Το όνομά του είναι γλωσσοδέτης. Pierre-Emile Højbjerg, Πιέρ Εμίλ Χόιμπιερ(γκ) επί το ελληνικότερον.
Απόντος του Έρικσεν, έπρεπε εκ των πραγμάτων να αναλάβει τον ρόλο του ηγέτη στη μεσαία γραμμή των Δανών. Σημειολογικά, είναι ο ποδοσφαιριστής που ανέλαβε ακριβώς τον ίδιο ρόλο και στην Τότεναμ, όταν ο Κρίστιαν μεταγράφηκε στην Ίντερ.
Δική του ήταν η προειδοποιητική βολή με το τρομερό σουτ που έφυγε ελάχιστα άουτ, εντελώς δικός του ο έλεγχος του ρυθμού στο ματς, δικό του το “σύνθημα” στο δεύτερο ημίχρονο με δεμένο το κεφάλι και την ακατάσχετη δίψα για νίκη.
Το γήπεδο κατάμεστο, η Κοπεγχάγη ούτως ή άλλως θα στήριζε την πιο αγαπημένη ομάδα της. Οι «Roligans» είναι οι δεδομένοι, τούτη τη φορά, όμως, με τους Δανούς ήταν κι οι ουδέτεροι. Είναι ούτως ή άλλως συμπαθείς οι Σκανδιναβοί, έγιναν ακόμα περισσότερο μετά την ανατριχιαστική στιγμή της πρεμιέρας τους με τη Φινλανδία, όταν όλος ο κόσμος σταμάτησε κι ευχόταν να ξυπνήσει ο Κρίστιαν. Ευτυχώς, ξύπνησε, σήκωσε το χέρι από το φορείο κι οι καρδιές πήγαν στις θέσεις τους.
Για τη δική του καρδιά, χρειάστηκαν οι ενδελεχείς εξετάσεις, η διάγνωση περί της ύπουλης κοιλιακής μαρμαρυγής, η άκρως δυσάρεστη διαπίστωση ότι δεν θα ξαναπαίξει ποδόσφαιρο. Ο Έρικσεν ήταν ευγνώμων που ζούσε, μετά την οικογένεια ο λογισμός πήγε στους συμπαίκτες του, στον αγώνα τους, στα παγωμένα μυαλά τους.
Αρχικά, επικοινώνησε μαζί τους τηλεφωνικά, έπειτα, με βιντεοκλήση, μετά, πέρασε και από την προπόνηση. Έπρεπε με κάποιον τρόπο να πάρουν δύναμη, να συνέλθουν από το σοκ. Μίλησε με όλους, στάθηκε περισσότερο στον αρχηγό, τον Κάσπερ και τον “διάδοχό” του, τον Χόιμπιεργκ.
Είναι το πρώτο Euro μετά από 60 χρόνια, όπου ο ανθρώπινος παράγοντας είναι το μείζον. Το τουρνουά διεξάγεται στα απόνερα μιας πολύνεκρης πανδημίας, σε διαφορετικές χώρες, με κόσμο στην κερκίδα μετά από ενάμιση χρόνο και την κατάρρευση ποδοσφαιρικών σταθερών δεκαετιών. Η σοκαριστική στιγμή της κατάρρευσης του Έρικσεν καθόρισε όλο το τουρνουά, θα παραμείνει το κορυφαίο σημείο αναφοράς αυτού του -από κάθε άποψη sui generis- Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Η μοναδική ομάδα που έμεινε σταθερή στο γνωστό, αντιτουριστικό και αδιάφορο αγωνιστικό πρόσωπό της, ήταν η Ρωσία. Απέναντι σε αυτή την ομάδα, οι Δανοί δεν έπρεπε απλώς να κερδίσουν. Χρειαζόταν να σκοράρουν όσο περισσότερο γίνεται, έπρεπε να επιτεθούν δίχως αύριο. Ειδάλλως, θα αποχαιρετούσαν το τουρνουά.
Ο Χόιμπιεργκ πήρε τη μπαγκέτα στη μεσαία γραμμή, ο πιτσρικάς ο Ντάμσγκαρντ έβαλε το γκολ που έδιωξε το άγχος, ο Φερνάντεζ έκανε το μοιραίο λάθος για το δεύτερο γκολ του Πόουλσεν και το μυαλό των Δανών ταξίδευε στην Αγιά Πετρούπολη, εκεί όπου Βέλγιο και Φινλανδία έδιναν το άλλο ματς του ομίλου.
Ο Λουκάκου ήταν οφσάιντ για χιλιοστά, η εναλλαγή συναισθημάτων στο Parken υπήρξε μνημειώδης.
Τη στιγμή που ακυρωνόταν το γκολ του Βελγίου, η Ρωσία κέρδιζε πέναλτι, παγώνοντας την Κοπεγχάγη. Ο Τζιούμπα εκτέλεσε με δύναμη στο κέντρο της εστίας, ο Σμάιχελ δεν αντέδρασε, αυτό το γκολ άφηνε τους Δανούς έξω.
