Και ένα και δύο και 22. Τα άστοχα σουτ του Ντένις Σρέντερ στον προημιτελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 2023.
Δεν μπορούσε να συνδεθεί με τίποτα με το καλάθι. Ούτε από κοντά ούτε από μακριά. Ούτε στην αρχή ούτε στο τέλος. Αυτός έχασε και το φλόουτερ που συνήθως έχει για ψωμοτύρι, δίνοντας την ευκαιρία στον Ντάβις Μπέρτανς να σουτάρει στην εκπνοή για τρεις (στο 81-79) και να υπογράψει ιστορική ανατροπή. Λίγο ήθελε…
Στην πιο άστοχη βραδιά της καριέρας του, ο Γερμανός γκαρντ πήγε στα αποδυτήρια με 4/18 δίποντα. Με 0/8 τρίποντα, με μόλις μία κερδισμένη βολή. Με 4 λάθη, με -10 μονάδες στην αξιολόγηση και με -20 στο ομαδικό +/-. Με μία λέξη, καταστροφικός.
Ο κύριος όμως με το επίθετο που θυμίζει τον καταστροφέα εγγράφων («shredder» δαύτος, «Schröder» ο άνθρωπός μας –και με προφορά πιο κοντά στο «Σρούντερ», ας όψεται όμως πώς καθιερώθηκε στα μέρη μας…) έχει το χάρισμα της κοντής μνήμης. Και κάθε άλλης.
Στην προκειμένη περίπτωση, δεν χρειαζόταν να μείνει άλλο εκεί. Reset, το μυαλό μπροστά, στο καπάκι λοιπόν δύο από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του και έπαθλο ο τίτλος της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας για τη Γερμανία. Με τον ίδιο MVP!
Μπασκετμπολίστας έγινε στην μνήμη του πατέρα του. Θέλοντας βασικά να μην αθετήσει την υπόσχεση που του είχε δώσει, ότι θα ασχοληθεί σοβαρά με το άθλημα και θα φτάσει μέχρι το ΝΒΑ. Κι ας μην είχε καν ως προτεραιότητα το μπάσκετ εκείνη την εποχή.
Σύμφωνα με τη νευρολογία και άλλες παρεμφερείς επιστήμες, ιατρικές και μη, υπάρχουν διάφορων ειδών μνήμες. Η μνήμη εργασίας. Η διαδικαστική. Η σημασιολογική. Η επεισοδιακή. Η τελευταία είναι το είδος που μας επιτρέπει να θυμόμαστε πράγματα που μας συνέβησαν. Το σύνολο των γεγονότων που έχουν λάβει χώρα στη ζωή μας. Είναι το ίδιο το επεισόδιο της μάθησης, όχι το προϊόν της (που συνιστά τη σημασιολογική).
Ο Ντένις ο τρομερός του γερμανικού μπάσκετ ξεχνάει μόνο ό,τι πρέπει εντός των τεσσάρων γραμμών, ώστε να μην επηρεάζεται στις λιγοστές κακές μέρες του στη δουλειά και να επιστρέφει άμεσα δριμύτερος.
Ως προς τον βίο του, είναι ικανός να ανακαλέσει με απίστευτες λεπτομέρειες πράγματα από την προσχολική του ηλικία. Τα όσα τού συνέβησαν στην παιδική είναι αυτά που τον διαμόρφωσαν και εμμέσως διαμορφώνουν πλέον τον μπασκετικό χάρτη σε ευρωπαϊκό, ενίοτε και σε παγκόσμιο, επίπεδο.
Σεπτέμβριος 2017: Ο Ντένις Σρέντερ με τη φανέλα της Εθνικής Γερμανίας σε ηλικία 24 ετών / Photo by: ΙΝΤΙΜΕ.
Το σκέιτ και η καρδιακή προσβολή
Κατά σύμπτωση έρχεται στον κόσμο στο σωτήριο για τη χώρα του, ως προς το… πορτοκαλί σκέλος, έτος 1993. Στο Μπράουνσβαϊγκ. Αν το γερμανικό μπάσκετ είναι τρόπον τινά γεννημένο την 4η Ιουλίου του ’93, ημερομηνία που η Εθνική κατέκτησε το πρώτο της μετάλλιο και δη Χρυσό στο Ευρωμπάσκετ (επί δικών της εδαφών), ο Ντένις Σρέντερ είναι κυριολεκτικά γεννηθείς στις 15 Σεπτεμβρίου. Λίγες εβδομάδες αργότερα.
