Συναντώντας τον Ομπάμα

Κωνσταντίνος Γενηδουνιάς 17 Δεκεμβρίου, 2021

Θυμάμαι, είχαμε κατακτήσει τον Δεκέμβριο του 2014 το κολεγιακό Πρωτάθλημα πόλο Αμερικής και, αν όχι κάθε χρόνο, πάντως κάποιες χρονιές ο Πρόεδρος της Αμερικής, όπως στο NBA, το NFL και σε κάποια άλλα αθλήματα, καλεί τις Πρωταθλήτριες ομάδες στον Λευκό Οίκο.

Εκείνη τη χρονιά ο Μπαράκ Ομπάμα είχε προσκαλέσει όλες τις Πρωταθλήτριες ομάδες του κολεγιακού NCAA από τα ομαδικά αθλήματα στον Λευκό Οίκο.

Είχε καλέσει λοιπόν και εμάς των USC Trojans και είχαμε πάει.

Ήταν μια μονοήμερη επίσκεψη.

Έτσι λοιπόν φύγαμε από το Λος Άντζελες και πήγαμε με την ομάδα μου στην Ουάσιγκτον.

Ήταν μια μοναδική εμπειρία! Από την πρώτη στιγμή, όταν φτάνεις έξω από τον Λευκό Οίκο και περνάς από την ασφάλεια, μέχρι και την περιήγησή μας, αν όχι σε όλον τον χώρο, σε ένα μεγάλο κομμάτι του Οίκου.

Πρόκειται για ένα ιστορικό κτήριο και, όταν γνωρίσαμε και τον Πρόεδρο, τον Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος και μας χαιρέτησε προσωπικά έναν-έναν, ήταν ανεπανάληπτη εμπειρία.

Και αυτό φυσικά δεν θα το είχα ζήσει, αν δεν είχα κάνει την επιλογή να φύγω για Αμερική.

Είναι κάτι που θα μείνει χαραγμένο για πάντα στην μνήμη μου και είναι κάτι πολύ ξεχωριστό.

Θυμάμαι, δεν μου είχε πει εμένα κάτι προσωπικά, αλλά μας είπε ως ομάδα ότι, καθώς είχε μεγαλώσει στην Χαβάη, είχε δοκιμάσει να παίξει πόλο, του είχε φανεί πολύ δύσκολο άθλημα και το είχε σταματήσει. Και εγώ, για πλάκα, εκεί του απάντησα «ναι, πες το στον προπονητή μας αυτό που μας… κοροϊδεύει στην προπόνηση»! Και όλοι ξέσπασαν σε γέλια.

Μετά βγάλαμε όλοι μαζί φωτογραφία και προχώρησε να συγχαρεί την επόμενη ομάδα.

Ο Μπαράκ Ομπάμα ήξερε τον λόγο για τον οποίον μας βράβευε, γνώριζε τι είχαμε κάνει, δεν το έκανε μηχανικά, τυπικά.

Ο συγκεκριμένος Πρόεδρος είχε δείξει ότι είχε μεγάλο ενδιαφέρον με τον αθλητισμό, με το μπάσκετ συγκεκριμένα, και φαινόταν ότι το έκανε με ενδιαφέρον.

Ήταν χαμογελαστός από την αρχή ως το τέλος και πολύ ευδιάθετος, η ομιλία που έβγαλε σε όλες τις ομάδες στο προαύλιο ήταν πολύ ωραία. Το κατείχε το όλο θέμα και νομίζω ότι μπορεί, συγκριτικά με τις άλλες ευθύνες του, όλο αυτό να ήταν… αγγαρεία, αλλά ήταν από τις ευχάριστες αγγαρείες που είχε να κάνει για εκείνη την μέρα.

Από εκείνη την επαφή μού είχε προκαλέσει πολύ θετικά συναισθήματα.

Αλλά και γενικότερα από την θητεία του.

Στα οχτώ χρόνια που ήταν Πρόεδρος, τα τέσσερα από αυτά ήμουν στη Αμερική, οπότε συχνά-πυκνά τον έβλεπα στις ειδήσεις, στα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο πολλές φορές κάναμε συζητήσεις για αυτόν και τις αποφάσεις του όσον αφορά σε κάποια γεγονότα που είχαν συμβεί.

Εμένα γενικά μου έβγαζε την αίσθηση ενός πολύ σωστού ανθρώπου, τίμιου και ηθικού, ο οποίος ενδιαφερόταν πραγματικά για τη χώρα του και για το γενικό καλό του κόσμου. Και νομίζω ότι είναι πολύ λίγοι που θα διαφωνήσουν με αυτό.

Μόνο και μόνο το γεγονός ότι ήταν μια τόσο ευχάριστη φυσιογνωμία, ο τρόπος με τον οποίον μιλούσε και επικοινωνούσε με τους ανθρώπους!

Εξάλλου, κάποια μαθήματα που έπαιρνα στην Αμερική αφορούσαν στο πώς βγάζουμε λόγους, πώς μιλάμε, πώς εκφραζόμαστε ως άνθρωποι και πολλές φορές είχαμε ως παράδειγμα τον Μπαράκ Ομπάμα, διότι σε τραβούσε πολύ ο τρόπος ομιλίας του και προκαλούσε εμπιστοσύνη, ασφάλεια και ευχάριστη διάθεση.

Προσωπικά λοιπόν τον έχω πολύ ψηλά και μάλιστα σε σύγκριση με τον επόμενο Πρόεδρο, τον Ντόναλντ Τραμπ,… εντάξει.

Τότε, όταν είχε βγει η φωτογραφία που ήμασταν όλοι μαζί με τον Πρόεδρο, την είχαν δει όλοι στην οικογένειά μου και το είχαν πολύ μεγάλο καμάρι.

Λόγω αυτού αλλά και γενικότερα, με την ομάδα μου, τους «Τρώες», δέθηκα πάρα πολύ εκεί, γιατί είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο της ζωής μου.

Επιμέλεια κειμένου: Ζέτα Θεοδωρακοπούλου