Νομαδική ζωή κάνουν οι βίσωνες, ψάχνοντας για βοσκή. Οι περισσότεροι ταξιδεύουν σε κοπάδια. Λίγοι, ελάχιστοι αρσενικοί, ταξιδεύουν κατά μόνας. Σαν τον Μπάισον Ντέλε.
Παράξενο φρούτο. Ένας από τους πιο αξιόπιστους ψηλούς της δεκαετίας του ’90 στο ΝΒΑ, ως Μπράιαν Γουίλιαμς τα περισσότερα χρόνια, ο οποίος τα παράτησε όλα για να ζήσει τη ζωή του όπως ακριβώς εκείνος ήθελε -και κατέληξε τροφή για τους καρχαρίες, στη μέση του Ειρηνικού ωκεανού. Μάλλον.
Η 7η Ιουλίου του 2002 δίνεται ως η ημερομηνία θανάτου του αριστερόχειρα σέντερ κατά προσέγγιση. Τότε φαίνεται πως τον πέταξε κι αυτόν και άλλα δύο άτομα στη θάλασσα ο ίδιος ο αδερφός του.
Το μόνο που ήθελε ο “βίσωνας” ήταν να ταξιδεύει. Μόνος του, έστω με τους λίγους φίλους του. Ένας σύγχρονος νομάς. Από άποψη και όχι από ανάγκη. Έστω από ανάγκη εσωτερική, ψυχική. Όχι οικονομική.
Κάπως έτσι άφησε σύξυλους τους Πίστονς και το καλύτερο μέρος για να δουλεύει ένας μπασκετμπολίστας, χαρίζοντας και 36 εκατ. δολάρια από το εναπομείναν συμβόλαιό του. Στα αθλητικά του ντουζένια μάλιστα, λίγο μετά τον τίτλο που είχε κατακτήσει με τους Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν.
Από τις ΗΠΑ στην εξωτική Ταΐτή, από τα βαρετά συνεχή ταξίδια με αεροπλάνο σε εκείνα με καταμαράν στη θάλασσα. Σε αυτήν που έγινε κατά τα φαινόμενα ο υγρός τάφος του. Εκτός κι αν την έχει σκαπουλάρει κόντρα σε κάθε σενάριο (της Αστυνομίας, των τοπικών Αρχών στη Γαλλική Πολυνησία, της ίδιας της λογικής), αράζοντας ως ναυαγός -ιδεατά με την αγαπημένη του- σε κάποιο έρημο νησάκι του πελάγους. Εξέλιξη που καθόλου, μα καθόλου, δεν θα τον χαλούσε.
Ο Μπράιαν Γουίλιαμς (μετέπειτα Μπάισον Ντέλε) σε παιδική ηλικία μαζί με τον μεγάλο αδερφό του, Κέβιν.
Ο μικρός τα πήρε όλα
Γεννιέται ανήμερα του Καθολικού Πάσχα, τον Απρίλιο του 1969, στο Φρέσνο της Καλιφόρνια. Μπαμπάς ο Τζίνο Γουίλιαμς, τραγουδιστής -λίγους μήνες αργότερα και για ένα φεγγάρι- στους Platters. Περίεργος, απότομος τύπος. Η μαμά, Πατρίτσια Φίλιπς, θα έχει κι αυτή έναν ιδιαίτερο τρόπο να (μην) δείχνει αγάπη στους γιους της.
Δυόμισι χρόνια νωρίτερα έχει έρθει στον κόσμο ο Κέβιν. Που ταλαιπωρείται από μικρός από άσθμα, εξαιτίας του οποίου μένει μακριά από κάθε αθλητική ενασχόληση. Κλείνεται στον εαυτό του, καταβροχθίζει γνώσεις. Ολόκληρες εγκυκλοπαίδιες. Και αναπτύσσει αισθήματα ζηλοφθονίας για τον Μπράιαν, το εξωστρεφές τέκνο της φαμίλιας. Πιο κοντά στην καλλιτεχνική φύση του πατέρα του αυτός.
