Η Εθνική φρόντισε από πολύ νωρίς εδώ στο Μιλάνο να δείξει πού θα πάει το πράγμα.
Στο Βερολίνο δηλαδή, όπου και μαθηματικά είναι από απόψε, και ως πρώτη, πράγμα κόντρα στην Ουκρανία θα έχει την πρώτη ευκαιρία να το εξασφαλίσει.
Οπότε με λυμένα τα… υπαρξιακά που αφορούν σ’ εμάς άμεσα σε πρώτη φάση, λογικό είναι όλοι να το έχουν ρίξει στα… σουντόκου. Όχι στην κλασική μορφή τους αλλά την μπασκετική.
Το τι χαρτί έχει καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων μετά από κάθε ματς που τελειώνει στους δύο πρώτους ομίλους, δε λέγεται. Οκ, σε πρώτη φάση ο Δ’ μας νοιάζει, από εκεί θα βγει το πρώτο χιαστί, αλλά, κακά τα ψέματα, έχοντας αποφύγει τη Σερβία, ο,τι κι αν έρθει, καλώς να έρθει. Χωρίς καμία υποτίμηση, σίγουρα η δική μας Εθνική θα ορίσει την τύχη ενός αγώνα πρόκρισης με Τσεχία, Ισραήλ, Φινλανδία ή Πολωνία.
Για τους άλλους δύο ομίλους, βγάλε άκρη. Κι επειδή δε βγάζει κάνεις, αφού κάθε αποτέλεσμα αναιρεί τα πάντα σε υπολογισμούς και στέλνει τα χαρτάκια στον κάλαθο που λέγαμε, απλώς… αγνάντευε τις ματσάρες που γίνονται και κάνε τη δουλειά σου.
Οι Ιταλοί πάντως πιο… μπλε όμιλο δεν μπορούσαν να φανταστούν. Tα λέγαμε για την εντυπωσιακή ατμόσφαιρα με τους… ομόχρωμους γείτονες, είχαμε επανάληψη στα δύο πρώτα ματς της Δευτέρας. Οι Εσθονοί έχουν κερδίσει εντυπώσεις, αφού οι σχεδόν 3.000(!) που έχουν έρθει μέχρι εδώ το έχουν κάνει για όλην τη φάση. Δεν είχαν… διαρροές για να επιστρέψουν σε δουλειές μετά τα δύο πρώτα ματς που ήταν σε week end και συνεχίζουν να δίνουν τρομερό παλμό στην εξέδρα. Με αντίπαλο τη Μεγάλη Βρετανία λογικά θα δουν την πρώτη τους νίκη, αλλά θα μπορούσαν να ετοιμάζονται για την τρίτη τους, αφού τους Ουκρανούς τους νικούσαν για… 39.5 λεπτά κι έφυγαν ηττημένοι, ενώ και από τους Κροάτες έχασαν στο σουτ.
Με τους Βρετανούς πάντως στο γήπεδο γενικά υπήρχε ρυθμός. Για την Εθνική πρώτα και κύρια που έφτιαξε άλλο ένα δελεαστικό πακετάκι. Νίκη, πλήρης ξεκούραση για Γιάννη, μπόλικη για Ντόρσεϊ και ρυθμός για Παπαγιάννη και Σλούκα που είχαν ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς και είχαν χάσει έδαφος, ειδικά ο ψηλός. Και για Λούντζη βεβαίως-βεβαίως, διότι σε αυτόν τον μαραθώνιο ουδείς έχει ρόλο κομπάρσου.
Κάπως έτσι πάμε αύριο με τους -σκληρούς και ψηλούς- Ουκρανούς για τη μαθηματική πρωτιά του ομίλου και προχωράμε.
Έχει δρόμο ακόμη αυτή η Εθνική, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
