AthleteStories
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ
    • ABOUT
  • ΦΑΚΕΛΟΙ
    • ΓΕΝΙΚΑ
    • ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ
    • TOP STORIES
    • ΒΙΒΛΙΑ
  • ATHLETESTORIES TV
  • ΑΘΛΗΜΑΤΑ
    • ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
    • ΜΠΑΣΚΕΤ
    • SPORTS
  • ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
    • ΑΘΛΗΤΕΣ / ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ
    • GUESTS / EXPERTS
    • GLOBAL
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

AthleteStories

  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ
    • ABOUT
  • ΦΑΚΕΛΟΙ
    • ΓΕΝΙΚΑ
    • ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ
    • TOP STORIES
    • ΒΙΒΛΙΑ
  • ATHLETESTORIES TV
  • ΑΘΛΗΜΑΤΑ
    • ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
    • ΜΠΑΣΚΕΤ
    • SPORTS
  • ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
    • ΑΘΛΗΤΕΣ / ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ
    • GUESTS / EXPERTS
    • GLOBAL
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
EURO 2024ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

EURO 2024 | Faces: Λαμίν Γιαμάλ (Ισπανία)

Αντώνης Οικονομίδης 10 Ιουλίου, 2024
EURO 2024 | Faces: Λαμίν Γιαμάλ (Ισπανία)

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις. Αν συνιστά πραγματικότητα, δεν είναι κλισέ.

Πόσο μάλλον αν μιλάμε για δύο. Πόσο μάλλον όταν αυτή η πραγματικότητα κάνει το Matrix να μοιάζει παρωχημένο ακόμα και ως σύλληψη. Ξεπερνάει οτιδήποτε ακόμα και η βλάβη στο σύστημά του μπορεί να σκαρώσει.

Η πρώτη λοιπόν, πριν δεκαέξι χρόνια και κάτι μήνες. Τραβηγμένη στον χώρο φιλοξενίας του Camp Nou, στο πλαίσιο μιας φιλανθρωπικής εκδήλωσης της Μπαρτσελόνα και της UNICEF για τους πρόσφυγες.

Ο Μουνίρ Νασράουι Μαροκινός. Η σύζυγός του, Σέιλα Εμπάνα, από την Ισημερινή Γουινέα. Ο μόλις μερικών εβδομάδων γιος τους στο πρώτο πλάνο. Με τον Λιονέλ Μέσι, είκοσι χρόνων τότε, να απαθανατίζεται να τον μπανιάρει, να τον περιποιείται, να τον ταχταρίζει, όλα στο πλαίσιο του concept.

Δεν διάλεξε ο Αργεντινός το μωρό. Ούτε φυσικά και η οικογένεια του τον Αργεντινό. Τυχαίο ήταν το συναπάντημά τους.

Αυτό ήταν το πρώτο κομμάτι της ιστορίας των δύο φωτογραφιών. Το βρέφος εκεί, έτσι, χρίστηκε. Η μοίρα του από τότε, από εκεί, προδιαγεγραμμένη. Παιχνίδισμα στη λογική όλων μας, στον δυσδιάστατο κόσμο που τυποποιημένα έχουμε μάθει να δεχόμαστε.

Σε θεία χνάρια, ακολουθώντας το μονοπάτι που από τότε χαράκτηκε γι’ αυτό το μωρό, χωρίς καν ο Πατήρ να έχει ορίσει, να έχει διαβεί το δικό του. Και όμως αυτό το μονοπάτι τον έφερε, τον έκανε, τον έφτασε πια πολύ πιο γρήγορα από κάθε άλλον να είναι αυτός ο Υιός ο εκλεκτός.

Δεκαέξι χρόνια και κάτι εβδομάδες αργότερα ο Λαμίν Γιαμάλ είναι πασιφανές πως δεν αρκείται σε μια θέση, απλώς, εκ δεξιών του Πατρός. Μέχρι τον ημιτελικό με τη Γαλλία δεν είχε σκοράρει στο Euro. Μόνο μοίραζε. “Μόνο”. Άλλος που να έχει δώσει περισσότερες από δαύτον ως τώρα δεν υπάρχει (3).

Η Γαλλία μπήκε φουριόζα στον ημιτελικό, προηγήθηκε νωρίς. Με τη συμπλήρωση του εικοσαλέπτου, το χρισμένο βρέφος πήρε την μπάλα έξω από την περιοχή των «Tricolore».

Την έφερε στο αριστερό, ζυγισμένη. Μπροστά του είχε τον Ραμπιό. Αυτόν που παραμονές του ημιτελικού τον προκαλούσε με δηλώσεις πως χρειαζόταν να κάνει περισσότερα, αν ήθελε να οδηγήσει τη «Roja» στον Τελικό.

Περισσότερα. Ναι. Από δίπλα του πέρασε το τόπι. Δίπλα από τον Σαλιμπά. Δίπλα από τον Μενιάν. Βρήκε δοκάρι και δίχτυα.

Ζωγραφιά. Ποίημα. Θεία Χάρη.