Έναν χρόνο πριν, έχει φτάσει στην καρδιά της Ευρώπης η μητέρα του, η Φατού. Από την Γκάμπια. Μια κουκίδα στο δυτικότερο άκρο της Αφρικής. Η μικρότερη χώρα της άλλωστε, ως προς το ηπειρωτικό κομμάτι. Ο πρωτότοκος γιος, ο Τσε, και η Άβα έχουν γεννηθεί εκεί. Ο «Διονυσάκης» βλέπει το πρώτο φως στον μουντό ουρανό μιας μικρής πόλης στην Κάτω Σαξονία.
Δύσκολα παιδικά χρόνια. Είναι το μοναδικό μαύρο παιδί στην τάξη του και γίνεται αποδέκτης αθώας απορίας από παιδάκια, του στιλ «γιατί είναι βρόμικο το δέρμα σου;». Μα και καραμπινάτου ρατσισμού αργότερα. Φτιάχνει μια κλίκα με πέντ’-έξι ακόμα αγόρια, ξημεροβραδιάζονται στο Πρίντσενπαρκ. Απαραίτητη συνοδεία τους τα σκέιτ.
Ο πέντε χρόνια μεγαλύτερος Τσε θεωρείται ο πιο ταλαντούχος σκεϊτάς στην πόλη, το όνομά του έχει ξεπεράσει τα όριά της. Ο Ντένις θέλει να τον ακολουθήσει. Θέλει να φύγει από την επαρχία με τα κολλημένα μυαλά πολλών ανθρώπων. Κάνει κι ο μικρός όνομα, μαζεύεται κόσμος να τον δει. Στο πιο απαιτητικό event, δοκιμάζει ένα τρομερά δύσκολο kick-flip και τρώει τα μούτρα του. Σηκώνεται, το πετυχαίνει με τη δεύτερη και αφήνει το κοινό με το στόμα ανοιχτό.
Είναι μαθητής Δημοτικού ακόμη. Παίζει και τένις, παίζει και μπάλα. Δοκιμάζει το μπάσκετ, φαίνεται να έχει ταλέντο. Τον βλέπει σε ένα ανοιχτό γήπεδο ο Λίβιου Καλίν, προπονητής ένα φεγγάρι της Εθνικής Ρουμανίας στα τέλη των ‘80s, και τον ερωτεύεται.
Ο πιτσιρίκος είναι απίστευτα ταχύς με την μπάλα στα χέρια –τη δε ξεροκεφαλιά που τον χαρακτηρίζει γενικότερα την χρησιμοποιεί ως καύσιμο μέσα στις τέσσερεις γραμμές ώστε να αντεπεξέρχεται σε κάθε δύσκολη συνθήκη.
Ο ρουμανικής καταγωγής κόουτς τον προωθεί στη θυγατρική των Φάντομς Μπράουνσβαϊγκ, αλλά ο Ντένις θα αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά με το μπάσκετ πιο αργά, στα 16 του. Όταν στα καλά καθούμενα, κυριολεκτικά, εκεί που βλέπει τηλεόραση μετά το φαγητό, παθαίνει καρδιακή προσβολή ο πατέρας του.
Λευκός σαν το γάλα, “Γερμαναράς” κανονικός (sic) ο χερ Άξελ Σρέντερ. Ίδιο επώνυμο με τον Καγκελάριο Γκέρχαρντ (1998-2005), καμία σχέση κατά τ’ άλλα. Τη Φατού την είχε γνωρίσει ως καλαθοσφαιριστής στην Γκάμπια! Μία βδομάδα προτού πεθάνει, είχε πάρει τον γιο του παράμερα και τον παρακαλούσε να κοιτάξει πιο σοβαρά την υπόθεση μπάσκετ.
«Είσαι καλός, γίνε πιο επιμελής στις προπονήσεις και θα ζήσεις την οικογένεια που θα κάνεις από αυτό», μέσες-άκρες η παρότρυνσή του. Η καταφατική απάντηση του υιού δίνεται… για να δοθεί. Δίχως να την πολυπιστεύει.
Ο Ντένις Σρέντερ στο πλευρό της μητέρας του, Φατού.
