WOMEN’S STORIES

Όλη αυτή η περίοδος των Παραολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο ήταν μια περίοδος ολοκληρωμένη, ως προς το γεγονός ότι υπήρχαν όλα τα συναισθήματα. Πριν τους αγώνες, κατά τη διάρκεια και μετά,…

Πλέον ταξιδεύω πάρα πολύ. Θα πάω Αυστραλία για έναν μήνα, θα ταξιδέψω παντού και η οικογένειά μου μου λείπει πολύ, όπως και οι φίλοι μου. Θέλω να γυρνάω πίσω και…

Ίσως ακουστεί κλισέ αυτό που θα πω, αλλά για μένα το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής κι όχι μόνο ένας αγώνας που παίζεται μέσα στο παρκέ. Είναι οι εμπειρίες μου. Οι…

Ήμουν πάρα πολύ ανυπόμονη για όλο αυτό αλλά ταυτόχρονα και πάρα πολύ κουρασμένη και εξαντλημένη. Παρόλ’ αυτά, η προσμονή ήταν πολύ μεγάλη, δουλεύαμε χρόνια, εγώ από το 2007 είμαι στην…

Με έχουν βαφτίσει «Φανή», αλλά, όσο μεγάλωνα, με φώναζαν «Φένια» στην οικογένεια. Πλέον ακούω και στα δύο ονόματα. Φανή είναι το όνομα της γιαγιάς μου, γιορτάζω των Φώτων. Η ιστορία…

Η γεύση στο Τόκιο ήταν γλυκόπικρη. Δεδομένης της μικρής στήριξης, της μικρής βοήθειας που έχω ως αθλήτρια, η έβδομη θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι πολύ αξιόλογη και έδωσα τον καλύτερό…

Στο Παγκόσμιο είχα κερδίσει με άνεση αυτήν την αντίπαλο από το Εκουαδόρ, η οποία τελικά με απέκλεισε από την διεκδίκηση μεταλλίου στους Ολυμπιακούς του Τόκιο. Τότε, είχα πάρει εγώ πρώτη…

Επρόκειτο να ήταν η πρώτη μέρα της ενήλικης ζωής μου. Η πρώτη φορά ζώντας μόνη μου και παίζοντας μπάσκετ στο εξωτερικό. Έγινε, ωστόσο, η πρώτη μέρα της νέας, δεύτερης ζωής…

Εκείνο το φθινόπωρο του 2006 που έφυγα από το κολυμβητήριο, είχα αποφασίσει να κλείσω οριστικά την πόρτα πίσω μου. Να μην την ανοίξω ξανά. Ο Βόικο (Ράτσε) βέβαια προσπάθησε πολλές…

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από ‘κείνο το φθινόπωρο του 2006. Από εκείνον τον Σεπτέμβρη όπου διαπίστωσα ότι το άθλημα που αγαπούσα και πάντα αποτελούσε διασκέδαση για μένα είχε αρχίσει πια…