Πέραν του τίτλου που αποτυπώνει για μένα πλήρως το νόημα του τρίτου αγώνα της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ, είναι σημαντικό πως ο αγώνας αυτός μάς στέλνει και “μαθηματικά” στην επόμενη φάση.
Βλέποντας άλλες ομάδες να κάνουν “γκέλες”, καταλαβαίνει κανείς πως μια νίκη ακόμα και επί ενός υποδεέστερου αντιπάλου, όπως η Μεγάλη Βρετανία, δεν είναι κάτι αυτονόητο.
Τι είδα: Τον Γιάννη να ξεκουράζεται. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και για εκείνον και για την ομάδα. Η Εθνική είναι τελείως διαφορετική με τον Γιάννη και χωρίς αυτόν. Κόντρα στη Μεγάλη Βρετανία επιλέξαμε περισσότερο το πικ εν ρολ, αξιοποιώντας τον Σλούκα και τον Παπαγιάννη που βρίσκουν ο καθένας τον δικό του ρυθμό. Ο Σλούκας έχει παίξει περισσότερα παιχνίδια, για τους ψηλούς είναι πάντα πιο δύσκολη η επάνοδος. Μακάρι να ακολουθήσει τον Παπαγιάννη και ο Κώστας Αντετοκούνμπο, ο οποίος, όπως λένε οι προπονητές, ανεβάζει στροφές στις προπονήσεις.
Τι δεν είδα: Υψηλά επίπεδα συγκέντρωσης σε όλην τη διάρκεια του αγώνα. Δεν θα πω ότι έκανε “αγγαρεία” η Εθνική ή το είδε σαν φιλικό. Είχαμε πάλι αρκετά κενά διαστήματα, περισσότερα από τα δύο προηγούμενα, όταν σοβαρευτήκαμε όμως και παίξαμε έτσι όπως πρέπει να παίξουμε και δυνατά στην άμυνα, το παιχνίδι “έφυγε”.
Επομένως, επιβεβαιώνουμε πως και χωρίς τον Γιάννη έχουμε μια ποιοτική ομάδα. Η διαχείριση του ρόστερ στο παιχνίδι αυτό έγινε και για την ξεκούραση ορισμένων παικτών και για να βρουν ρυθμό άλλοι, πράγμα που μας το επιτρέπει αυτή η ποιότητα.
Τι έπεται: Η επόμενη αντίπαλος, η Ουκρανία, είναι μια ομάδα με μέγεθος, τρέχει το γήπεδο αρκετά. Αν παρουσιαστούμε σοβαροί για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν θα έχουμε κανένα θέμα. Από την στιγμή που η ομάδα έχει εξασφαλίσει την πρόκριση, ζητούμενο πλέον είναι να βρούνε όλοι οι παίκτες μας ρυθμό, ώστε να είμαστε έτοιμοι στα νοκ άουτ, δηλαδή το πιο σημαντικό σκέλος της διοργάνωσης.