ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

«Από τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχος. Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα: δεν έλυσα κανένα. Ούτε κι αυτά που θέλαν να πεθάνουν πλάι στα παιδικά μου χρόνια: σε…

Το γαλάζιο του ουρανού και το μαύρο της αβύσσου. Μια βρώμικη γυαλάδα, μια τέλεια εκτελεσμένη σονάτα στη λάσπη. Αμφίθυμος, δεν γινόταν να τον μπερδέψεις μέσα στο γήπεδο κι ας ήταν…

Στην καρδιά του Ρίο Ντε Τζανέιρο, λίγο βορειότερα από τις διάσημες παραλίες της Ιπανέμα και της Κοπακαμπάνα, βρίσκεται η γειτονιά της Σαούντε. Εκεί που εφάπτεται με τη θάλασσα δεσπόζει ένα…

Ο πατέρας μου ήταν προπονητής ποδοσφαίρου και μάλιστα από τους λίγους εκείνη την εποχή που είχαν πάρει το δίπλωμα Προπονητικής από τις σχολές της Κολωνίας και της Φλωρεντίας. Παρόλ’ αυτά,…

Ήταν το έτος 1935, όταν, μετά τον θάνατο ενός φίλου του ταυρομάχου στην αρένα, ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα συνέθεσε το «Llanto por Ignacio Sánchez Mejías» («Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ…

Μια μόνιμη μάχη που ταράζει το μάτι, το καλεί να αποφασίσει. Να αναδείξει τον δικό του πρωταγωνιστή, να επιλέξει, σχεδόν, τι βλέπει καλύτερα και να επικεντρωθεί σε αυτό. Δεν πρόκειται…

Μία από τις ομορφότερες ποδοσφαιρικές εικόνες στα τέλη της δεκαετίας του ’80 στα ελληνικά γήπεδα ήταν η μαζική προσέλευση των φιλάθλων στον αγώνα της Κυριακής. Δίχως κενά ασφαλείας, με άγχος…

Σοκ. Τέτοιο ήταν. Το Μαρόκο, το άγραφο Μαρόκο, το οποίο ήδη, έχοντας φτάσει στους «8» του κόσμου, ξεπερνούσε κάθε ταβάνι, προβλεπόμενο και απρόβλεπτο, ήταν αυτό που χώριζε την Πορτογαλία από…

Το μαρκάρισμα ήταν βγαλμένο από τα βάθη των ξερών του Μοντεβιδέο: «σκαριά» με σηκωμένο και το δεύτερο πόδι. Αποβολή κι όμως 50.000 κόσμος κραύγαζε το όνομά του. Ήταν βλέπετε από…

Ήταν 5 Αυγούστου του 1473, όταν ο μόλις 21 ετών Λεονάρντο Ντα Βίντσι, μαγεμένος από το αγαπημένο του τοπίο στην Τοσκάνη, ξεκινούσε να σκιτσάρει. Η κοιλάδα του Άρνου (του ποταμού…