Του αρέσει κι εκείνου το διάβασμα, μα την βρίσκει και να κλείνεται σε ένα πλυντήριο αυτοκινήτων και να βλέπει τις σαπουνάδες να καλύπτουν σίδερα και τζάμια. Παίζει και σκάκι με γερόντια, σε μια καφετέρια που έχουν Έλληνες μετανάστες στη γειτονιά του, κατά πώς αναφέρει ένα αφιέρωμα του «Sports Illustrated». Βρε, μήπως ήταν τάβλι;
Το «φεύγα» εξελίσσεται σε στάση ζωής. Σε κινητήρια δύναμή του, καλύτερα. Δεν θέλει να έχει πολλά-πολλά με τον αυστηρό πατριό του, μετά τον γρήγορο χωρισμό των γονέων του. Θέλει να ανακαλύπτει νέους κόσμους, νέα ενδιαφέροντα. Όσο η μητέρα του χωρίζει από μυστήριους άντρες, αυτός δένεται ολοένα και περισσότερο με το μπάσκετ.
Έχει ξεπεράσει τα δύο μέτρα, αντιλαμβάνεται ότι είναι καλός στο συγκεκριμένο άθλημα και του αφοσιώνεται, έχοντας παρατήσει τον στίβο λόγω της υπερβολικής ανάπτυξής του. Δέχεται πρόταση να αφήσει το τοπικό χάισκουλ, Σεντ Μόνικα Κάθολικ, για το Μπίσοπ Γκόρμαν στο Λας Βέγκας. Άλλο που δεν θέλει, να απομακρυνθεί για τα καλά από το τοξικό οικογενειακό περιβάλλον. Ραφινάρει τις κινήσεις του στο Λύκειο όπου αργότερα θα φοιτήσουν κι άλλοι NBAers. Ο Σαμπάζ Μουχάμαντ, ο Ζακ Κόλινς, ο Σι Τζέι Γουότσον (και του ΠΑΟΚ, μεταξύ άλλων).
Ο Μπράιαν Γουίλιαμς κάνει νταμπλ-νταμπλ σε κάθε ματς, ρίχνει τάπες, φτάνει τα 211 εκατοστά και συνάμα (φτάνει) στο Μέριλαντ. Μεταπηδεί κατόπιν και σε κολεγιακό επίπεδο σε άλλη ομάδα. Με τη φανέλα του Αριζόνα καταγράφει τη σεζόν 1990-1991 μέσους όρους 14 πόντων και 7.8 ριμπάουντ, ρίχνοντας και πάνω από ένα μπλοκ ανά αγώνα.
Ο αδερφός του παλεύει με εσωτερικούς δαίμονες και παρατάει τις σπουδές στο δικό του πανεπιστήμιο πίσω στην Καλιφόρνια, ενώ αυτός αποφοιτά και επιλέγεται δέκατος στο ντραφτ του ΝΒΑ.
Ο Μπράιαν Γουίλιαμς (μετέπειτα Μπάισον Ντέλε) με τη φανέλα του Πανεπιστημίου της Αριζόνα και ως «draft pick» των Ορλάντο Μάτζικ.
Ταύρος σε ανθοπωλείο
Όχι ότι ο δρόμος είναι για τον Μπράιαν στρωμένος με πορτοκαλί ροδοπέταλα. “Πνίγεται” μέσα στο αυστηρά επαγγελματικό πλαίσιο, δεν του αρέσει το Ορλάντο ως πόλη, βυθίζεται σε κατάθλιψη. Oι 9.1 πόντοι της ελπιδοφόρας ρούκι σεζόν του γίνονται ακριβώς οι μισοί το 1992-1993, οπότε κι έχει καταφτάσει στον σύλλογο της Φλόριντα ο επόμενος ρούκι σέντερ. Ονόματι Σακίλ Ο’Νιλ…
Μέχρι και χάπια για να αυτοκτονήσει παίρνει ο Γουίλιαμς, όπως θα μαθευτεί μετά το τέλος της καριέρας του. Ξαναβρίσκει το ενδιαφέρον του στο Ντένβερ, παίζοντας μέσα σε μια χρονιά σε περισσότερα ματς απ’ όσα συνολικά στις πρώτες του δύο στο ΝΒΑ. Το δικό του τεχνικό παιχνίδι -με τα γρήγορα ρολαρίσματα στον αντίπαλο (αφότου τον έχει βάλει πλάτη) και το τζαμπ χουκ, ακόμα και με σουτάκι μέσης απόστασης και με έξυπνα τελειώματα κατόπιν προσποιήσεων- συμπληρώνει εκείνο του κορυφαίου αμυντικού, Ντικέμπε Μουτόμπο.
