Θηριώδης αλλά πλαστικός. Δυνατός αλλά ντελικάτος με τη μπάλα στα πόδια, όπως ακριβώς πρέπει να είναι ο σύγχρονος τερματοφύλακας.
Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η μορφή που περνά δίπλα σου στο νησί, ο ξανθός ψηλόλιγνος δυτικοευρωπαίος που έχει έρθει για διακοπές με τους φίλους του μετά την αποφοίτηση και τα κάνει όλα “όπα”. Δεν έχει κλείσει καν τα 22 του χρόνια άλλωστε. Και υπερασπίζεται μια εστία την οποία έχουν γεμίσει διαχρονικά ο Έντβιν Φαν Ντε Σαρ, ο Χανς Φαν Μπρόικελεν, ο ιστορικός Γιαν Φαν Μπέβερεν.
Στιβαρός, ογκώδης, συγκεντρωμένος, απόλυτα προσηλωμένος στο στόχο. Και ενίοτε ήρωας, όπως στον προημιτελικό εναντίον της Τουρκίας, όπου τον νίκησε μονάχα ένας άλλος ήρωας αυτού του Euro της Γερμανίας, ο Σαμέτ Ακαϊντίν, ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που πρόλαβε να βάλει γκολ, αυτογκόλ, να σπάσει τα πλευρά του, να ξαναπαίξει βασικός και να φύγει με φορείο αφήνοντας τους συμπαίκτες τους έρμαιο των διαθέσεων των «Oranje».
Προσπάθησαν οι Τούρκοι, πίεσαν με αυτό το ιδιότυπο “δικό τους” ποδόσφαιρο μετά το total recall των Ολλανδών, αλλά βρήκαν επάνω στο τείχος, επάνω σε αυτόν τον νεαρό και άπειρο πιτσιρικά που έπαιξε σαν να τα έχει φάει με το κουτάλι αυτά τα ματς.
Ο Μπαρτ Φερμπρούγκεν δεν είναι άγνωστος, δεν θα μπορούσε να είναι στο ποδόσφαιρο του σήμερα που ανακαλύπτει τους επόμενους ήρωες με ταχύτητες scroll στο smartphone. Το ρεπερτόριο τα είχε όλα. Γιατί είναι τέτοια η φτιαξιά, οι εργοστασιακές ρυθμίσεις. Από τα 6 του χρόνια παίζει ποδόσφαιρο. Δεν είναι υπερβολή, το 2008 τον πήρε από το χεράκι ο πατέρας του και τον ενέγραψε στους ερασιτέχνες της WDS στη Μπρέντα.
Κι απ’ τα 12 στη NAC, τη μεγάλη ομάδα της πόλης. Όλο το σύγχρονο μοντέλο παραγωγής, κανονικά, με παιδαγωγούς, προπονητές, διατροφολόγους, εξειδικευμένους γυμναστές, εργοφυσιολόγους. Ολλανδικό εργοστάσιο ποδοσφαίρου. Και μερικές φορές προκύπτουν διαμάντια και δυνάμει ήρωες του αύριο.
Ειδικά εάν ο χαρακτήρας συνάδει με τα φυσικά προσόντα και το (κατεργασμένο) ταλέντο.
Και είναι προσγειωμένος, διαπνέεται από μια αύρα σοβαρότητας που δεν του επιτρέπει να σταματήσει να δουλεύει, ούτως ώστε να βελτιώνεται σε μια από τις πιο απαιτητικές θέσεις στο ποδόσφαιρο.
Τον βοήθησε πολύ η εμπειρία στο Βέλγιο, γιατί στα 18 τον άρπαξε η Άντερλεχτ ως μεγάλο prospect και τον ενέταξε στο ρόστερ. Ενεργά, όχι συμπληρωματικά ή σποραδικά. Είχε τα προσόντα, διέθετε τον χαρακτήρα και από το μαγικό για τέτοιου είδους συμφωνίες Βελγικό Πρωτάθλημα μετακόμισε στην Αγγλία. 18 εκατ. λόγοι και μια υπόσχεση από τον Ντε Τσέρμπι ότι με τον καιρό θα εγκλιματιστεί και θα του δοθεί η ευκαιρία να γίνει βασικός.
