Ταξιδεύω πολύ, αλλά δεν μπορώ να πω ότι τα ταξίδια μού έχουν δώσει μέχρι στιγμής τη σοφία και την ωρίμανση που χρειάζεται.
Τα επόμενα θα με κάνουν σοφότερη!
Κάθε ταξίδι, κάθε προετοιμασία προστίθεται ολοένα και περισσότερο στην εμπειρία που έχω χτίσει, κάθε φορά μαθαίνω.
Φυσικά, συγκριτικά με την αρχή δεν υπάρχει καμία σχέση, είναι πολύ διαφορετικό το θέμα της ωριμότητας, το πώς αντιμετωπίζεις το άγχος, το πώς αντιμετωπίζεις την πίεση.
Αν κάποιος πιστεύει ότι έχει γίνει σοφός μετά από τόσα χρόνια, κάπου εκεί θα κάνει μια “κοιλιά” μεγάλη στην πορεία του.
Είναι μια διαδικασία που δεν πρέπει να σταματάει, πρέπει να συνεχίζει, βοηθώντας σε στην κατεύθυνση της εξέλιξης.
Photo by: Despina Georgiadou (FB).
Αυτό το διάστημα βρίσκομαι στην Γαλλία για προετοιμασία.
Είμαι στην Ορλεάνη, η οποία βρίσκεται μια ώρα μακριά από το Παρίσι και είναι μια κομβική πόλη για εμένα, γιατί εδώ κατάφερα να κατακτήσω το Χρυσό μετάλλιο στο Grand Prix. Ήθελα να ξαναγυρίσω εδώ για την προετοιμασία μου, καθώς αυτή η πόλη… μου πάει καλά, είναι ταυτισμένη με την μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας μου.
Και μπορεί να το έχω αφήσει πίσω μου αυτό το κομμάτι, ώστε να μπορώ να συνεχίσω διεκδικώντας ακόμα μεγαλύτερες διακρίσεις στο μέλλον, αλλά δεν παύει να είναι η πόλη στην οποία έκανα τη μεγαλύτερη επιτυχία μου.
Όταν βρίσκομαι σε ξένα μέρη, η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να επισκεφθώ μουσεία, αξιοθέατα, ιστορικούς τόπους, από άποψη χρόνου.
Είναι πολύωρες οι προπονήσεις και δεν μένει πολύ ώρα. Η μόνη ελεύθερη που έχω είναι το βράδυ, όταν όλα είναι κλειστά.
Αλλά, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, πηγαίνω. Μου αρέσει πάρα πολύ να μαθαίνω πράγματα για την κουλτούρα των ανθρώπων εκεί και τον πολιτισμό τους.
Ανοίγει το μυαλό μας και αυτό βοηθάει τόσο στην αθλητική μας εξέλιξη όσο και την εξέλιξή μας ως ανθρώπους και προσωπικότητες.
Θυμάμαι, στη Μεγάλη Βρετανία είχα εντυπωσιαστεί από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, ήταν κάτι το απίστευτο. Μου άρεσε πάρα πολύ και το Μουσείο του Λούβρου. Στην Ιταλία είχαμε γυρίσει όλους τους αρχαιολογικούς χώρους της Ρώμης και είχα εντυπωσιαστεί.
Γενικά, όταν μας δίνεται η ευκαιρία, πηγαίνουμε σε τέτοια μέρη και μαθαίνουμε την ιστορία του τόπου.
Στη Γαλλία για λόγους οικονομίας νοικιάζω διαμέρισμα airbnb.
Ευτυχώς με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ οι χορηγοί μου, το «Υγεία», ο ΟΠΑΠ και η Sward Hellas, η οποία μου δίνει όλο μου τον εξοπλισμό.
Μ’ αυτόν τον τρόπο μπορώ να κυνηγήσω το όνειρό μου, να πηγαίνω στις προετοιμασίες, να έρχομαι στη Γαλλία.
Τα έξοδα λοιπόν είναι αρκετά και ευτυχώς μπορούν να στηριχτούν από τους χορηγούς μου.
Photo by: Eurokinissi.
Στην ξιφασκία, σε προπονήσεις και αγώνες, είμαι αριστερόχειρας και τα περισσότερα τα κάνω με το αριστερό χέρι. Κάνω αρκετά πράγματα με το δεξί, αλλά το βασικό μου χέρι είναι το αριστερό.
Θεωρώ ότι μέχρι σήμερα, αν και το ποσοστό των αριστεροχείρων στις ομάδες έχει αυξηθεί, αποτελεί ένα μικρό πλεονέκτημα.
Οι δεξιόχειρες παίζουν συνήθως με δεξιόχειρες και το 10% παραμένουν αριστερόχειρες. Οπότε, όταν παίζουν μαζί σου, δεν έχουν συνηθίσει απόλυτα τη συνθήκη αυτή. Αντίθετα, εσύ ξέρεις συνήθως, ως αριστερόχειρας, πώς να τοποθετηθείς καλύτερα από τον αντίπαλο.
