Το Euro ξεκίνησε προμηνύοντας μεγάλες προσδοκίες για πολλά γκολ, αλλά ίσως αυτό θορύβησε τις ομάδες που αγωνίστηκαν στη συνέχεια, οπότε τα παιχνίδια οδηγούνταν πολύ στην τακτική.
Ουσιαστικά αλληλοεξουδετερώνονταν όλες οι ομάδες, αυτό κατάλαβα. Οι ισχυρές ομάδες προσπαθούσαν να έχουν την κυριαρχία και οι, ας τις πούμε, δεύτερης κατηγορίας είχαν μια τακτική φιλοσοφία ώστε να κλείσουν χώρους και να τρέξουν περισσότερο, γιατί είχαν και παίκτες πιο ξεκούραστους από αυτούς της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Γαλλίας, των οποίων οι παίκτες ήταν με μεγάλα ποδοσφαιρικά φορτία.
Αυτό έχει παίξει ρόλο στην τακτική και ας παρατηρήσουμε ότι κάποιες ομάδες που έχουν περάσει, όπως η Ελβετία ή η Δανία , χρησιμοποιούν άμυνα με πέντε, οπότε με συμπαγή στρατηγική και τακτική κλείνουν τους χώρους και, όσο περνάει ο χρόνος, αυτό δυσκολεύει τις ομάδες που έχουν την κυριαρχία στο παιχνίδι. Παράλληλα, όταν οι παίκτες των μεγάλων Εθνικών είναι κορεσμένοι και χρειάζεται να κινηθούν περισσότερο για να ανοίξουν οι χώροι, δεν το κάνουν, γι’ αυτό και είδαμε τα σκορ να μειώνονται από πλευράς γκολ.
Αλλά φοβερή ομάδα δεν έχουμε δει έως τώρα. Μόνο τη Γερμανία στην πρεμιέρα με τη Σκωτία, η οποία, παρά το γεγονός ότι οι Σκωτσέζοι έπαιζαν σε χαμηλό μπλοκ, πολύ κλειστά, κατάφερε τη διάσπαση και πέτυχε πέντε γκολ. Όταν είχα δει μάλιστα το φιλικό με την Εθνική Ελλάδας, στο οποίο η Εθνική μας ήταν πάρα πολύ καλή και ζόρισε τη Γερμανία, δεν περίμενα τέτοια έναρξη από την οικοδέσποινα, αλλά να ζοριστεί, όπως έγινε και με την Ελλάδα.
Παρόλα αυτά, σκόραραν πέντε γκολ και η Γερμανία είναι αυτή που αυτή τη στιγμή δείχνει μεταξύ των Γαλλίας, Αγγλίας, Ιταλίας ότι είναι σε λίγο καλύτερο φεγγάρι. Όλες οι άλλες θωρώ ότι αλληλοεξουδετερώνονται μέσα από τακτικές και αναλύσεις.
Τώρα πλέον όλοι είναι διαβασμένοι και πρέπει να δώσουν το κάτι παραπάνω, τόσο ψυχολογικά όσο και από άποψη φυσικής κατάστασης, κάποια περισσότερα τρεξίματα, ας πούμε. Αλλά, για εμένα, αυτή τη στιγμή δεν είναι σε θέση να το κάνουν αυτό παίκτες που, επαναλαμβάνω, είναι κορεσμένοι. Αυτός είναι κι ο βασικός λόγος που ουσιαστικά δεν βλέπουμε θέαμα και γκολ.
Η Ιταλία πέτυχε γκολ στο 98′ με την Κροατία, ήταν όμως γκολ όχι του στιλ «να γεμίσουμε μέσα στην περιοχή και ό,τι γίνει» αλλά αποτέλεσμα καλής ποδοσφαιρικής ενέργειας. Αυτό είναι κάτι που δείχνει ότι, εάν αυτές οι ομάδες βρουν τους χώρους, θα κάνουν ζημιές. Αλλά δεν τους βρίσκουν.
Η Γερμανία έδειξε έναν τρόπο παιχνιδιού πολύ επιθετικό, με κινήσεις πολλών παικτών στην πλάτη των αντιπάλων. Εάν περνούσαν αυτά, στην πλάτη της άμυνας, μετά έβγαιναν υπεραρρυθμίες στην περιοχή του αντιπάλου. Αυτό ουσιαστικά εξουδετέρωσε και την ομάδα της Σκωτίας. Ταυτόχρονα, όταν έχαναν την μπάλα, την ανακτούσαν πολύ γρήγορα, γιατί έφερναν πολλούς παίκτες στην περιοχή.
