SPORTS

Το λευκό φελιζολένιο κουτί άνοιξε, το μπαχάρι, οι καυτερές πιπεριές scotch bonnet, το θυμάρι και το τζίντζερ γέμισαν τα ρουθούνια του που ακόμη προσπαθούσαν να ρουφήξουν όσο περισσότερο οξυγόνο μπορούσαν,…

Στην Αμερική πήγα δύο φορές. Η πρώτη ήταν για να ξεπεράσω έναν τραυματισμό που είχα στη μέση μου, ώστε να μπορέσω να συνεχίσω τον πρωταθλητισμό. Πήγαμε μαζί με την Ειρήνη,…

To «Reservoir Dogs», cult αριστούργημα του Κουέντιν Ταραντίνο, ξεκινάει με μια μακρά συζήτηση σε ένα τυπικό αμερικανικό μπαρ, ακριβώς το πρωινό που η συμμορία προετοιμάζει το επόμενο μεγάλο κόλπο. Όταν…

Το τέλος στο τένις είναι μια πολύ σημαντική υπόθεση. Πολύ προσωπική, πολύ ευγενής, πολύ φορτισμένη, τόσο δυνατή που μένει ανεξίτηλη και καθορίζει χαρακτήρες. Ξεκινώντας από τον ποταμό δακρύων του Έντμπεργκ…

Ξεκίνησα την σκοποβολή γύρω στα 10 μου χρόνια και οι επιδόσεις μου ήταν πολύ καλές εξαρχής. Είχα επιτυχίες στους αγώνες, εκεί, στις χαμηλές κατηγορίες, τους διασυλλογικούς, και από τα 12…

Ξεκίνησα το τένις έξι ετών, το 1966, στον Όμιλο Φιλοθέης. Ήταν ένας προπονητής εκεί, ο οποίος είχε αρραβωνιαστεί μια κυρία με την οποία έκανε παρέα η μητέρα μου. Και, όταν…

Αν μετάνιωσα για κάτι είναι για λάθη που έκανα σχετικά με τις συμβουλές που μου έδιναν τότε, όταν έκανα πρωταθλητισμό. Συμβουλές του τύπου «μην φας κρυφά, φάε σωστά». Οι προπονήτριες…

Αναμνήσεις από τον Πύργο του Άιφελ, λίγο μετά την κατάκτηση του Χρυσού μεταλλίου των 200μ. στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου το 1997! Τρελές αναμνήσεις, ό,τι καλύτερο, το αποκορύφωμα της καριέρας…

Δεν γίνονται άμεσα αντιληπτοί, αλλά κάθε τόσο γεννιούνται ανάμεσά μας άνθρωποι στους οποίους η μοίρα δίνει την εξαιρετική δυνατότητα να διαμορφώσουν την ιστορία. Είναι άνθρωποι της καθημερινότητας, άνθρωποι που παρά…

Στη γειτονιά όπου μένω, είμαι 80 μέτρα μακριά από το σπίτι του Μιχάλη Αναστασάκη. Μικρός έκανα παρέα με τον αδερφό του, τον Γιάννη, που δοκίμαζε και αυτός σφύρα. Τότε ήμουν…