Ως ρεζέρβα του γίγαντα από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, αποκλείει στον πρώτο γύρο των δυτικών πλέι οφ το Σιάτλ. Πρώτη φορά στην ιστορία ένα Νο.8 πετάει έξω το Νο.1 της (όποιας) περιφέρειας. Το 1995 γυρίζει στην Καλιφόρνια για λογαριασμό των Κλίπερς, στους οποίους ως Νάγκετ έχει ρίξει 23άρα ελάχιστους μήνες νωρίτερα.
Δείχνει ειλικρινές ενδιαφέρον να βοηθήσει τον μεγάλο του αδερφό στα δικά του προβλήματα, συνδράμοντας και οικονομικά. Ο εσωστρεφής Κέβιν προβαίνει σε έξαλλα ξεσπάσματα και γίνεται βίαιος, όταν κάτι δεν πάει καλά. Ο εξωστρεφής Μπράιαν κλείνεται στον εαυτό του, στις δικές του μαύρες.
Αγωνιστικά, στο Λος Άντζελες όλα πάνε πρίμα. Βάζει 15.8 πόντους και για… μισό δεν είναι ο πρώτος τους σκόρερ εκείνη την περίοδο. Δεν τα βρίσκει στο συμβόλαιο, δεν έχει και πρόβλημα να μείνει εκτός δράσης σχεδόν ολόκληρη την επόμενη χρονιά.
Ο Μπράιαν Γουίλιαμς (μετέπειτα Μπάισον Ντέλε) με τις φανέλες των Ντένβερ Νάγκετς και των Λος Άντζελες Κλίπερς.
Γυρίζει στα παρκέ προς το τέλος της σεζόν 1996-1997, για να συμπληρώσει έναν άλλον σέντερ από το κοινό τους ντραφτ το 1991 (κι ο Μουτόμπο τότε επελέγη). Υπογράφει στους Μπουλς και σε ουκ ολίγα παιχνίδια είναι καλύτερος από τον βασικό Λουκ Λόνγκλεϊ.
Στα πλέι οφ είναι διψήφιος πέντε φορές και φοράει δαχτυλίδι. Είναι ο μεσαίος τίτλος του Σικάγο από το δεύτερο three-peat και ο Τζόρνταν συγκαταλέγεται στους θαυμαστές του. Στον τρίτο τελικό με τη Γιούτα, ο ίδιος είναι ο μοναδικός διψήφιος (με 16 π.), πλην της Αυτού Εξοχότητος και του Σκότι Πίπεν. Δεν φοβάται να τα βάλει και να τσακωθεί ακόμα και με τον Καρλ Μαλόουν.
Με την κόρνα πάντως της λήξης στο τελευταίο ματς, μέσα στον γενικό χαμό, ο Γουίλιαμς μένει ανέκφραστος. Σα να μην του κάνει και τόση εντύπωση που έχει γίνει Πρωταθλητής στο ΝΒΑ. Οι μετοχές του έχουν βαρέσει limit up, πηγαίνει στο Ντιτρόιτ -και έχει 16.2 πόντους και 8.9 ριμπάουντ! Βάσει αριθμών, είναι πια ένας σταρ της λίγκας. Ποσώς τον ενδιαφέρει να τον παραστήσει…
Μετά από μία λειψή σεζόν 10.5 πόντων, παρατάει εκείνα τα 36 “χαρτιά” για πέντε ακόμα χρόνια που μπορεί να τσεπώσει βάσει συμβολαίου (κι ενώ σε όλη την καριέρα του έχει βγάλει σχεδόν τα μισά) και φεύγει. Ξανά. Μακριά από τα παρκέ. Για να ταξιδέψει, να ζήσει στη φύση, να γνωρίσει διαφορετικά μέρη. Διαφορετικές εμπειρίες. Στα 30 του, θεωρεί πως ό,τι ήταν να δώσει στο μπάσκετ το έχει δώσει.