Η φλέβα χρυσού του «Φλέβα»
Την επομένη όμως του θανάτου του μπαμπά, ο Ντένις βλέπει τα ίδια λόγια αποτυπωμένα και σε ένα χαρτί. Ο Άξελ αντιμετώπιζε χοντρό πρόβλημα με την καρδιά του και προαισθανόταν ότι μπορεί να έφευγε ανά πάσα στιγμή. Ο έφηβος γιος του δεν ήξερε τίποτα.
Παίρνει το χαρτί, πάει στον Καλίν, δηλώνει έτοιμος να υπακούσει σε οποιαδήποτε οδηγία του μέντορά του. Του μοναδικού ανθρώπου που μέχρι εκείνη την στιγμή καταφέρνει ενίοτε να τιθασεύει το αγριμάκι. Παίζει κανονικά πλέον και με συνέπεια στους αγώνες, γίνεται το αστέρι της δεύτερης ομάδας, η οποία συμμετέχει σε όμιλο της τρίτης τη τάξει κατηγορίας, στα 18 του ντεμπουτάρει και με την πρώτη (ομάδα).
Παίρνει το βάπτισμα του πυρός από τον κόουτς Σεμπάστιαν Μαχόφσκι, γνώριμό μας από τον Πανιώνιο, όταν ακόμη δήλωνε σμολ φόργουορντ ο τότε Γερμανός διεθνής. Το 2012 αντικαθίσταται στην τεχνική ηγεσία των Φάντομς από τον Κώστα Φλεβαράκη. Ο Σαλονικιός και ο βοηθός του, ο Κώστας Παπάζογλου, αναρωτιώνται πώς είναι δυνατόν αυτό το σπάνιο ταλέντο να μην έχει ήδη βασικό ρόλο.
Ο κορυφαίος ψηλός του συλλόγου, ο Ντάνιελ Τάις (!), μετακομίζει το ίδιο θέρος στην Ουλμ. Από τη Β’ ομάδα καθιερώνεται στα “σαλόνια” από το ελληνικό δίδυμο και ένας εξελίξιμος Κουβανός, ονόματι Χάουαρντ Σαντ-Ρόος. Δεν είναι όμως ο κατοπινός παίκτης των ΑΕΚ και Παναθηναϊκού που θα κάνει τη διαφορά.
Ο “πυραυλοκίνητος” Σρέντερ των 188 εκατοστών παίρνει την μπαγκέτα και δικαιώνει την τόλμη του «Φλέβα», ο οποίος δεν μασάει από την επιφύλαξη ανθρώπων της ομάδας σχετικά με το κατά πόσο μπορεί να καθοδηγηθεί ο απείθαρχος νεαρός. Μια χαρά κουμαντάρεται, μια χαρά κουμαντάρει και ο ίδιος την Μπράουνσβαϊγκ.
Καταγράφει μέσους όρους 12 πόντων και 3,2 ασίστ στην Μπουντεσλίγκα, ψηφίζεται Πιο Βελτιωμένος Παίκτης και Καλύτερος Νέος Γερμανός Παίκτης. Η μητέρα του, που έχει ανοίξει πια κομμωτήριο, τον καμαρώνει – κι ας μην τον έχει στο τραπέζι στις περισσότερες από τις τρεις ημερησίως συγκεντρώσεις της φαμίλιας για φαγητό, κατά τη συνήθεια των Γκαμπιανών.
Σύντομα, δεν θα τον έχει καν κοντά της. Ολόκληρο ΝΒΑ ανοίγει τις πύλες του για το νέο αστέρι του γερμανικού μπάσκετ. Έχει ήδη εκπροσωπήσει τη «μάνσαφτ», κληθείς αρχικά στην U18 και συμμετέχοντας το 2012 στο Ευρωπαϊκό U20. Στη Σλοβενία, όπου με 5 ασίστ έχει οδηγήσει την εθνική του και σε ένα επιβλητικό 90-68 επί της Ελλάδας, παρά την 20άρα του Γιαννούλη Λαρεντζάκη.
Ο Ντένις Σρέντερ σε νεαρή ηλικία με τη φανέλα της Μπράουνσβαϊγκ.
