Τώρα πια νιώθω τους Έλληνες αθλητές και τις Ελληνίδες αθλήτριες πολύ κοντά μου.
Παρόλο που μερικές φορές εκνευρίζομαι, όταν με αποκαλούν «κύριο Σπύρο». Χαίρομαι το ίδιο με αυτούς, ιδίως στις επιτυχίες τους, και προσπαθώ να τους βοηθήσω να μην έχουν παράπονα, καθώς στο παρελθόν έχουν υπάρξει πολλά.
Στα «πλούσια», τα επαγγελματικά, αθλήματα οι αθλητές έχουν βρει τον δρόμο τους και νομίζω εξασφαλίζονται καλύτερα.
Η Πολιτεία δυστυχώς, όσο περνάει ο καιρός, ασχολείται όλο και λιγότερο με τα αθλήματα που εγώ αποκαλώ «φτωχά», με τον ερασιτεχνικό δηλαδή αθλητισμό, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα εκεί και χρειάζονται πολύ μεγαλύτερη ενίσχυση, όταν, για παράδειγμα, έχει σταματήσει να υπάρχει η μεγάλη οικονομική βοήθεια του παρελθόντος.
Τα χρήματα για τον αθλητισμό έχουν μειωθεί όπως και οι προϋπολογισμοί των Ομοσπονδιών και τα χρήματα που παίρνει η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή από το κράτος. Επομένως είναι όλα πολύ πιο δύσκολα.
Στην περίοδο, ας πούμε, των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου ο προϋπολογισμός της ΕΟΕ ήταν κοντά στα 5 εκατ. ευρώ, ενώ το 2023 είναι 565.000. Επίσης, η Ολυμπιακή Επιτροπή έπαιρνε τότε 7 εκατ. τον χρόνο για την Ολυμπιακή προετοιμασία και τα μοίραζε στις Ομοσπονδίες, ενώ το 2023 αυτό είναι μηδέν!
Ο Σπύρος Καπράλος στην Τελετή Παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο / Photo by: INTIME.
Δεν καλυπτόμαστε όσο θα έπρεπε μέσω του προγράμματος «Υιοθετείστε έναν αθλητή», από τις χορηγίες κτλ, ασφαλώς όμως όλα αυτά έχουν βοηθήσει πάρα πολύ ώστε να ενισχύουμε τους αθλητές και τις προσπάθειές τους, δεν είναι αρκετά, αλλά στις οικονομικές περιόδους που ζούμε νομίζω ότι αποτελούν ίσως το μεγαλύτερο οξυγόνο για αυτούς, καθώς δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος των προϋπολογισμών των αθλητικών Ομοσπονδιών πηγαίνουν στην κάλυψη λειτουργικών αναγκών, δηλαδή σε έξοδα μισθοδοσίας και άλλα έξοδα των Ομοσπονδιών, με αποτέλεσμα να καταλήγουν πολύ λίγα χρήματα στον πραγματικό αθλητισμό.
Εκεί λοιπόν έρχεται ο ρόλος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, καθώς, χάρη στα προγράμματα που έχει, τις χορηγίες που βρήκε, τις καινούργιες πηγές χρηματοδότησης που έχει αποκτήσει από Ελλάδα και εξωτερικό, μπορεί πλέον να βοηθά τις Ομοσπονδίες και τους αθλητές υψηλού επιπέδου, αυτός είναι ο ρόλος της.
Οι 565.000 που έχει ως ετήσιο προϋπολογισμό από το κράτος αντιπροσωπεύουν κάτι μεταξύ 10 και 15% του συνολικού προϋπολογισμού μας, δεν καλύπτουν δηλαδή ούτε το μισό της μισθοδοσίας μας, άρα ξεκινάμε γνωρίζοντας ότι πρέπει να καλύψουμε το άλλο μισό συν τα δικά μας έξοδα (φως, νερό, τηλέφωνο κτλ) και συντηρήσεις. Ό,τι έχουμε παραπάνω πηγαίνει απευθείας στους αθλητές για την Ολυμπιακή προετοιμασία.
Για παράδειγμα, μέχρι τις αρχές του Μαΐου του 2023 δεν έχουμε πάρει ούτε ένα ευρώ από το ελληνικό κράτος, ούτε ως προκαταβολή της επιχορήγησής μας, δεν έχουμε πάρει ούτε αυτό που μας αντιστοιχεί από το Στοίχημα, θα τα πάρουμε κάποια στιγμή, ωστόσο από την αρχή του 2023 έχουμε διαθέσει στις Ομοσπονδίες και τους αθλητές για την Ολυμπιακή προετοιμασία πάνω από 900.000 ευρώ.
