Επιχειρώντας να εστιάσω σε τρεις-τέσσερεις τομείς που θα καθορίσουν την πορεία μας στα νοκ άουτ, ξεκινάω από την άμυνά μας.
Κατά την άποψη μου, η σταθερά μας ήταν και θα είναι η άμυνα. Είναι σημαντικό επίσης να συνεχίσουμε να είμαστε εύστοχοι στις βολές σε κρίσιμα σημεία αγώνων και ειδικότερα ο Γιάννης που δέχεται πολλά φάουλ. Ρόλο θα παίξουν και τα τρίποντα, στα οποία μέχρι τώρα έχουμε δείξει ένα καλό πρόσωπο, γιατί όλοι οι αμυνόμενοι θα κλείνονται μέσα λόγω του Γιάννη και θα έχουμε ελεύθερα σουτ. Τέλος, εξίσου σημαντικός είναι και ο περιορισμός των κενών διαστημάτων μας.
Κοιτάζοντας την παρουσία των υπόλοιπων ομάδων στο τουρνουά, αναζητώντας τα υψηλότερα εμπόδια για την Εθνική, ξεχωρίζω την Σερβία, την Σλοβενία και την Ισπανία. Οι Σέρβοι έχουν 12 πολύ καλούς παίκτες, οι Σλοβένοι έχουν τον Ντόντσιτς, τον Ντράγκιτς και ένα σκληρό σύνολο που τους υποστηρίζει, ενώ και οι Ισπανοί μπορεί να μην έχουν την αίγλη του παρελθόντος, αλλά ξέρεις πολύ καλά πως είναι… η Ισπανία και στα νοκ άουτ είναι πάντα εκεί.
Σε σωματοδομή και ύψη μπαίνει και η Γαλλία στη συζήτηση, αλλά ως τώρα δεν με πείθει με τις εμφανίσεις της.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει, τέλος, και στην Γερμανία. Δεν ανήκει για μένα στην κατηγορία των εκπλήξεων μαζί την Βοσνία και το Βέλγιο. Είναι μια κατηγορία μόνη της και έχει ενδιαφέρον, γιατί ίσως διασταυρωθούν οι δρόμοι της με εκείνους της Εθνικής μας. Είναι μια πάρα πολύ σκληρή ομάδα.
Δεν έχει τρομερό ταλέντο, παρόλα αυτά παίζουν στην έδρα τους και είναι μια ομάδα του προπονητή. Τον κόουτς Χέρμπερτ τον έχω παρακολουθήσει πολύ, τον γνωρίζω από παλιά, τακτικά δείχνει να έχει περάσει τις εντολές του στους παίκτες του και διαθέτει μια ομάδα που είναι ικανή να κάνει τη ζημία.
Συγκρίνοντας όμως το αντίστοιχο εκτός έδρας παιχνίδι που δώσαμε με την Ιταλία, η αναλογία στο κοινό θα είναι ακόμα καλύτερη για εμάς στην Γερμανία.
Μέχρι τότε όμως προηγείται η αναμέτρηση με την Τσεχία και είμαι σίγουρος πως άπαντες στην Εθνική είναι απόλυτα συγκεντρωμένοι σε αυτήν!
Ο Βασίλης Ξανθόπουλος είναι διεθνής καλαθοσφαιριστής.