Το «Γεράκι» που έγινε ρέκορντμαν ομάδων
Ατζέντης του είναι ο παλιός φόργουορντ της Εθνικής Γερμανίας, ο πρόωρα χαμένος (το 2022) Αντεμόλα Οκουλάτζα. Νιγηριανού πατρός δαύτος. Στο ντραφτ του 2013, που ο Σρέντερ επιλέγεται 17ος, ακολουθεί στο πόντιουμ τον (15ο) Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ένα ακόμα τέκνο Νιγηριανών μεταναστών στην Ευρώπη.
Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί, διότι, για να βρούμε πικ που να κάνει εν τέλει μεγάλη καριέρα στο ΝΒΑ, πρέπει να κατρακυλήσουμε στο Νο.10 και τον Σι Τζέι ΜακΚόλουμ! Άντονι Μπένετ πρώτο πικ, ο άτυχος με τους τραυματισμούς Βίκτορ Ολαντίπο μετά, κάτι Νέρλενς Νόελ, Μπεν ΜάκΛιμορ, Τρέι Μπερκ ελάχιστα πιο κάτω…
Οι τυχεροί της υπόθεσης είναι οι Χοκς, οι οποίοι με τον Μάικ Μπουντενχόλζερ (στην προ Γιάννη περίοδο της δικής του καριέρας) στο τιμόνι πρωταγωνιστούν στην Ανατολή.
Μια ρούκι χρονιά με πολλή G-League (διότι ως δεύτερος “άσος” προτιμάται ο Σέλβιν Μακ, του αποτυχημένου περάσματος από τον Παναθηναϊκό) και από τη δεύτερη -και για… πάντα έκτοτε- σταθερά διψήφιος ο Σρέντερ. Ως μπακ απ του Τζεφ Τιγκ, αλλά παίζοντας και μαζί του.
Οn ball γκαρντ, τη θέλει στα χέρια του και να κατευθύνει το παιχνίδι της, αλλά ανταποκρίνεται και με άλλους τρόπους. Έχει άπιαστο πρώτο βήμα ακόμα και για τα στάνταρ του ΝΒΑ, μα δουλεύει το τρίποντο που αρχικά συνιστά αδυναμία του και φτάνει να σουτάρει στα όρια του 40% ή και πιο πάνω κάποιες χρονιές στην καλύτερη λίγκα του πλανήτη. Τρομερός στο πικ εν ρολ, ικανός να πάει μέχρι το καλάθι, όταν διεισδύει, αλλά και να σταματήσει και να εκτελέσει από μέση απόσταση. Παίρνει με την ίδια άνεση και τον αριστερό διάδρομο.
Κάπως έτσι γίνεται βασικός στην τέταρτη σεζόν του στην Ατλάντα, κάπως έτσι στην πέμπτη φτάνει να βάζει 19.4 πόντους και να μοιράζει 6.2 ασίστ. Διότι είναι και εξαιρετικός πασέρ, όταν θέλει. Απολαμβάνει πλέον συμβόλαιο 70 εκατ. δολαρίων, έχει γίνει παλιός στα «Γεράκια». Είναι όμως να μην ετοιμάσει μπαγκάζια για πρώτη φορά στις ΗΠΑ…
Το 2018 πάει στην Οκλαχόμα για να γίνει ο έκτος παίκτης της και δεν έχει πρόβλημα να ρίχνει και 30άρες, ερχόμενος πίσω από τον Ράσελ Γουέστμπρουκ. Στη δεύτερη χρονιά του παραλίγο να πάρει και το σχετικό βραβείο (δεύτερος στην ψηφοφορία για τον καλύτερο έκτο παίκτη), ως ρεζέρβα ενός εκ των ειδώλων του. Του Κρις Πολ. Οι άλλοι πόιντ γκαρντ των οποίων έχει μελετήσει με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή το παιχνίδι είναι οι Τόνι Πάρκερ και Ρατζόν Ρόντο.
Φοράει και τις τιμημένες φανέλες των Λέικερς (σε δύο δόσεις) και Σέλτικς. Γίνεται ντόρος, όταν μεσούσης της πρώτης σεζόν του στο Λος Άντζελες γράφεται πως απορρίπτει τετραετές συμβόλαιο 84 εκατ. και κλείνει τελικά στη Βοστώνη για μονοτές 5.9 “χαρτιών”! Γυρίζοντας αργότερα στο Λ.Α., ενημερώνει πως ποτέ δεν είχε λάβει τέτοια πλουσιοπάροχη προσφορά από τους «Λιμνανθρώπους».