Φυσικά, όταν είσαι οικονομικά ανεξάρτητος σε όλες τις φάσεις της ζωής σου, αυτό σου δίνει τη δυνατότητα να λες τα πράγματα όπως τα σκέφτεσαι, να μην εξαρτάσαι πολύ από ανθρώπους και να κρίνεσαι στο τέλος από την κοινωνία.
Βέβαια, εμείς κρινόμαστε από τους συναδέλφους μας στην Ολυμπιακή Επιτροπή που ψηφίζουν κάθε τέσσερα χρόνια, όπως κρίνονται και οι πολιτικοί.
Νομίζω όμως ότι το να μην εξαρτόμαστε μας κάνει να έχουμε πολύ πιο δυνατή φωνή που ακούγεται πολύ περισσότερο.
Φυσικά χρειαζόμαστε τη βοήθεια του κράτους, να συνεργαζόμαστε μαζί του, αυτό είναι δεδομένο, όπως και με τις Ομοσπονδίες. οι στόχοι είναι κοινοί.
Photo by: INTIME.
Όταν πετύχει ο Έλληνας αθλητής, η νίκη πρώτα απ’ όλα ανήκει στον ίδιο και τον προπονητή του, αλλά φυσικά αυτό αποτελεί επιτυχία και της Ομοσπονδίας, και της ΕΟΕ, και της ελληνικής Πολιτείας, και όλων των Ελλήνων.
Ο αθλητισμός αλλά και οι νίκες στο επίπεδο των Ολυμπιακών Αγώνων (φυσικά δεν πρέπει ουδείς να τα εκμεταλλεύεται πολιτικά) είναι αυτά που μπορούν να ενώσουν όλους τους Έλληνες, τη χαρά που τους δίνει ο αθλητισμός δεν τους τη δίνει τίποτα άλλο.
Και όσον αφορά στη δική μου πορεία, αυτή δεν την βλέπω ούτε ως επιτυχίες ούτε ως δουλειά, χαρίζω τον χρόνο μου και παίρνω τόση ικανοποίηση, οπότε δεν αισθάνομαι ποτέ κούραση.
Με ρωτούν «δεν κουράζεσαι που πηγαίνεις τόσα ταξίδια;», σχεδόν κάθε εβδομάδα ταξιδεύω, δεν κουράζομαι, όχι, γιατί αναγνωρίστηκε η δουλειά μου από τις Ευρωπαϊκές Ολυμπιακές Επιτροπές στις οποίες είμαι Πρόεδρος, προσφέροντας τόσο στον διεθνή όσο και τον ελληνικό αθλητισμό.
Όταν ξεπερνάς ένα ύψος, ο πήχης ανεβαίνει, νομίζω όμως ότι έχω φτάσει σε κάποια ηλικία που πρέπει κανείς να βάζει και ένα φρένο, να κοιτάζει και τι υπάρχει μπροστά και να δίνει και βήμα στους νεότερους.
Έτσι, να δουλέψουμε όλοι μαζί για να βγει μια καινούργια σειρά διοικητικών στελεχών στον αθλητισμό μας που θα μπορέσουν να παρουσιάσουν στο μέλλον μια ΕΟΕ πιο δυνατή και πιο ανεξάρτητη που θα κάνει τα πάντα.
Το 2023 ολοκληρώνεται η τέταρτη θητεία μου και νομίζω ότι κάποιος πρέπει να βάζει ένα τέρμα κυρίως και για την καλύτερη διακυβέρνηση των διεθνών οργανισμών, όπως οι Ευρωπαϊκές Ολυμπιακές Επιτροπές, των οποίων και ηγούμαι. Για τον λόγο αυτόν, βάζουμε τώρα όριο τριών θητειών, διάστημα κατά το οποίο θεωρώ ότι κάποιος μπορεί να προσφέρει αυτά που είναι να προσφέρει.
Δεν ισχύει κάτι τέτοιο ακόμη στην Ελλάδα, αλλά έχουμε βάλει όριο θητειών και όριο ηλικίας, όταν θα έρθει η ώρα των αποφάσεων, θα δούμε.
Ας πάνε καλά οι αθλητές μας στο Παρίσι και βλέπουμε μετά τι θα γίνει.
Photo by: INTIME.
Επιμέλεια κειμένου: Ζέτα Θεοδωρακοπούλου
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σπύρος Καπράλος: Πρώτα μαθαίνεις να χάνεις