Ο Μπράιαν Γουίλιαμς (μετέπειτα Μπάισον Ντέλε) με τη φανέλα των Σικάγο Μπουλς. Δεξιά, με τη νέα του ταυτότητα, με τη φανέλα των Ντιτρόιτ Πίστονς.
Ινδιάνος είναι κι ό,τι θέλει κάνει
Από το 1998 έχει αλλάξει και το ονοματεπώνυμό του. Είναι πια ο Μπάισον Ντέλε, τιμώντας έτσι την Τσερόκι και την αφρικανική καταγωγή του. «Dele» γράφει και η φανέλα του. Έχει ωριμάσει στο μυαλό του η αποχώρηση από την ενεργό δράση, ξέρει ότι θα περνάει καλύτερα μακριά από τύπους που ακούνε ραπ και ενδιαφέρονται μονάχα για χαρτιά, στοιχήματα και γκόμενες.
Ο άνθρωπος που συχνάζει σε μουσεία και που δακρύζει, διαβάζοντας για τη ζωή του αγαπημένου του μουσικού, Μάιλς Ντέιβις, δεν μένει βέβαια απαθής ως προς το τελευταίο. Ολόκληρη Μαντόνα (ναι, τη γνωστή) έχει ρίξει, παρατώντας αυτήν και τη ματαιοδοξία της μετά από μερικά ραντεβού.
Προτιμά να επισκέπτεται τον κολλητό του στη Βηρυτό, έχοντας αγνοήσει παλιότερα ακόμα και (την απαγορευτική) ταξιδιωτική οδηγία του State Department εν μέσω εμφύλιου πολέμου στον Λίβανο. Τρέχει με άλλους, πραγματικούς, ταύρους στην Παμπλόνα της Ισπανίας. Βγάζει δίπλωμα πιλότου. Βλέπει σινεμά, ιδίως ταινίες του Τζιμ Τζάρμους. Διαβάζει από Φρίντριχ Νίτσε μέχρι Γουίλιαμ Μπλέικ, σκαρώνει και δικούς του στίχους. Παίζει σαξόφωνο και τρομπέτα, χορεύει μέχρι τελικής πτώσης σε πάρτι με πραγματικούς (ροκ) σταρ, όπως ο Έντι Βέντερ των Pearl Jam και ο Μπίλι Κόργκαν των Smashing Pumpkins. Ζει τη ζωή του.
Απαλλαγμένος από το βάρος του συμβολαίου του με τα «Πιστόνια», έστω και ξαφνικά πολύ (από το προβλεπόμενο) φτωχότερος, γίνεται πλουσιότερος σε εμπειρίες, φεύγοντας και για Αυστραλία. Θέλει να εξερευνήσει την ενδοχώρα και μετά να φτάσει στις πιο απομακρυσμένες παραλίες του αχανούς κράτους.
Κωφεύει στις οχλήσεις ολόκληρου Φιλ Τζάκσον (τον θέλει και στους Λέικερς, μετά τους Μπουλς) και άλλων αξιωματούχων του ΝΒΑ, οι οποίοι βλέπουν με δυσπιστία την πρωτοφανή απομάκρυνσή του από τα μπασκετικά κοινά.
Παραλαμβάνει τον Λιβανέζο φίλο του από το αεροδρόμιο του Σίδνεϊ με ένα τεράστιο υπερσύγχρονο τροχόσπιτο. Εκείνος δεν έχει όρεξη για τόσο extreme περιπέτεια και καταλήγουν να διασκεδάζουν σε διάφορα πάρτι, λίγο πριν τη φιλοξενία των Ολυμπιακών Αγώνων στην αυστραλιανή μητρόπολη.
