H στήλη επιβάλλει πρόσωπο. Σε μια τέτοια μέρα, σε μια σπάνια μέρα, στην πιθανώς χορταστικότερη, θεαματικότερη, συγκλονιστικότερη μέρα όχι μόνο του Euro, αλλά της ιστορίας του, είναι αδύνατο να βρεις ένα. Να σταθείς σε έναν. Να απομονώσεις μια στιγμή.
Τι να ξεχωρίσει; Το μνημειώδες αυτογκόλ του Ρίκο, το οποίο έβαλε νωρίς την Κροατία μπροστά κόντρα στην Ισπανία και πως, στη συνέχεια, ο τερματοφύλακας των «Ρόχας» ρέφαρε -και με το παραπάνω- με τις επεμβάσεις του;
Τον Λουίς Ενρίκε, ο οποίος σε επίδειξη αλαζονείας και αυτοχειρίας, θεώρησε πως το παιχνίδι τέλειωσε, μετά την ανατροπή των Ιβήρων και το 3-1, αλλάζοντας στο τελευταίο εικοσάλεπτο τη μισή του ενδεκάδα;
Τον Μίσλαβ Όρσιτς, ο οποίος, ερχόμενος από τον πάγκο της «Hrvatska», σε αυτό το τελευταίο εικοσάλεπτο, κατάφερε με ασίστ και γκολ να ισοφαρίσει για τους Βαλκάνιους και να στείλει την πρόκριση στην παράταση;
Τον Άλβαρο Μοράτα, για την προστασία του οποίου από το συνεχές μπούλινγκ ο Ισπανός εκλέκτορας, μια μέρα νωρίτερα, σοβαρότατα ζήτησε αστυνομική προστασία, γιατί πλέον το βίωνε σε όρια που άγγιζαν -σύμφωνα με τον Ενρίκε– το έγκλημα, και ο οποίος με καταπληκτική ενέργεια αποκατέστησε την τάξη στην παράταση, ανοίγοντας -έστω και έτσι, έστω και εκεί- ψυχοβγαλτικά τον δρόμο της πρόκρισης των «Ρόχας» στα προημιτελικά με ένα (σπάνιο για τους επικριτές του) γκολ;
Αργότερα, στο δεύτερο παιχνίδι, τον Χάρις Σεφέροβιτς, δις σκόρερ της Ελβετίας, ανοίγοντας, αρχικά, το σκορ και ξαναβάζοντάς την στη διεκδίκηση, στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν και μείωσε σε 3-2;
Τον Στέφαν Τσούμπερ, ο οποίος, μετά τις τρεις ασίστ του κόντρα στην Τουρκία, “έγραψε” μια ακόμα και ένα κερδισμένο πέναλτι;
Τον Ούγκο Γιορίς, ο οποίος στο 55′ το απέκρουσε, επιτρέποντας έτσι στον Καρίμ Μπενζεμά να πάρει την σκυτάλη, μετατρέποντας, στο επόμενο τετράλεπτο, το 0-1 σε 2-1 για τους «Τρικολόρ», με το πρώτο από τα δύο του γκολ να μπαίνει ήδη στο ανθολόγιο των μύθων του αθλήματος;
Τον Γκράνιτ Τσάκα και τον Μάριο Γκαβράνοβιτς, δημιουργό και εκτελεστή, αντίστοιχα, του τέλειου σε αρμονία, δημιουργία, σύλληψη, κίνηση και εκτέλεση γκολ ισοφάρισης της Ελβετίας, ακριβώς στο 90′;
Σε μια μέρα, όμως, που είχε τόσα και άλλα τόσα, που είχε τέσσερεις ώρες συνολικά καθηλωτικής μπάλας, σε μια μέρα που το ποδόσφαιρο αποθεώθηκε, σε μια μέρα με συνολικά 14 γκολ, αυτός που τιτλοφορεί το εδώ της σημείωμα, είναι εκείνος με την τελευταία ενέργεια της ημέρας, εκείνος, του οποίου δουλειά είναι να στερεί τα γκολ.
Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά 19 αποκρούσεις πέναλτι είχε στην καριέρα του (χωρίς να συμπεριλαμβάνονται αυτές στην σχετική διαδικασία) ο Γιαν Ζόμερ, με ποσοστό επιτυχίας που ξεπερνάει το 20%. Ένα στα πέντε, δηλαδή, ο κίπερ της Γκλάντμπαχ το έχει. Διαχρονικά.
Το είχε. Και μεταμεσονύκτια Δευτέρας. Στο πέμπτο και τελευταίο πέναλτι της Γαλλίας. Έμελλε να είναι και το τελευταίο της βραδιάς. Το μόνο άστοχο από τα δέκα που συνολικά εκτελέστηκαν. Η απόκρουσή του δραματοποίησε και τον Εμπαπέ , βάζοντας τον δίπλα σε Πλατινί, Μπάτζο, ιστορικά άλλους αποτυχημένους από την -τρισκατάρατη γι’ αυτόν που αστοχεί- «βούλα».
Η απόκρουσή του έφερε εκτός συνέχειας, πρώιμα, την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, φέρνοντας την μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας της Ελβετίας και ένα σπάνιο η αλήθεια είναι ποδοσφαιρικό… καλοκαίρι, όπως το επίθετό του, άλλωστε, σημαίνει.
Switzerland's shoot-out hero! 🧤
🇨🇭 Yann Sommer 🔥 #EURO2020 pic.twitter.com/tA6kQI14dq
— UEFA EURO 2020 (@EURO2020) June 28, 2021
Μα πάνω απ’ όλα, προσέφερε, με αυτήν του ακριβώς την απόκρουση, το μόνο κομμάτι που έλειπε από το ιδανικό, πλήρες συναισθημάτων, εικόνων, παραστάσεων, ανατροπών, εμπειριών, παζλ μια μέρας, η οποία θα μνημονεύεται εσαεί ως η επικότερη ποδοσφαιρική στην ιστορία των διεθνών διοργανώσεων.