Είμαι αριστερόχειρας και στην κιθάρα.
Εκεί είμαι αυτοδίδακτη. Κάποια μέρα στο Γυμνάσιο αποφάσισα ότι θα ήθελα να μάθω κιθάρα, δυστυχώς όμως με το σχολείο, τα φροντιστήρια και τις προπονήσεις στην ξιφασκία δεν υπήρχε χρόνος, οπότε αγόρασα μια κιθάρα κάποια μέρα και ξεκίνησα να μαθαίνω.
Στην αρχή είχα πάρει ένα βιβλίο που σε βοηθούσε λιγάκι να ξεκινήσεις με τα βασικά της κιθάρας δείχνοντας κάποιες ασκήσεις και μετά συνέχισα με το Youtube και το ίντερνετ.
Το εύρος της μουσικής που ακούω είναι τεράστιο. Κάποιες φορές παίζω πιο ροκ τραγούδια, κάποιες άλλες πιο ποπ, πιο σημερινά, πιο μουσικά, εξαρτάται εντελώς από την διάθεση εκείνης της στιγμής και από το τι μου ακούγεται πιο ωραίο στο αφτί.
Στους πολύ κοντινούς μου φίλους παίζω κιθάρα, σε άτομα που δεν ξέρω καλά ντρέπομαι να παίξω, όσο κι αν τα μοιράζομαι αυτά μέσω Instagram.
Επιπλέον, μου άρεσε πάντα να τραγουδάω, για αυτό και έμαθα κιθάρα, ώστε να μπορώ να τα συνδυάζω. Παρόλ’ αυτά, δεν έκανα μαθήματα φωνητικής, δεν έχω καλλιεργήσει τη φωνή μου.
Φυσικά, επειδή οι δεξιότητές μου στην κιθάρα είναι πιο πίσω από εκείνες της ξιφασκίας, εκ των πραγμάτων στη δεύτερη περίπτωση είναι πιο λεπτεπίλεπτοι οι χειρισμοί μου.
Στο άθλημά μου δεν φαίνεται δυστυχώς από την κάμερα, όταν κάποιος παρακολουθεί έναν αγώνα, το πόσο λεπτομερείς είναι οι κινήσεις, το πόσο μεγάλη προσοχή δίνουμε στις λεπτομέρειες, όταν αγωνιζόμαστε.
Έχει μεγάλη σημασία πού ακριβώς θα τοποθετήσεις το χέρι σου, έτσι ώστε ο αντίπαλος να πάρει το αντίστοιχο σινιάλο, πόσο μακριά θα φύγεις από τον αντίπαλο ή πόσο κοντά θα είσαι.
Παίζουν μεγάλο ρόλο όλα αυτά τα πράγματα και είναι λεπτομέρειες που μπορούμε να καταλάβουμε δυστυχώς μόνο εμείς από μέσα. Όταν κάποια στιγμή το σύστημα με τις κάμερες βελτιωθεί, θα μπορέσει αυτό να το καταλάβει και ο θεατής.
Photo by: Nikos Karanikolas.
Δεν παίζω μόνο κιθάρα, όταν έχω χρόνο. θα δω ταινίες, θα διαβάσω βιβλία.
Απ’ τα έργα που με έχουν συγκινήσει περισσότερο και δίνει πολλές διαφορετικές οπτικές αυτής της ζωής είναι το «Forest Gamp». Είναι μια ταινία που με έχει αγγίξει πάρα πολύ.
Όταν ήμουν 17-18 χρόνων κορίτσι, ο πατέρας μου μου είχε φέρει στα γενέθλιά μου «Το Βιβλίο του Καλοκαιριού», το είχα αγαπήσει και τελικά διάβασα όλη τη σειρά. Αυτό συνέβη για συναισθηματικούς λόγους, αλλά και το βιβλίο ως βιβλίο είναι πολύ ωραίο.
Δεν μένω πλέον μαζί με τους δικούς μου, μένω με τον αρραβωνιαστικό μου.
Αλλά το δέσιμο είναι πάντα δέσιμο, πάντα νιώθεις διαφορετικά, όταν γυρίζεις στο πατρικό σου, πάντα θέλεις να δεις τους γονείς σου, πάντα θέλεις να είσαι κοντά στην οικογένειά σου.
Όσο κι αν έχεις αυτονομηθεί, είναι διαφορετικό το συναίσθημα να γυρίζεις σπίτι σου.
Οφείλω στους γονείς μου τα πάντα για το άτομο που είμαι σήμερα.
Ήταν πολύ υποστηρικτικοί στην πορεία μου, την αθλητική και εκείνη της εκπαίδευσης. Ό,τι ήθελα να κάνω, όσες δυσκολίες και αν έβρισκα μπροστά μου, μου θύμιζαν ποια είμαι, μου έλεγαν «θα βρεις τον τρόπο, μην στενοχωριέσαι, συνέχισε, γιατί έχεις πείσμα». Είναι εκεί σε οποιονδήποτε μου αγώνα.
