Τον Αύγουστο του 1995, στο στάδιο Ούλεβι του Γκέτεμποργκ, η Ουκρανή αθλήτρια Ινέσα Κράβετς, προετοιμαζόταν να κάνει το τρίτο και τελευταίο άλμα της στο τριπλούν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανοιχτού Στίβου.
Με την προσπάθεια αυτή, η Κράβετς, είτε θα έμπαινε στις οκτώ καλύτερες άλτριες του κόσμου και θα διεκδικούσε το χρυσό μετάλλιο, είτε θα έμενε απλά με την ικανοποίηση της παρουσίας της σε μια διοργάνωση στο πρόγραμμα της οποίας το τριπλούν στην κατηγορία των γυναικών, είχε μπει μόλις μερικά χρόνια πριν.
Υπό το βλέμμα του Βρετανού θρύλου του αγωνίσματος, Τζόναθαν Έντουαρντς, που νωρίτερα είχε πετύχει στην ίδια διοργάνωση το παγκόσμιο ρεκόρ στην κατηγορία των ανδρών, η Κράβετς δεν μπήκε απλώς με… φόρα στις οκτώ κορυφαίες αθλήτριες. Αλλά με το άλμα της στα 15 μέτρα και 50 εκατοστά, πήρε το χρυσό μετάλλιο κι έγινε η κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στην κατηγορία των γυναικών.
Τρεις μήνες μήνες μετά από εκείνη την επίδοση στη Σουηδία, στην πολυτάραχη Βενεζουέλα, έμελλε να έρθει στον κόσμο η γυναίκα που θα κατέρριπτε αυτό το ρεκόρ: Η Γιουλιμάρ Ρόχας.
Η αθλήτρια για την οποία οι ειδικοί του τριπλούν, από την πρώτη στιγμή που την είδαν είπαν με σιγουριά, «αυτή θα είναι η επόμενη κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ»!
Και είχαν δίκιο μιας και από την 1/8/2021, η Γιουλιμάρ Ρόχας είναι η νέα κάτοχος του ρεκόρ (με επίδοση 15,67), έχοντας καταρρίψει παράλληλα στο Τόκιο και το ολυμπιακό, το οποίο κρατούσε από το 2008 η Φρανσουά Εμπαγκό (15.39).
Yulimar Rojas🇻🇪 has done it!
She has set a new World Record in women's triple jump of 15.67m at #Tokyo2020 pic.twitter.com/hczRXvYBEd
— #Tokyo2020 (@Tokyo2020) August 1, 2021
Μέχρι, βέβαια, να μπει το όνομα της 26άχρονης Ρόχας (γεννήθηκε στις 21/10/1995) στη λίστα με τα ρεκόρ και να καταγραφεί στην Ιστορία ως η πρώτη αθλήτρια από τη Βενεζουέλα που κερδίζει το χρυσό μετάλλιο, χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός.
Να δοκιμάσει τις δυνατότητες της σε διάφορα σπορ (μπάσκετ, βόλεϊ), και να συναντηθεί με δύο προπονητές που καθόρισαν την αθλητική πορεία της. Τον Ζεσούς Βελάσκες, κι έναν από τους σημαντικότερους αθλητές του μήκους, τον Ιβάν Πεντρόσο.
Ο Βελάσκες ήταν ο άνθρωπος που την εντόπισε στο Πουέρτο Λα Κρουζ και την έπεισε ότι θα μπορούσε να αξιοποιήσει το ύψος της (1.92μ) στα αγωνίσματα του στίβου, κυρίως στο ύψος και το μήκος. Όταν την είδε, όμως, να δοκιμάζει τις δυνάμεις της στο τριπλούν, κάνοντας το πρώτο της άλμα στα 12 μέτρα, τότε κατάλαβε πως μπροστά του είχε μια πολύτιμη αθλήτρια.
Ένα ακατέργαστο διαμάντι που για να λάμψει έπρεπε να το «επεξεργαστεί» ένας ειδικός. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Ιβάν Πεντρόσο!
Η Γιουλιμάρ Ρόχας / Photo by: Yulimar Rojas – Facebook.