Δεν τραυματίζεται ποτέ, βάζει για πλάκα 20 πόντους και μοιράζει συχνά διψήφιο αριθμό τελικών πασών, όταν παίρνει ικανό χρόνο, απαραίτητος εντούτοις δεν αποδεικνύεται για κάποια ομάδα. Όχι τόσο τουλάχιστον ώστε να στεριώσει κάπου.
Μέσα στη δεκαετία του 2020 παίζει (πέρα από τους Θάντερ, Λέικερς και Σέλτικς) και για τους Ρόκετς, Ράπτορς, Νετς, Γουόριορς, Πίστονς και Κινγκς. Υπογράφοντας στους τελευταίους εν έτει 2025, ύστερα από μία σεζόν με συμμετοχή σε τρεις άλλες ομάδες, γίνεται ο πρώτος μη Αμερικανός NBAer με παρουσία σε δέκα διαφορετικές στην καριέρα του! Τις ίδιες ημέρες άλλωστε ανακοινώνει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ο Ιταλός σουτέρ, Μάρκο Μπελινέλι, γυρολόγος στο ΝΒΑ (από το οποίο έχει φύγει από καιρό) με εννιά συλλόγους στο δικό του παλμαρέ.
Ο Ντένις Σρέντερ / Photo by: INTIME.
Ένας Ντιρκ με ξανθιά τούφα
Στην Εθνική Γερμανίας βέβαια ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Άκρως απαραίτητος. Ο άνθρωπος-κλειδί για την εκτόξευσή της στα ουράνια. Ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Χάλκινης «Mannschaft» στο Ευρωπαϊκό του 2022, της Xρυσής στο Παγκόσμιο του 2023. Τετράδα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, χάραξη πορείας για βάθρο και στο επόμενο Ευρωμπάσκετ.
Με το «17» στην πλάτη και με τη Γερμανία πέρα από το ΝΒΑ, άλλωστε το έχει επιλέξει όχι λόγω θέσης στο ντραφτ μα επειδή ήταν το αγαπημένο νούμερο του πατέρα του, ο Σρέντερ κάνει αδιανόητες ματσάρες. Να, όπως μετά τη λιθοβολία της εισαγωγής απέναντι στους Λετονούς στη Μανίλα.
Σοκάρει στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ την Team USA, επιβάλλοντας μάλιστα τον ρυθμό που θεωρητικά βολεύει εκείνη. Ποιος Τζέιλεν Μπράνσον και ποιος Ταϊρίς Χαλιμπέρτον; Αγγίζει το νταμπλ-νταμπλ (17 π., 9 ασ.), δίχως καν να πάει στην γραμμή, και η παρέα του κερδίζει 113-111! Τελικός με τη Σερβία, 28άρα ο ίδιος παίκτης που είχε χάσει 22 σουτ στον προημιτελικό. Στέψη, δική του αναγόρευση σε πολυτιμότερο της διοργάνωσης!
Λεπτομέρεια: το Χρυσό μετάλλιο -δίχως την παραμικρή ήττα- κατακτιέται στις 10 Σεπτεμβρίου του 2023. Ακριβώς την ίδια ημερομηνία, το 2015, είχε σταματήσει από την Εθνική ο Ντιρκ Νοβίτσκι. Το 2015, όταν στον όμιλο έξι ομάδων μέσα στο Βερολίνο έμεινε πέμπτη. Ο Σρέντερ είχε βάλει 26 πόντους, είχε μοιράσει 7 ασίστ, μα δεν απέτρεψε την ήττα στον πόντο από την Ισπανία.
Ήταν η βραδιά του Ντιρκ, εντούτοις ο ανερχόμενος ηγέτης δεν παρέλειψε να συγκεντρώσει τους άλλους παίκτες και να δώσουν όρκο ξεπλύματος της ντροπής. Ακόμα και ο πιο αισιόδοξος φαν του δεν μπορούσε να φανταστεί την ένδοξη εξέλιξη.