Το γεγονός ότι έχω αρραβωνιαστεί δεν σημαίνει μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή. Απλώς επισημοποιείς με κάποιον άνθρωπο την σχέση σου κατά κάποιον τρόπο και συνεχίζεις να αναπτύσσεσαι, όπως και ο άνθρωπός σου, με τον τρόπο του ο καθένας.
Ο αρραβωνιαστικός μου είναι άνθρωπος που ασχολείται με τον αθλητισμό.
Και εμένα μου αρέσει γενικά ο αθλητισμός και παρακολουθώ και άλλα αθλήματα εκτός της ξιφασκίας.
Λατρεύω δύο, το ένα ομαδικό και το άλλο ατομικό, το βόλεϊ και το τένις. φυσικά, καμία σχέση μεταξύ τους! Στο βόλεϊ μπορώ να πω ότι είμαι κάπως καλή, στο τένις δυστυχώς δεν μου έχει δοθεί η ευκαιρία να παίξω όσο θα ήθελα, αλλά θέλω πάρα πολύ να μάθω και πιστεύω ότι θα πήγαινα καλά.
Photo by: Despina Georgiadou (FB).
Έχω σπουδάσει Οικονομική και Περιφερειακή Ανάπτυξη στο Πάντειο. Μου άρεσε πολύ αυτό το τμήμα, μου άρεσε η ιδέα να μπορείς να μαθαίνεις πώς να αναπτύξεις μια Περιφέρεια, πώς να αναπτύξεις ένα κομμάτι της κοινωνίας, προς όποια κατεύθυνση θέλεις εσύ.
Από εκεί και πέρα, μέσα από τις σπουδές μου ανακάλυψα ότι θα μου άρεσε περισσότερο να συνεχίσω στο κομμάτι του αθλητισμού, αλλά όχι από την πλευρά της προπονητικής ή κάτι παρόμοιο. Θέλω να συνεχίσω με ένα master που ίσως κάνω στο Παρίσι στον τομέα του αθλητικού marketing και αθλητικού managment.
Είχα ξεκινήσει ένα τέτοιο μεταπτυχιακό, όμως δυστυχώς τον Ιούνιο του 2021 στην προετοιμασία της Ορλεάνης είχα σπάσει το πόδι μου και ήταν πολύ δύσκολο εκείνο το διάστημα να το συνεχίσω. Θέλω όμως να το ξεκινήσω και πάλι πολύ πιο σοβαρά.
Στο πανεπιστήμιο μπήκα με Πανελλήνιες Εξετάσεις και με το 10% που δίνεται μέσω των πανελλήνιων πρωταθλημάτων, το οποίο βοήθησε αρκετά την εισαγωγή μου. Στη Γ’ Λυκείου το 10% είναι τεράστια βοήθεια, γιατί σου δίνει επιπλέον μιάμιση μονάδα!
Έγραψα καλά γενικά, αλλά δυστυχώς στη Φυσική δεν έγραψα όσο θα ήθελα, ενώ ήταν απ’ τα καλύτερά μου μαθήματα. για κάποιον λόγο “κόλλησα” εκείνη τη μέρα και δεν απέδωσα όπως έπρεπε.
Στόχευα για την ΑΣΟΕ και πέρασα τελικά στην Πάντειο.
Εάν είχα να διαλέξω μεταξύ του να είμαι πολύ μορφωμένη ή Πρωταθλήτρια παγκόσμιου κύρους, θα ήθελα να είμαι κάπου στη μέση. Θέλω να είμαι ένα μορφωμένο άτομο που πηγαίνει καλά στο κομμάτι του πρωταθλητισμού και στους στόχους που έχει θέσει.
Θέλω, όταν ολοκληρωθεί η διαδρομή του πρωταθλητισμού, η Δέσποινα να συνεχίσει σε έναν άλλον τομέα.
Μέχρι στιγμής, αυτό που έχω σκεφτεί είναι να προχωρήσω βάσει των σπουδών μου και να συνεχίσω να χτίζω σε αυτό το κομμάτι.
Όνειρό μου, αφού τελειώσω την αθλητική μου καριέρα, είναι να κάνω ένα βήμα πίσω και να βοηθήσω τα νέα παιδιά μέσω του πτυχίου μου. να βοηθήσω την πορεία τους και τα όνειρά τους από την σκοπιά της προβολής και δημοσιοποίησης της προσπάθειάς τους.
Να τα υποστηρίξω, ώστε να βρουν λιγότερα εμπόδια από όσα βρήκαμε εμείς στη γενιά μας!
Photo by: Despina Georgiadou (FB).
Η Δέσποινα Γεωργιάδου είναι Πανελληνιονίκης ξιφομάχος, κάτοχος Παγκόσμιου τίτλου.
Επιμέλεια κειμένου: Ζέτα Θεοδωρακοπούλου
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Δώρα Γκουντούρα: Παιχνίδι Μυαλού / Λευκή Σελίδα στο Τόκιο