Τέταρτη νίκη σε ισάριθμους αγώνες, με την άμυνα να ξεκλειδώνει το ματς και να απλοποιεί τη διαδικασία για την Εθνική μας απέναντι στους Ουκρανούς.
Το ότι ο Γιάννης έπαιξε 23 λεπτά και έβαλε 41 πόντους το αφήνω ασχολίαστο. Το ρεκόρ μιλάει από μόνο του.
Τι είδα: Για άλλο ένα παιχνίδι, ξεφύγαμε, όταν έσφιξε η άμυνα και βρήκαμε εύκολους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο. Όταν συμβαίνει αυτό, φάνηκε ακόμα μια φορά ότι δύσκολα μπορεί να σταματηθεί αυτή η ομάδα. Στο πρώτο ημίχρονο μάς κρατούσε μόνος του ο Γιάννης στο παιχνίδι. Με το που μπήκαν στην εξίσωση δυο-τρεις παίκτες ακόμα, το παιχνίδι έγινε εύκολο απέναντι σε μια ομάδα που δεν είναι αμελητέα ποσότητα, μια ομάδα αρκετά δυνατή, όπως απέδειξε με τη νίκη επί της Ιταλίας.
Πολύ σημαντικό για μας πως όλοι όσοι πάτησαν παρκέ, ανεξάρτητα από τον χρόνο συμμετοχής τους, ήταν καλοί.
Τι δεν είδα: Δεν μου άρεσε η άμυνά μας στο πρώτο μέρος του παιχνιδιού και η επιπολαιότητά μας λίγο στην επίθεση. Στην αντίδραση που βγάλαμε στο δεύτερο μέρος έπαιξε τεράστιο ρόλο ο Παπαγιάννης, παρότι δεν ήταν καλός στο πρώτο μέρος. Η άμυνα της Εθνικής έπαιζε κυρίως “αλλαγές” και ο Παπαγιάννης στο δεύτερο ημίχρονο πρέπει να έφτασε στο 90% επιτυχίας στον κοντό παίκτη. Από το 22′ και μετά δεν πρέπει να έχασε μάχη. Μπορεί να μην έκανε τάπες και πράγματα που αποτυπώνονται στην στατιστική, αλλά έκανε τη διαφορά, όπως ακολουθούσε τους κοντούς.
Τι έπεται: Μια μέρα ξεκούραση που είναι πολύ σημαντικό μέρος της διαδικασίας. Στο τελευταίο παιχνίδι του ομίλου απέναντι στην Εσθονία πρέπει να παρουσιαστούμε σοβαροί, συγκεντρωμένοι, να μοιραστεί ο χρόνος συμμετοχής και να πάμε έτοιμοι στη φάση των νοκ άουτ αγώνων.