Όταν στο pay roll ενός συλλόγου βρίσκεται ένας scout, ο οποίος έχει φέρει στο πιάτο, πριν καν τους μυριστεί κανείς άλλος, τύπους, όπως ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς και ο Κρίστιαν Έρικσεν, τότε, προφανώς, κάθε του εισήγηση, πέραν του συναγερμού που σημαίνει, απαρέγκλιτα και χωρίς ενστάσεις ή περαιτέρω αμφισβήτηση, υλοποιείται.
Ο Τζον Στιν Όλσεν, λοιπόν, από το καλοκαίρι του ’14, είχε επιστάμενα προτείνει στον Άγιαξ έναν συμπατριώτη του. Παίζει να ήταν και ο μόνος που τον ήξερε, αφού, ως τότε, στα τσικό της Σίλκεμποργκ αγωνίζονταν. Και εκεί, συνέχισε να παίζει, ακόμη και όταν, στην αλλαγή του χρόνου, ο «Αίαντας» έδωσε 700.000 ευρώ, για να αγοράσει τον 17χρονο Κάσπερ Ντόλμπεργκ.
Τουλάχιστον, τον έμαθαν περισσότεροι, αφού, μέχρι τότε, οι γονείς του ήταν οι διασημότητες της φαμίλιας, όντες τόσο ο πατέρας Φλέμινγκ όσο και η μητέρα Κίρστεν πολύ μεγάλοι Δανοί παίκτες χάντμπολ, δρόμο που ακολούθησαν -όχι με ανάλογη επιτυχία- και οι δύο αδερφές του, η μεγαλύτερη Κρίστινα και η μικρότερη Φρέγια.
Στο Άμστερνταμ πήγε για εκπαίδευση, το επόμενο κιόλας καλοκαίρι. Γνωστό το δρομολόγιο για τους πατριώτες του, βρήκε εκεί έναν “πατέρα” στο πρόσωπο του Λάσε Σένε, έμεινε για έναν χρόνο στη δεύτερη ομάδα των Πρωταθλητών Ολλανδίας, βρήκε ρυθμό, πατήματα, προσαρμότηκε, έμαθε μέχρι και να μαγειρεύει και, την επόμενη σεζόν, ενήλικας πλέον, ήταν έτοιμος να λανσαριστεί στο διεθνές στερέωμα.
Το πρώτο του γκολ στο «Άμστερνταμ», μα και παρθενικό επαγγελματικό καριέρας, το πετυχαίνει στο ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα, στα προκριματικά του Champions League, καλοκαίρι του ’16, κόντρα στον ΠΑΟΚ. Το πρώτο από μια σεζόν γεμάτη γκολ. Αναδεικνύεται σε ταλέντο της χρονιάς, σε καλύτερο νιόφερτο στην Eredivisie, με τους εμπόρους του Άγιαξ να μην ακούνε καν τα 50 εκατ. που τους προσέφερε, με το τέλος της, η Μονακό, για να τον αποκτήσει.
Έκτοτε, όμως, κατηφόρα. Η αλλαγή προπονητή (έφυγε ο Πέτερ Μπος, ανέλαβε ο Μαρσέλ Κάιζερ) και, κυρίως, οι τραυματισμοί, συνεχείς και σοβαροί, τον μετατρέπουν γρήγορα από project σε βαρίδι. Δεν ανακτά ποτέ το στάτους της παρθενικής του σεζόν και, ειδικά μετά την άφιξη του Έρικ Τεν Χάαγκ στον πάγκο, γίνεται ξεκάθαρο πως δεν ταιριάζει και στο ποδόσφαιρο που παίζεται πλέον στο Arena.
Ακόμα, όμως, και για βαρίδι, ο Άγιαξ ξέρει να το πουλάει. Στο τέλος, στα 22 του, τον έβγαλε στο “σφυρί” και, παρότι την πενηντάρα που είχε απορρίψει από τους Μονεγάσκους δεν την βρήκε, μια χαρά βολεύτηκε με τα 20.5 που έδωσαν οι γείτονές τους της Νις, το καλοκαίρι πλέον του ’19.
Στη Νίκαια, déjà vu. Πρώτη σεζόν εξαιρετική, αναδεικνύεται σε κορυφαίο της σεζόν από τους οπαδούς, ωστόσο, από την επέλαση της πανδημίας και μετά, τον χτυπάει ο νόμος του Μέρφι. Και ναι, ό,τι μπορούσε να πάει στραβά, συνεχώς (του) πήγαινε. Και ολοένα και πιο στραβά.
Σε κάτι περισσότερο, λοιπόν, από έναν χρόνο, προσβάλλεται δις από τον covid, κάνει εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας, συμπαίκτης του του κλέβει από τα αποδυτήρια το ρολόι του (αξίας 70.000…), γίνεται διάρρηξη στο σπίτι του, ενώ του κλέβουν και το αυτοκίνητό του (μια Porsche).
Πάλι καλά, δηλαδή, που, παρά την κακή δεύτερη σεζόν του στο Championnat, συμπεριλαμβάνεται στην αποστολή της Δανίας για το Euro, ξεκάθαρα, όμως, εκτός πλάνων αρχικού σχήματος, καλά-καλά ούτε και (πρώτης) αλλαγής. Ο τραυματισμός του Γιάκομπ Πόουλσεν άνοιξε χαραμάδα ενδεκάδας, το γεγονός ότι οι Σκανδιναβοί θα διεκδικούσαν είσοδο στην οκτάδα κόντρα στην Ουαλία, παίζοντας στο γνώριμό του Amsterdam Arena, την μετέτρεψε, στο μυαλό του εκλέκτορα Χιούλμαντ, σε αυτονόητη επιλογή.
Kasper Dolberg knows the @CruijffArenA. pic.twitter.com/8lMMciaW0L
— AFC Ajax (@AFCAjax) June 26, 2021
Αποδεικνύεται έμπνευση καταλυτική, αφού ο 24χρονος φουνταριστός την ανταμείβει, πετυχαίνοντας τα δύο πρώτα γκολ της ομάδας του στην εμφατική τεσσάρα, κάνοντας έτσι τη δουλειά που έφερε τη Δανία στα προημιτελικά του Euro.
Το κακό είναι -αν υπάρχει πλέον κάτι τέτοιο στο σύμπαν της…- πως ξανά στο Άμστερνταμ δεν προβλέπεται παιχνίδι.
Το καλό είναι πως, λογικά, τους Ολλανδούς θα βρει απέναντι, στην οκτάδα. Και αυτούς ο Κάσπερ Ντόλμπεργκ τους ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά. Μαζί τους μεγάλωσε…