Επιπλέον, βλέπω ότι υπάρχει μεγάλη ισορροπία στο δίδυμο των αμυντικών μέσων. Ο Κρος έχει την ποιότητα και δίπλα του έναν παίκτη δυναμικό, με πολλά τρεξίματα, να κλείνει πολλούς χώρους, ενώ ο ίδιος (ο Κρος) μπορεί να οργανώνει, να παίρνει τις μπάλες. Με την Ελβετία δεν θέλω να αξιολογήσω το παιχνίδι, παρότι ισοφάρισαν στο 93′ με τον Φίλκρουγκ, θεωρώ ότι, επειδή είχαν κάνει τις δύο νίκες αλλά και λόγω του ήδη μεγάλου φορτίου και του κορεσμού, όπως προανέφερα, ίσως έκαναν και μια συντήρηση δυνάμεων.
Όσον αφορά στη Δανία, πρόκειται για μια σφιχτή ομάδα, κάτι που το μαρτυρούν και οι τρεις ισοπαλίες, μπορεί να μην κερδίζει, αλλά δεν χάνει κιόλας, πράγμα σημαντικό. Βέβαια, εάν θέλεις πλέον να προχωρήσεις παραπέρα, έτσι όπως το έκαναν και στο Ευρωπαϊκό του 2021, όταν και πάλι ήταν σφιχτοί στην φάση των ομίλων και πέρασαν με το ζόρι, όπως τώρα, με ένα κριτήριο ισοβαθμίας υπερβολικό, χρειάζεται, όπως τότε, και κάτι άλλο. Πολύ καλή ομάδα παικτικά. Έχουν μπροστά καλούς παίκτες που μπορούν να κάνουν ανά πάσα ώρα και στιγμή ζημιά.
Τα δύο παιχνίδια, Γερμανία-Δανία και Ελβετία-Ιταλία, έχουν επίσης μια επιπλέον ιδιαιτερότητα: Εκτός από το ότι και στις δύο περιπτώσεις έρχεται αντιμέτωπη μια ισχυρή ομάδα με μια, ας το πούμε, υποδεέστερης δυναμικότητας, συναντιούνται παράλληλα και δύο συστήματα, δύο σχηματισμοί. Η Ιταλία και η Γερμανία χρησιμοποιούν το 4-3-3, ενώ η Δανία με το 3-5-2 και η Ελβετία με το 3-4-2-1 χρησιμοποιούν στην άμυνα τριάδα που γίνεται πεντάδα. Έχουμε λοιπόν και μια μάχη μεταξύ τακτικής και σχηματισμών.
Θεωρητικά, η Γερμανία είναι το φαβορί, αλλά πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο της έκπληξης, για αυτό και το ποδόσφαιρο είναι το πιο όμορφο άθλημα, δεν μπορείς να προκαταβάλεις ποιος θα υπερισχύσει. Θεωρώ ότι, αν η Γερμανία, όπως και με τη Σκωτία, έχει γρήγορα γκολ, μετά είναι δύσκολο, με τον τρόπο που παίζει, για τον αντίπαλο να επανέλθει.
Αν γίνει το αντίθετο, αν δεν βάλει γκολ γρήγορα, θα έχει δυσκολίες η Γερμανία. Αυτός ο προπονητής έχει ένα επιθετικό στιλ, ανεβάζει πολλούς παίκτες, άρα θα αφήσει χώρους πίσω και η Δανία με την επιθετική γραμμή που έχει -ο Έρικσεν που πατάει περιοχή και ο Χόιμπουργκ που είναι πολύ δυνατός στα τελειώματα- μπορεί να τους κάνει ζημιά. Αν λοιπόν γίνει κάτι τέτοιο, μετά αλλάζουν τα δεδομένα. Θεωρώ όμως πολύ μικρό το ποσοστό για κάτι τέτοιο, να μπορέσει να κυριαρχήσει η Δανία, η Γερμανία παίζει στην έδρα της, έχει τον κόσμο δίπλα της και το ψυχολογικό προβάδισμα.