«Δεν γνώριζα καν ότι με ήξερε. Ούτε φυσικά ότι είχε δει κάποιους από τους αγώνες μου σε βίντεο. Ήταν ο Ιβάν Πεντρόσο!» θα πει η Ρόχας μερικά χρόνια πριν, περιγράφοντας την πρώτη επικοινωνία που είχε με τον Κουβανό θρύλο του μήκους μέσω των social media.
«Πήρα το θάρρος να του γράψω εκφράζοντας τον θαυμασμό μου προς αυτόν. Εξεπλάγην όταν μου είπε ότι γνώριζε ποια ήμουν. Παρακολουθούσε την πορεία μου γιατί θεωρούσε ότι ήμουν ταλέντο. Στην αρχή νόμιζα ότι ζούσα ένα όνειρο. Όμως ήταν η πραγματικότητα».
Μετά την επικοινωνία τους, ο Πεντρόσο την προσκάλεσε στην Ισπανία όπου είχε ένα προπονητικό καμπ, κι εκείνη, χωρίς δεύτερη σκέψη, μετακόμισε για λίγο στην Ευρώπη.
Το μυαλό της ωστόσο, ήταν πάντα στη Βενεζουέλα.
«Ό,τι έχω πετύχει μέχρι σήμερα είναι για τη χώρα μου. Ήταν πολύ δύσκολο να φτάσω σε τόσο υψηλό επίπεδο, αλλά δεν ήταν αδύνατο. Αν βάλεις όλη τη ενέργειά σου και παλέψεις με όλη σου τη δύναμη μπορείς να πετύχεις τα πάντα!», θα πει η αθλήτρια που από το 2015 και μετά είχε αρχίσει να σημειώνει σημαντικές επιτυχίες.
Η πρώτη ήρθε το 2016 στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο ντε Τζανέιρο όπου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο (14,98μ.) και στην πορεία, ακολούθησαν δύο χρυσά στα παγκόσμια πρωταθλήματα στο Λονδίνο το 2017 (14,91μ.) και το Κατάρ το 2019 (15,37μ.).
Στόχος της πια, ήταν το παγκόσμιο ρεκόρ. Χωρίς ωστόσο να το βλέπει ως μοναδικό σκοπό της ζωής της.
«Κάποιες φορές σκεφτόμουν τόσο έντονα το ρεκόρ, που στο τέλος έχανα το νόημα της δουλειάς που κάνω. Ξεχνούσα ποια ήμουν και τί ήθελα να πετύχω. Ξεχνούσα ότι ήμουν η Γιουλιμάρ, που ήθελα να κάνω άλματα και να διασκεδάζω. Έπρεπε, λοιπόν, να δω τα πράγματα διαφορετικά. Να κάνω απλά σωστά τη δουλειά μου».
Όπως φάνηκε στο Τόκιο, την έκανε σωστά. Σκορπίζοντας, μάλιστα, άλλη μια φορά τα χαμόγελα και τη χαρά στους κατοίκους της Βενεζουέλας που την βλέπουν ως ηρωίδα.
«Χαίρομαι που γίνομαι η αφορμή να χαμογελούν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι και τα παιδιά. Κι αυτό θα συνεχίσω να κάνω. Να τους δίνω το χαμόγελο και τη χαρά.
»Η ζωή, η οικογένειά μου, η καθημερινή μου ζωή, με έμαθαν ότι το μόνο που έχει σημασία είναι να είσαι πάντα ευτυχισμένος. Να κάνεις αυτό που νιώθεις! Να είσαι παθιασμένος και να παλεύεις για τα όνειρά σου!».
CHECK IT OUT:
Σέλι-Αν Φρέιζερ-Πράις: Θαρραλέα, Κυριάρχη, Ανθεκτική!
Η αποστολή της Γκουέν Μπέρι είναι πιο βαριά από τη μπάλα που πετά μακριά…
Η Τιάνα Μπαρτολέτα είναι άνθρωπος των ονείρων και όχι των αναμνήσεων
Η ιστορία της Κουανίσα Μπερκς (δεν) κρύβεται πίσω από το χαμόγελό της
Η παραδοξότητα του ποδοσφαίρου στη Βενεζουέλα
ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΙΒΟ / ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:👇