Ελάχιστα έμεινε πίσω από τον 33χρονο τότε Τζέισον Στιλ, με τον οποίο κούμπωσαν αμέσως και έγιναν ο καλύτερος δυνατός συμπαίκτης ο ένας για τον άλλον. Προετοιμάστηκε, προσπάθησε να καταλάβει το Αγγλικό Πρωτάθλημα, τις συνθήκες επιβίωσης στην Premier League. Έβαλε την ομάδα επάνω από τον εαυτό του. Έτσι είναι φτιαγμένος και γι’ αυτό επελέγη και για τα γκολπόστ της Εθνικής ομάδας.
Στην Μπράιτον έγινε άντρας. Έμαθε να αντεπεξέρχεται σε συνθήκες πολύ υψηλής πίεσης, να μετατρέπει την ένταση σε σοφία για την επόμενη πρόκληση. Το ξέρει πολύ καλά ο Κούμαν αυτό το pattern, το έχει ζήσει και ο ίδιος. Και ο ίδιος ο legend Ρόναλντ τον έχει περιγράψει ως έναν εν δυνάμει κορυφαίο τερματοφύλακα στην Ευρώπη. Εξελίσσεται, γίνεται καλύτερος, έχει τουλάχιστον μια δεκαπενταετία στον ορίζοντά του για να μεγαλουργήσει.
Ένας κίνδυνος υπάρχει: ανέβηκε τόσο γρήγορα τα σκαλοπάτια και δεν έχει προλάβει να κάνει πουθενά underachieve. Όλα γρήγορα, όλα στους ρυθμούς της εποχής, όλα φαντασμαγορικά. Premiership από τα 21, Εθνική αμέσως μετά, ήρωας προημιτελικού σε Euro. Έχουν πέσει επάνω του οι επιτελείς της Εθνικής, σε ευθεία συνεννόηση με τον Τζακ Στερν και τον Ρίτσαρντ Σεγκάρα από την Μπράιτον και τον σπουδαίο αναλυτή Τζος Μόρις που συλλέγει όλα τα data και τον βοηθά να κολμάρει τις αδυναμίες του. Δεν είναι τυχαίο ότι διαθέτει το υψηλότερο ποσοστό ακρίβειας στην πάσα από οποιονδήποτε άλλον στην Premier League. Ακόμα και από τον Έντερσον.
Αγαπάει το παιχνίδι. Πιο σωστά, δεν θα μπορούσε να μην το αγαπήσει, γιατί από νήπιο βρίσκεται μέσα σ’ αυτό, έχει τη μυρωδιά των αποδυτηρίων, ξεχωρίζει συμπεριφορές, ξέρει πότε πρέπει να αντιδρά, πότε να σωπαίνει, πότε να δίνει χώρο στις παλιοσειρές και σιγά-σιγά μαθαίνει πότε να ηγείται. Κατανοεί την τακτική, προετοιμάζεται “σπουδάζοντας” τον αντίπαλο, αφήνει το ένστικτο μόνο για τα αληθινά δύσκολα.
Η φιλοσοφία ενός τέτοιου ποδοσφαιριστή συνοψίζεται στο γεγονός ότι το ένστικτο διαμορφώνεται με την κατανόηση του τρόπου που θέλει να αγωνιστεί η ομάδα την εστία της οποίας υπερασπίζεται. Διαφορετική προσέγγιση στην Μπράιτον, όπου πρέπει να παίξει γρήγορα και να πασάρει περισσότερο, διαφορετική στην Ολλανδία, όπου, εκείνες τις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού που θα παρέμβει, είναι κομβικός και δεν κοστίζει απλώς βαθμούς αλλά τη συνέχεια στο τουρνουά.
Υποτιμημένος στην πορεία αυτής της Ολλανδίας. Το πρώτο πραγματικά παρεμβατικό του ματς ήταν αυτό εναντίον της Τουρκίας και του τρελού gung-ho ρυθμού που απέκτησε το παιχνίδι μετά την ανατροπή του σκορ από τους Ολλανδούς.
Ήταν εκεί. Όπου και όποτε χρειάστηκε τεντώθηκε, άπλωσε τα γιγάντια χέρια του και “τα έβγαλε”. Ολόκληρος Φαν Ντάικ τον εμπιστεύεται, δύσκολο να κάνει λάθος ένας από τους κορυφαίους στόπερ του καιρού μας.
Κι όταν ο αρχηγός σέβεται τον πιτσιρικά που δεν έχει ακόμη συμπληρώσει 15 εμφανίσεις με το εθνόσημο, τότε μάλλον εκκολάπτεται ο επόμενος αρχηγός.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: EURO 2024 | Faces: Κόντι Χάκπο (Ολλανδία)
CHECK IT OUT: Όλα τα κείμενα για το EURO 2024