Και, ναι, λογιστικά, στεγνά, ανθρώπινα ήταν “απλώς” η ισοφάριση. Αλλά ουσιαστικά, στο μομέντουμ του παιχνιδιού, στην αύρα του, στην ψυχολογία του, στην ισορροπία του, εκεί ακριβώς επιβεβαιώθηκε η ανωτερότητα της Ισπανίας, εκεί ακριβώς, από το δικό του ζερβό και από τον δικό του νου τσεκαρίστηκε και το εισιτήριό της για τον Τελικό.

Η επικύρωση με την ανατροπή, ύστερα από τέσσερα λεπτά, νομοτέλεια. Προδιαγεγραμμένη από την έμπνευση του Υιού, ο οποίος έτσι, με αυτόν τον τρόπο, πέτυχε το πρώτο του γκολ στο τουρνουά και έγινε ο νεαρότερος που σκοράρει σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης.

Παραμονές του Τελικού συμπληρώνει τα 17 του.

Μετά το αριστούργημά του με τη Γαλλία, ο φακός συνέχισε τα παιχνιδίσματα, τους χρησμούς, την ιστορία με περίσσιες τις λέξεις. Όλη, μα όλη, η αποστολή της «Roja», παίκτες, προπονητές, φροντιστές, επιτελείς, εκστασιασμένοι, είναι στο πόδι, όρθιοι στον πάγκο και περιμένουν τον Γιαμάλ. Να τα περιμένουν από τον Γιαμάλ. Να υποκλίνονται στον Γιαμάλ. Να τον έχουν μετατρέψει, ασυναίσθητα μα γεωμετρικά, στο κέντρο των πάντων.

Ήδη.

Κακά τα ψέματα. Όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, μάλλον άργησε να γίνει. Κι όμως. Αυτή, ο χρονισμός της Αποκάλυψης, ίσως να ήταν η μόνη βλάβη του Μatrix. Βλέποντας όμως απλώς τις δύο φωτογραφίες, όλα εκλογικεύονται, όλα βγάζουν νόημα, όλα συσχετίζονται.

Τόσο που ακόμα και το ομοούσιος του Πατρός για τον Υιό, από τώρα κιόλας, να μην μοιάζει βλάσφημο. Είπαμε, βάλτε τις δύο φωτογραφίες δίπλα-δίπλα. Φτάνει αυτό. Μετά απλώς φανταστείτε τις επόμενες.

CHECK IT OUT: Όλα τα κείμενα για το EURO 2024

Follow us
EURO 2024 GERMANYFACESΓΑΛΛΙΑΕΘΝΙΚΗ ΓΑΛΛΙΑΣΕΘΝΙΚΗ ΙΣΠΑΝΙΑΣΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2024 ΓΕΡΜΑΝΙΑΗΜΙΤΕΛΙΚΑΙΣΠΑΝΙΑΛΑΜΙΝ ΓΙΑΜΑΛ
0
Facebook Twitter Google + Pinterest

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μαρσελίνιο Ουέρτας: Τάξη και πρόοδος, αγάπη και διάρκεια

25 Μαΐου, 2025

Τα βραχνό παίξιμο στο “μπαντονεόν” του Ντανιέλ Πασαρέλα

25 Μαΐου, 2025

Αντέλ Τααράμπ: Φαγωμένα μούτρα

24 Μαΐου, 2025

Τελ Αβίβ: Ο Τελικός που δεν ξαναείδα ποτέ

21 Μαΐου, 2025

Τελ Αβίβ: Αφετηρία για την ευρωπαϊκή καθιέρωση

21 Μαΐου, 2025

Η (προ)ιστορία των Final-4

21 Μαΐου, 2025

Ροζέ Μιλά: Μια ιστορία θα σας πω

20 Μαΐου, 2025

Αναμνήσεις που φωνάζουν

16 Μαΐου, 2025

Η αδιαμφισβήτητη αλήθεια του Γουόλτερ Μπέρι

14 Μαΐου, 2025

Ρομέλου Λουκάκου: Τώρα ξέρουν το όνομά του

13 Μαΐου, 2025
Promotion Image
Promotion Image
Promotion Image
Promotion Image
Promotion Image
Promotion Image
Promotion Image

Follow Us

Facebook Twitter Youtube

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

  • Η πυγμαχία μού έσωσε τη ζωή

  • «FIGHT FOR GLORY» – Εκεί που η γροθιά γίνεται φωνή

  • «FIGHT FOR GLORY» – Οι ιστορίες πίσω από τα γάντια

  • Μαρσελίνιο Ουέρτας: Τάξη και πρόοδος, αγάπη και διάρκεια

  • Τα βραχνό παίξιμο στο “μπαντονεόν” του Ντανιέλ Πασαρέλα

  • Αντέλ Τααράμπ: Φαγωμένα μούτρα

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ Newsletter

Εγγραφείτε και λάβετε πρώτοι όλα τα τελευταία άρθρα.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

  • ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
  • ΜΠΑΣΚΕΤ
  • SPORTS
  • Φάκελοι
  • Multimedia

FOLLOW US

Facebook
Facebook Twitter Youtube

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

  • Όροι Χρήσης & Προϋποθέσεις
  • Ποιοι Είμαστε
  • Επικοινωνία

@2018 - Athletestories.gr All Right Reserved.
Powered by ADVISABLE