ΜΠΑΣΚΕΤ

Λένε συχνά πως είναι καλύτερο, και σαφώς προτιμότερο, να μιλούν οι άλλοι για την επιτυχία σου. Να πουν οι άλλοι το αν έγραψες ιστορία. Δεν ξέρω αν ο θρίαμβος της…

Τα όνειρα απαιτούν τόλμη, φαντασία. Συχνά, προϋποθέτουν πρωτοτυπία. Το «σενάριο» όλων των παιδιών στην πόλη Ρίβερσαϊντ της Καλιφόρνια δεν ήταν ακριβώς ευφάνταστο. Για την ακρίβεια, ήταν ίδιο. Τα πιτσιρίκια, στις…

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου παρέα με τη δίδυμη αδερφή μου, την Κατερίνα, ήμασταν παντού μαζί. Από το γηπεδάκι που ήταν απέναντι από το σπίτι μας και “ξημεροβραδιαζόμασταν”,…

Εκείνη η μυρωδιά… Αυτή η αίσθηση των πραγμάτων που ακόμη καπνίζουν δεν είχε φύγει τελικά ποτέ από το μυαλό μου. Δεν την είχα ξεχάσει, όμως δεν πίστευα ότι θα μου…

Οι ρόλοι ήταν, τότε, τελείως διαφορετικοί, αλλά συνάμα και τόσο όμοιοι με τις μέρες μας. Οι πρωταγωνίστριες, 17 χρόνια πίσω, στην Αθήνα, δεν φαντάζονταν την εξέλιξη και την πορεία. Η…

Η ολιγομελής ιδιωτική πτήση της USA Basketball για το Τόκιο έμοιαζε εκ των πραγμάτων -και ίσως εύλογα- ιδιαιτέρως αμήχανη. Θα μετέφερε στην Ιαπωνία, με καθυστέρηση, τα τρία τελευταία μέλη της…

Κάθε πρωί ξυπνά και πριν καν πάρει το πρωινό του σκέφτεται το ματς της ημέρας. Με έναν παιδικό ρομαντισμό φαντάζεται τη μπάλα να φεύγει από τα χέρια του για να…

Ο Κόμπι Μπράιαντ είχε περιγράψει κάποια στιγμή τον εαυτό του ως «storyteller». Οι αφηγήσεις του μάγευαν όπως και οι κινήσεις του στο παρκέ. Οι εξιστορήσεις του για τον, κατά τα…

Αν ήταν στίχος από κάποιο περίφημο δημώδες τανγκό, θα ήταν το Caminito (το μονοπάτι) του Carlos Gardel. Οι στίχοι ξεκινούν με έναν άνθρωπο που κοιτάζει πίσω στο παρελθόν, αναλογίζεται το τέλος της διαδρομής, ξέρει ότι έχει ακόμη λίγα βήματα πριν ολοκληρώσει το ταξίδι, διαβαίνει το μονοπάτι. Ο Emanuel David Ginobili διάβηκε αυτό το μονοπάτι μια θλιμμένη Δευτέρα, αυτή της 27ης Αυγούστου.

Κανένας από τους όρκους σιωπής που έδωσε σε στιγμές χαλάρωσης ή αμφιβολίας δεν κράτησε πολύ. Συνήθως δεν χρειαζόταν να «φιλτράρει» τα λόγια του. Οι λέξεις «ξεπηδούσαν» από το στόμα του…