Ήταν λίγες ώρες πριν το -τελευταίο, όπως δυστυχώς αποδείχθηκε- ματς της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ, όταν, σε κουβεντούλα που είχε στηθεί στον κοινό χώρο φαγητού όλων των ομάδων, σχολίαζε ένα μέλος, κοιτάζοντας προς το μέρος του Ματέους Πονίτκα που καθόταν σε ένα διπλανό τραπέζι.
«Είναι να απορείς καμιά φορά με αυτά που συμβαίνουν στο μπάσκετ. Αυτός ο τύπος να κατέληξε φέτος στη Ρέτζιο Εμίλια και να μην υπήρξε ομάδα της Ευρωλίγκας να τον αρπάξει. Αυτός κάνει τα πάντα στο παρκέ, δεν τον αφήνεις να πάει χαμένος, ακόμα και όχι για πρωταγωνιστή».
Πέρασε μιάμιση μέρα μετά από εκείνη την κουβέντα, για να πρωταγωνιστήσει ο αρχηγός της Πολωνίας στη μεγαλύτερη έκπληξη μέχρι τώρα της διοργάνωσης. Διότι η νίκη-πρόκριση της Ιταλίας επί της Σερβίας ήταν έκπληξη, η νίκη-πρόκριση της Γερμανίας επί της δικής μας Εθνικής όχι και τόσο, αλλά αυτό το νοκ άουτ των Πολωνών επί των Σλοβένων… παραήταν. Οι Πολωνοί που, για όσους ξεχνούν, ήταν ο πρώτος αντίπαλος της Εθνικής μας στο τουρνουά Ακρόπολις και για την οποία οι ειδήμονες είχαν πει «έλα μωρέ, ποια Πολωνία πήγαν και κουβάλησαν;». Αυτήν, 1-0, που λένε και τα παιδάκια.
Το τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτό το Ευρωμπάσκετ θα χρειαστεί ανάλυση από τους ιστορικούς του μπάσκετ για να το καταλάβουν. Αυτό που μετά από χρόνια συγκέντρωσε λάμψη των πρωτοκλασάτων αστέρων, που σαν σε μια… άτυπη συμφωνία έδωσαν όλοι το παρών, τους έχασε νωρίς και συνεχίζουν αρκετά underdogs και κάποιοι… εθισμένοι στην επιτυχία.
Οι Γάλλοι που δεν έχουν περιφέρεια, μωρέ, και τους πιέζεις εκεί και τους τελειώνεις και οι Ισπανοί που τελείωσε η καλή γενιά και θα κάνουν χρόνια να ορθοποδήσουν. Μάλιστα, πάμε παρακάτω.
Το τι ακριβώς θα συμβεί στη δική μας Εθνική μάλλον είναι αυτό που προέχει. Ο τίτλος που δόθηκε, «δεν ήταν τέλος αλλά μια νέα αρχή», έχει διαφορετικές αναγνώσεις. Μπορεί να σταθεί ως προς την αναθέρμανση της σχέσης της Εθνικής με τον κόσμο, υπήρξε μια ανανέωση που χρειαζόταν και ήρθε χωρίς φυσικά και ποτέ να έχει απομακρυνθεί. Συζητιέται αν μπορεί να σταθεί ως προς τον κύκλο αυτής της ομάδας, αφού δεν μπορεί να λέγεται αρχή, όταν οι πρωταγωνιστές δίπλα στον Γιάννη είναι μια γενιά 30άρηδων. Μακάρι να στέκεται στο ότι δεν είναι τέλος, δηλαδή στο ότι όλοι θα είναι παρόντες στο επόμενο μεγάλο ραντεβού.
Ποιο θα είναι αυτό; Το Παγκόσμιο του 2023 στην Ασία με… προσοχή. Το 4-2 στα παράθυρα μέχρι τώρα δίνει προβάδισμα αλλά όχι πρόκριση. Οι συνθέσεις όλων των ομάδων τον Νοέμβριο και τον Φεβρουάριο δεν μπορούν να προβλεφθούν. Άρα και όλα τα αποτελέσματα είναι πιθανά.
Το ότι από το αεροπλάνο της επιστροφής κιόλας αυτή η κουβέντα κυριαρχούσε (και όχι το Ευρωμπάσκετ) ήταν ενθαρρυντικό. Είναι δείγμα σοβαρού οργανισμού να ασχολείσαι με τα τρέχοντα. Όχι φυσικά ότι ο φάκελος Ευρωμπάσκετ έκλεισε, προφανώς οι αρμόδιοι θα κάνουν το ταμείο σύντομα, αλλά αυτό που προέχει στην σκέψη τους είναι να υπάρχει ετοιμότητα για τα επόμενα.
Ο Μενέλαος Σεβαστιάδης είναι ο εκπρόσωπος Τύπου της Εθνικής ομάδας μπάσκετ.