Ο Γουίλιαμς/Ντέλε φεύγει μόνος του για το Περθ, ώστε να εκπληρώσει το όνειρό του να μάθει (και) ιστιοπλοΐα. Αγοράζει κι ένα τεράστιο σκάφος, με όλες τις ανέσεις, το οποίο βαφτίζει «Hakuna Matata». «Κανένα πρόβλημα», «καθόλου ανησυχίες», σημαίνει στα σουαχίλι. Τι ειρωνεία…
Κάνε τον καλό, να σε ρίξουν στον γιαλό
Διατηρεί σχέση εκείνη την εποχή, εξ αποστάσεως, με την Νεοϋορκέζα μεσίτρια, Σερένα Κάρλαν. Θέλει να την πάρει από τη βάση της, φοβούμενος μην πάθει τίποτα (…), λίγο αφότου έχουν καταρριφθεί εκεί οι Δίδυμοι Πύργοι. Η κοπέλα φτάνει στην άλλη άκρη του κόσμου για δύο βδομάδες, οι οποίες γίνονται πέντε. Περνάνε όμορφα. Με τα ρομαντικά τους δείπνα, αυτός, αυτή και το κύμα, με τις συναυλίες του Μπομπ Μάρλεϊ που προβάλλονται από προτζέκτορα πάνω στον φλόκο. Αυτός, αυτή και μερικές… βάρκες από πίσω, οι οποίες τους ακολουθούν συμμετέχοντας στην παρακολούθηση.
Η Κάρλαν γυρίζει στις ΗΠΑ, ίσα για να ανακοινώσει στους δικούς της ότι έχει βρει τον άνδρα της ζωής της. Και το νόημα για τη ζωή της (…). Ανταμώνουν ξανά, στην Ταϊτή. Θα σαλπάρουν για Χαβάη, πολύ βορειότερα δηλαδή από την αφετηρία τους. Στη μέση, χοντρικά από την Αυστραλία και τη Νότια Αμερική. Πρώτα, θα επισκεφτούν και άλλα νησάκια εκεί κοντά, στη Γαλλική Πολυνησία.
Ξάφνου εμφανίζεται απρόσκλητος ο Μάιλς Νταμπόρντ. Δηλαδή ο αδερφός του, ο Κέβιν Γουίλιαμς, ο οποίος έχει αλλάξει κι αυτός το όνομά του. Μάιλς για τον Ντέιβις (ίσως το μοναδικό πρόσωπο που -μέσω της κοινής τους αγάπης για δαύτο- τους ένωνε), Νταμπόρντ για έναν πρόγονο από τη μεριά της μητέρας τους. Λεφτά συνήθως ήθελε, όταν εμφανιζόταν φάντης μπαστούνι…
Το αρνείται και απρόθυμα τον ανεβάζουν στο σκάφος στις 6 Ιουλίου του 2002, σαλπάροντας από την πρωτεύουσα Παπεέτε. Τέσσερεις οι επιβαίνοντες, με τον Γάλλο σκίπερ, Μπερτράν Σαλντό. Ο μοναδικός εξ αυτών που θα ξαναπατήσει σε στεριά είναι ο Νταμπόρντ. Κι αυτός όχι για πολύ.
Αρχές Σεπτεμβρίου παριστάνει τον αδερφό του. Έχοντας στα χέρια το διαβατήριο και το βιβλιάριο επιταγών του Ντέλε, αγοράζει χρυσά νομίσματα αξίας 150.000 δολαρίων στο Φοίνιξ. Από το σκάφος τόσο καιρό δεν έχει εκπέμψει προς οπουδήποτε σημάδι ζωής, το κουβάρι ξετυλίγεται.
Σύμφωνα με την ισχύουσα θεωρία, ο μεγάλος αδερφός σκότωσε τα άλλα τρία άτομα και τα πέταξε καταμεσής του ωκεανού, φροντίζοντας να τα… επενδύσει με βάρη (ώστε να βυθιστούν) που είχε αγοράσει λίγες ημέρες νωρίτερα. Ο ίδιος δημιούργησε προς υπεράσπισή του ευφάνταστο σενάριο περί αδερφικού τσακωμού: ο Μπράιαν χτύπησε κατά λάθος θανάσιμα την κοπέλα του, πυροβόλησε και τον καπετάνιο που πήγε να το αναφέρει στον ασύρματο, ο ίδιος ο Κέβιν σκότωσε τον αδερφό του σε αυτοάμυνα. Και καλά…
Δημοσίευμα της εποχής για την οικογενειακή τραγωδία του Μπάισον Ντέλε από τους «Los Angeles Times».
