Στον πρώτο μας νοκ άουτ αγώνα είδα σε μεγάλο βαθμό αυτό που περίμενα από την Εθνική μας ομάδα.
Η νίκη με τους Τσέχους ήρθε με μεγάλη προσπάθεια και γι’ αυτό είμαι ακόμα πιο χαρούμενος.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό για την Ελλάδα και τη συνέχειά της στη διοργάνωση το ότι κέρδισε δύσκολα. Για άλλη μια φορά βγάζω το καπέλο στην Τσεχία, μια πολύ καλά δουλεμένη ομάδα, γι’ αυτό και αξίζουν διπλά συγχαρητήρια στην Ελλάδα.
Τι είδα: Η κίνηση “ματ” του προπονητικού επιτελείου, αυτό που άλλαξε το “μομέντουμ”, ήταν η τοποθέτηση του Γιάννη στο “5” στο δεύτερο ημίχρονο, έχοντας τον Παπαπέτρου στο “4” και ακόμα τρεις απειλητικούς παίκτες από το τρίποντο. Η νίκη ήρθε πάρα τη μεγάλη αστοχία μας, γιατί, όταν έπρεπε να μπουν τα μεγάλα σουτ, μπήκαν. Στο τέταρτο 10λεπτο αυτό που συνέβη είναι ότι γυρνούσε ωραία η μπάλα. Έμπαινε η μπάλα μέσα μετά από ντράιβ, έβγαινε η μπάλα έξω σε έξτρα πάσα, δίνοντάς μας τα σουτ ρυθμού. Και, επειδή ήταν σουτ στα οποία είχε γυρίσει η μπάλα, είχαμε και καλύτερη τοποθέτηση παικτών για επιθετικό ριμπάουντ. Γι’ αυτό και, όταν χάναμε από το 25′ και μετά σουτ, υπήρχαν πολλές περιπτώσεις που πήραμε επιθετικό ριμπάουντ.
Τι δεν είδα: Στην επίθεση ήμασταν αρκετά στατικοί στο πρώτο μέρος. Είχαμε απέναντί μας μια πάρα πολύ κλειστή άμυνα, όπως εκείνη των Κροατών στην πρεμιέρα. Η συγκέντρωσή τους ήταν πάνω στον Γιάννη και εμείς ήμασταν αρκετά νευρικοί, αν όχι αγχωμένοι. Ο Γιάννης στο “5” άλλαξε τις ισορροπίες και η ομάδα πήρε εξτρά ώθηση από την τρέλα του Λαρεντζάκη και τον “X-Factor” Παπαπέτρου, οι οποίοι έδωσαν την απαιτούμενη ώθηση σε τέτοιες καταστάσεις. Καθοριστικός ήταν ο Καλάθης, ο οποίος βρέθηκε σε καλή ημέρα και στην ουσία μάς κρατούσε εντός παιχνιδιού στο πρώτο μέρος.
Είναι πολύ σημαντικό πως, σε μια κακή βραδιά του Ντόρσεϊ σε άμυνα και επίθεση, βγήκαν νέοι πρωταγωνιστές. Ελάχιστες ομάδες έχουν την πολυτέλεια αυτή στο ρόστερ τους και μία από αυτές (η Σερβία) αποκλείστηκε.
Τι έπεται: Ο προημιτελικός με τη Γερμανία. Αγωνίζεται μεν στο γήπεδό της, αλλά και εμείς θα έχουμε τον κόσμο μας. Το κοινό τους δεν είναι τόσο εκδηλωτικό όσο οι Έλληνες και η εκτίμησή μου είναι πως δεν θα παίξει καθοριστικό ρόλο ο παράγοντας “έδρα”. Στηρίζονται πολύ στις ενέργειες του Σρέντερ και του Βάγκνερ, τηρούν κατά γράμμα τις εντολές του κόουτς Χέρμπερντ, όπως έχουμε ξαναπεί. Βάσει ταλέντου, είμαστε πολύ μπροστά από τους Γερμανούς. Περιμένω ένα ωραίο παιχνίδι και ίσως τελικά δεν είναι τόσο κλειστό όσο αυτό με την Τσεχία, αν είμαστε καλοί στην άμυνα από το πρώτο λεπτό.
Η νίκη, όπως και με την Τσεχία, εξαρτάται καθαρά από εμάς.
Ο Βασίλης Ξανθόπουλος είναι διεθνής καλαθοσφαιριστής.