Ο εκρηκτικός πόιντ γκαρντ δεν θα λείψει έκτοτε σε εθνικό κάλεσμα, πλην των Ολυμπιακών του 2021, όταν η Γερμανική Ομοσπονδία δεν τα βρίσκει στην καταβολή του απαιτούμενου ποσού ως ασφάλεια στο ΝΒΑ -και τα ακούει από τον Ντένις, ο οποίος θέλει να παίξει σαν τρελός. Η εξιλέωση έρχεται, όπως της… πρέπει άλλωστε, στο Βερολίνο. Στο Ευρωμπάσκετ του επόμενου έτους, όταν στους «8» με δικό του 26-8 (πόντοι, ασίστ) υπογράφει το 107-96 επί της Ελλάδας.
Σεπτέμβριος 2022: Ντένις Σρέντερ εναντίον Γιάννη Αντετοκούνμπο στους προημιτελικούς του Ευρωμπάσκετ / Photo by: Eurokinissi (FIBA).
Το αποτέλεσμα καταχωρείται ως οικτρή αποτυχία στα μέρη μας, Γιάννη Αντετοκούνμπο παρόντος και με τους υπόλοιπους σύγχρονους αστέρες στα ντουζένια τους. «Ποια Γερμανία;», λένε ακόμη μερικοί. «Αυτή», απαντά ο Σρέντερ των 30+26 πόντων σε ημιτελικό και μικρό Τελικό.
Η μαμά του “ευθύνεται” για τη βαμμένη ξανθιά τούφα που διατηρεί επί σειρά ετών στην αριστερή πλευρά της κόμης του. Ιδέα της, για να ξεχωρίζει. Και να θυμάται πάντα ότι δεν κάνει το χρώμα τον Γερμανό. Πρόκοψε ως παιδί μιας μετανάστριας, χάρη στην σκληρή δουλειά. Κι ας έχει φανεί ουκ ολίγες φορές εριστικός πάνω στο παρκέ απέναντι σε αντιπάλους, κι ας βγάζει πού και πού παράπονο, το οποίο ένας κακεντρεχής θα μπορούσε να το προσδιορίσει και ως κόμπλεξ.
«Δεν θα λάβω ποτέ την ίδια αγάπη στη Γερμανία με τον Νοβίτσκι, επειδή είμαι σκουρόχρωμος», προλογίζει το 2025 τη συμμετοχή του στο Ευρωμπάσκετ, στο οποίο οδηγεί με τον γνωστό φρενήρη τρόπο την παρέα του από κατοστάρα σε κατοστάρα. Πάντως έναν χρόνο νωρίτερα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Γαλλίας (όπου τερματίζει τέταρτος) σημαιοφόρος της πολυπληθούς γερμανικής αποστολής στο καραβάκι πάνω στον Σηκουάνα είναι ένας σκουρόχρωμος τύπος με ροζ καπέλο. Ο Σρέντερ.
Αν μη τι άλλο, εκφράζει πάντα αυτό που σκέφτεται. Λέει αυτό που πιστεύει, κάνει αυτό που θέλει. Και αυτό που θέλει, σε εξωαγωνιστικό επίπεδο, είναι να οδηγήσει ψηλά την αγαπημένη του ομάδα στη Γερμανία. Την Μπράουνσβαϊγκ, στην οποία είναι μέτοχος από το 2018 και το (αποκλειστικό, παίρνοντας το 100% των μετοχών) αφεντικό της από το 2020.
Δεν ξεχνάει τους ανθρώπους που τον βοήθησαν στο ξεκίνημα της καριέρας του, γι’ αυτό και προσλαμβάνει ως χεντ κόουτς πλέον τον Παπάζογλου –ή απασχολεί στην ακαδημία του τον Καλίν. Δεν κλείνει τα μάτια σε νέους παίκτες που είναι αναγκασμένοι να χαράξουν παρόμοια πορεία με τη δύσκολη δική του, γι’ αυτό και παίρνει στην Μπράουνσβαϊγκ (και προπονείται τα καλοκαίρια με) τον Μπάρα Εντζάι. Ένα… σρεντεροειδές καθαρόαιμο. Σουηδό γκαρντ με καταγωγή από την Γκάμπια, αποκάλυψη της Εθνικής του στο Ευρωμπάσκετ 2025.
Θυμάται γενικώς. Και επιβραβεύει όσους βοηθάνε, όσους το αξίζουν, Μνήμη μακράς διάρκειας, όχι μόνο κοντή.
Photo by: fiba.com.
CHECK IT OUT: Κώστας Παπάζογλου: Η εμπιστοσύνη του Ντένις Σρέντερ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: