγάζουν νόημα. Με σχεδόν μαγικό…