Δεν βρέθηκαν ίχνη αίματος και πάλης στο κατάστρωμα του καταμαράν, το οποίο άλλωστε παρατηρήθηκε δέκα μέρες αργότερα (από το σαλπάρισμά του) σε άλλο λιμάνι της Ταϊτής. Τα γράμματα «HAKUNA MATATA» είχαν αφαιρεθεί, στη θέση τους αναγραφόταν «ARIA BELLA»…
Τέλη Σεπτεμβρίου στην παραλία της Τιχουάνα στο Μεξικό, ακριβώς κάτω από τα αμερικανικά σύνορα, o Κέβιν βρίσκεται αναίσθητος. Έχει πάρει υπερβολική δόση ινσουλίνης, ξεψυχάει το ίδιο βράδυ. Παίρνει μαζί του την κρυμμένη αλήθεια και τις τύψεις του. «Τον φόβο ότι δεν θα επιβιώσει στη φυλακή», σύμφωνα με τη μητέρα του, έτσι ασθενικός στον οργανισμό και αδύναμος στον χαρακτήρα που ήταν…
Στον χάρτη η Ταϊτή είναι ένας κυκλικός σχηματισμός, με μία μικρότερη απόληξη στα νοτιοανατολικά. Σαν ένα αδερφάκι να τραβάει το μεγαλύτερό του. Στη «Βίβλο» υπάρχει η αδελφοκτονία του Άβελ από τον Κάιν. Ο τελευταίος φθόνησε την επιδοκιμασία που έδειξε ο Θεός στον μικρό αδερφό του.
«Καὶ εἶπε Κάϊν πρὸς Ἄβελ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ: ‘διέλθωμεν εἰς τὸ πεδίον’. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐν τῷ πεδίῳ, ἀνέστη Κάϊν ἐπὶ Ἄβελ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτόν. Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς πρὸς Κάϊν: ‘ποῦ ἐστιν Ἄβελ ὁ ἀδελφός σου;’. Καὶ εἶπεν ‘οὐ γιγνώσκω· μὴ φύλαξ τοῦ ἀδελφοῦ μου εἰμὶ ἐγώ».
Γένεσις, κεφ. 4: 4-8
Τον οδήγησε στον αγρό και τον σκότωσε, με τη γενεαλογική γραμμή του Κάιν να σβήνει πάντως μέσα στο νερό. Με τον Κατακλυσμό του Νώε. Στο νερό τελειώνουν όλα και στην έσχατη σκηνή της αγαπημένης ταινίας του Μπάισον Ντέλε. Στον «Νεκρό» του Τζάρμους.
Ο Τζόνι Ντεπ, νεκρός που δεν ξέρει ότι… έχει πεθάνει, διασχίζει την ενδοχώρα. Τον περιθάλπει ένας Ινδιάνος, ονόματι Κανένας. Πώς λέγεται στο φιλμ ο χαρακτήρας του Ντεπ; Γουίλιαμ Μπλέικ! Ο αγαπημένος (ποιητής, ζωγράφος, πολλά ακόμα) τόσο του Ντέλε όσο και του Τζάρμους. Όταν στο τέλος ο μίστερ Μπλέικ δέχεται μοιραίο πυροβολισμό, ο θηριώδης Ινδιάνος τον εναποθέτει σε μία βαρκούλα και την σπρώχνει στη θάλασσα.
Ξεψυχάει γαλήνια, σχεδόν ειρηνικά. Περνώντας κι εκείνος στην αγκάλη του Ειρηνικού…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
ΟΛΑ τα κείμενα για τον Μάικλ Τζόρνταν
Σκότι Πίπεν: Η Σκιά Του Ινδιάνου
Η αβάσταχτη απλότητα του (περίπλοκου) εαυτού του Ντένις Ρόντμαν