Αυτό που μου αρέσει με την Ιταλία είναι ότι προσπαθεί να παίξει σωστό ποδόσφαιρο, κάθετο και με ποδοσφαιρικές αρχές. Με αυτό κάποιες φορές, αν σου βγει, μπορείς να εξοντώσεις τον αντίπαλο. Αν δεν σου βγει όμως και κλειστείς, μπορεί να έχεις προβλήματα. Και για αυτό επιμένω ότι το γκολ που έβαλε απέναντι στην Κροατία, παρά το γεγονός ότι ήταν στις καθυστερήσεις, δεν καταπάτησε τις αγωνιστικές της αρχές, να αρχίσει δηλαδή να επιτίθεται άναρχα, μήπως και γίνει κάτι.
Προσπαθούσαν να παίζουν με τον σωστό τρόπο και αυτό χαρακτηρίζει και τον προπονητή τους, τον Σπαλέτι. Οπότε δεν ξέρω αν θα μπορέσει να αλλάξει αυτό. Ίσως αυτό που έγινε τώρα να τους έδωσε μια ψυχολογική ώθηση, γιατί και αυτό δείχνει ένα winner mentality, ότι «δεν τα παρατάμε». Μέσω του ψυχολογικού παράγοντα δηλαδή μπορεί να αλλάξουν λίγο και όλο αυτό θα λειτουργήσει και στο νοητικό κομμάτι της ομάδας.
Σε αυτό το επίπεδο, την μεγαλύτερη ευθύνη που έχει ένας προπονητής είναι να διαχειριστεί την κατάσταση, να κάνει σωστό management, να διαχειριστεί παίκτες υψηλού μεν επιπέδου αλλά κορεσμένους και κουρασμένους σωματικά και ψυχικά. Πριν πέντε μέρες συνάδελφοί τους μπορεί να ήταν στις παραλίες διακοπές, αυτοί είναι στο γήπεδο και αμέσως μετά, μόλις φύγουν από εκεί, θα πρέπει να βρεθούν στις προετοιμασίες των ομάδων τους. Όλο αυτό επιδρά και επιβαρύνει.
Η Ελβετία είναι μια νεανική ομάδα, έχει κάνει μια δυνατή ανανέωση, κυρίως στην επίθεση. Η τριάδα μπροστά αποτελείται από νεαρούς και ανερχόμενους ποδοσφαιριστές, για τους οποίους θεωρώ ότι θα απασχολήσουν στο μέλλον τις ομάδες υψηλού επιπέδου. Οι Ελβετοί προσπαθούν αυτή την στιγμή να υπερισχύσουν ανώτερων αντιπάλων βασιζόμενοι στη φυσική κατάσταση, τα τρεξίματα, το κλείσιμο χώρων, τη γρήγορη επίθεση. και το καταφέρνουν σε πολύ καλό βαθμό.
Όταν μάλιστα παίζουν με καλή ομάδα, βλέπουμε ότι αγωνίζονται καλύτερα, ενώ, όταν παίζουν με ισοδύναμη ομάδα που τους κλείνει τους χώρους και δεν τους αφήνει να φύγουν στην κόντρα, στην πλάτη, ζορίζονται. Αυτή είναι μια ιδιαιτερότητα των ομάδων που έχουν νεαρούς παίκτες, είναι ικανές δηλαδή να κερδίσουν τον καλύτερο αντίπαλο, τον πιο δυνατό, αλλά και να χάσουν από μια υποδεέστερη ομάδα. Δεν έχουν ισορροπία. Θεωρώ λοιπόν ότι η Ελβετία θα είναι ένας παράγοντας πολύ απρόβλεπτος στην εξέλιξη των νοκ άουτ.
Βέβαια, η Ιταλία είναι το φαβορί, θα είναι διαβασμένοι, δεν θα δώσουν χώρους στην Ελβετία και, επειδή παίζουν και ορθολογικό ποδόσφαιρο, θα το πάνε σωστά. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι να μην μπει γκολ, γιατί και η Ιταλία βλέπουμε ότι ζορίζεται σ’ αυτόν τον τομέα. Ταυτόχρονα, εάν λειτουργήσει σωστά τακτικά, άλλωστε το ιταλικό ποδόσφαιρο φημίζεται και τη σωστή άμυνα, θεωρώ ότι το σκορ στον αγώνα με την Ελβετία θα μείνει χαμηλά.
Ο Κωνσταντίνος Μπράτσος είναι προπονητής ποδοσφαίρου.
Επιμέλεια κειμένου: Ζέτα Θεοδωρακοπούλου
CHECK IT OUT: Όλα τα κείμενα για το EURO 2024