Ο Χόιμπιεργκ πήρε τη μπάλα, την έστησε στη σέντρα, στους ηγέτες αρκεί ένα βλέμμα, μια κίνηση, ένα σύνθημα. «Δεν σταματάμε». Ανεξαρτήτως αυτών που συμβαίνουν στην Αγία Πετρούπολη, «δεν σταματάμε». Αυτό ήταν το κομβικό σημείο στο παιχνίδι, εκεί ξεχωρίζουν τα παιδιά από τους άντρες.
Just the 𝙩𝙬𝙤 assists for @hojbjerg23!
Leading by example 👊 pic.twitter.com/tLsow4IyBQ
— Tottenham Hotspur (@SpursOfficial) June 21, 2021
Λίγο αργότερα, ο Βερμάλεν ξανάκανε το Parken να ξεσηκωθεί.
Σε ένα δεκάλεπτο είχαν εκτυλιχθεί όλα τα πιθανά και απίθανα σενάρια, σε μια ούτως ή άλλως σουρεαλιστική κατάσταση. Γηπεδούχος στην Κοπεγχάγη η Ρωσία, αντιμετωπίζοντας τη Δανία, με τα χειρότερα νέα να καταφθάνουν από την Αγία Πετρούπολη.
Η Δανία ήταν καταιγιστική, η μια ευκαιρία μετά την άλλη, δεν άργησε το 3-1 του Κρίστενσεν, το 4-1 με τη γκολάρα του Μάελε, το Άμστερνταμ ερχόταν ολοένα και πιο κοντά. Ναι, Άμστερνταμ, εκεί όπου ξεκίνησαν όλα για τον Κρίστιαν Έρικσεν, στις ακαδημίες του Άγιαξ, στην έδρα του οποίου θα συνεχιστεί το Euro της Δανίας.
Ο Πιέρ δεν έχει κλείσει καν τα 26, έχει περάσει από Μπρόντμπι, Μπάγερν, Άουγκσμπουργκ, Σάλκε, Σαουθάμπτον, πριν αντικαταστήσει τον Έρικσεν στην Τότεναμ. «Είσαι ο αρχηγός μου, χωρίς το περιβραχιόνιο», του είχε πει κάποτε ο Μουρίνιο. Αυτή είναι περίπου η μοίρα του σε ολόκληρη την καριέρα του, να καθοδηγεί, δίχως να είναι υποχρεωμένος να το κάνει. Κάνει συγκλονιστικό τουρνουά, παρά το χαμένο πέναλτι της “παγωμένης” πρεμιέρας με την Φινλανδία. Στα εθνικά κλιμάκια είναι ενταγμένος από μικρό παιδί, πάντοτε ως βοηθητικός, μάξιμουμ ως υπολογίσιμο μέγεθος, ποτέ του ως ανακηρυγμένος ηγέτης.
Τώρα, καθίσταται τέτοιος, πιθανότατα επιστρέφοντας στη νηπιακή του ηλικία, όταν, λόγω της Γαλλίδας μητέρας του, θαύμαζε τον Ζινεντίν Ζιντάν, παρακολουθούσε στο youtube τις εμφανίσεις του και ήθελε να του μοιάσει. Αυτή ήταν η επιρροή της μητέρας, η ποδοσφαιρική “παρακατήθηκη” της. Ο Γάλλος σολίστ, ένας από τους καλύτερους όλων.
Ο πατέρας ήταν ξένος με το ποδόσφαιρο, καθηγητής ανθρωπολογίας στο πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, του δίδαξε τη σημασία των αρχών που διέπουν τις πολιτισμικές διαφορές και ομοιότητες ανάμεσα στις ανθρώπινες κοινωνίες, του μετέδωσε την αγάπη για τον άνθρωπο.
Τον έχασε, το 2014, επεισοδιακά, με την Μπάγερν να στέλνει ιδιωτικό αεροσκάφος για τη διακομιδή του σε ειδική κλινική της Γερμανίας. Ο καθηγητής δεν τα κατάφερε, ο χαμός του σημάδεψε τον Πιέρ, τον ωρίμασε απότομα, τον έπεισε να αναθεωρήσει πολλά πράγματα.
Αρχικά, θεώρησε ότι όφειλε να τον αντικαταστήσει, να φροντίζει για τη μητέρα και τ’ αδέλφια του.
Πολύ σύντομα συνήλθε, αντιλήφθηκε ότι εκείνοι που καθοδηγούν, δεν αντικαθίστανται, απλώς πάντοτε έρχονται οι επόμενοι και συνεχίζουν το έργο τους με τον δικό τους τρόπο.
Σημειολογικά, και τον πατέρα του τον έλεγαν Κρίστιαν. Όλα, με κάποιον αόρατο -υπέροχο ή δυσάρεστο- τρόπο, συνδέονται στις ζωές των ανθρώπων. Όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο, το ζήτημα είναι να τα προλάβεις, όταν περνούν από μπροστά σου.
CHECK IT OUT: Όλα τα κείμενα του Zastro
ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ EURO 2020 :
