Ομολογώ, ότι ποτέ δεν ήμουν φαν του ΛεΜπρόν. Όχι, δεν ήμουν hater (πολύ της μόδας, ο όρος τελευταία)…
Απλά, πότε δεν πίστευα στα μπράτσα, στην εξωπραγματική δύναμη και τον υπέρμετρο εγωισμό, σε ένα ντελικάτο, ευφυές και κυρίως ομαδικό παιχνίδι όπως το μπάσκετ.
Ωστόσο, τον τύπο τον έχω συμπαθήσει (σχεδόν αγαπήσει) τα 2-3 τελευταία χρόνια και, παρότι ξέρω πως φυσικά και δεν δίνει δεκάρα για τη γνώμη μου, επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω τη σκέψη μου.
Ο πρώτος λόγος είναι απλός και, ξεκάθαρα, έχει να κάνει με τον άνθρωπο ΛεΜπρόν.
Έχει βγάλει ένα πιο γήινο πρόσωπο στις αντιδράσεις του και στους πανηγυρισμούς του. Έχει κλάψει, έχει γελάσει, έχει μπουγελωθεί, έχει κάνει πλάκες, έχει αποδεχθεί οτι δεν είναι ανίκητος, έχει παραδεχθεί τους αντιπάλους του, έχει “τσαλακωθεί”, έχει κατακτήσει τίτλους (ίσως όχι όσους θα ήθελε, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση) κι όλο αυτό για μένα του δίνει credit, παράσημο και ό,τι θέλετε.
Ο δεύτερος λόγος είναι αμιγώς μπασκετικός. Είναι το πώς έχει εξελίξει στο πέρασμα των χρόνων τις δεξιότητες και την τεχνική του σε απίστευτο βαθμό. Δεν είναι πια μόνο ένα “μπρουτάλ” εξωγήινο γομάρι που το μόνο που ξέρει είναι να παίρνει παραμάζωμα τους αντιπάλους του και να καρφώνει, αλλά ένας εξαιρετικά φινετσάτος παίκτης. Με πλαστικές κινήσεις, ποικιλία επιθετικών επιλογών (έχει καταγράψει αμέτρητα εύστοχα σουτ με step-back ή step-side), αλλά και δημιουργία στο παιχνίδι του (ασίστ με πάσες πίσω απ’ την πλάτη για παράδειγμα).
Πράγμα ασύλληπτο, γιατί, όσο μεγαλώνει. θα έπρεπε, λογικά, να συμβαίνει το ακριβώς ανάποδο: οι μύες να γίνονται λιγότερο ελαστικοί και το παιχνίδι του περισσότερο μονότονο. Η εξήγηση είναι πολύ απλή, βρίσκεται στα βίντεο που κυκλοφορούν στο youtube με τις ατομικές του προπονήσεις, αλλά και στα άρθρα που γράφονται και για το πόσο προσέχει το σώμα του και το πόσα δολάρια ξοδεύει ετησίως γι’ αυτό.
Έτσι, ο workaholic ΛεΜπρόν, έχει καταφέρει να βελτιώνει τρομερά τα τρία fundamental στοιχεία του παιχνιδιού χρόνο με το χρόνο (πάσα, τρίπλα, σουτ, όπου είχε φανερές αδυναμίες, κυρίως -απ’ ότι λένε οι ειδικοί- επειδή δεν είχε πάει κολέγιο) και τελικά να πρωταγωνιστεί στα highlights όχι μόνο για την ωμή του δύναμη, αλλά και ως πασέρ, σουτέρ, αλλά και ως cluch player, όπως έκανε στον πρώτο γύρο των playoff με την Ιντιάνα.
Τα ξημερώματα της Δευτέρας (28/05), κόντρα στους Σέλτικς, ο “βασιλιάς” σφράγισε τη συμμετοχή του σε τελικούς NBA για 8η συνεχόμενη χρονιά! Δείτε τα νούμερά του: 35-15-9 σε πόντους, ριμπάουντ και ασίστ στο έβδομο παιχνίδι της σειράς, 34, 9.2, 8.8 στα φετινά play-off με 54% ευστοχία!
Αν έπρεπε να διαλέξω τον “εγωισμό” ενός παίκτη μέσα στο παιχνίδι, θα προτιμούσα ξεκάθαρα αυτόν του σύγχρονου ΛεΜπρόν, του Κόμπε παλαιότερα, στα καλά χρόνια των Λέικερς, και φυσικά του αξεπέραστου Μάικλ Τζόρνταν. Αλλά ποτέ μα ποτέ αυτόν του Ράσελ Γουέστμπρουκ, που ευνουχίζει το παιχνίδι της ομάδας και αγνοεί τους συμπαίκτες του! Νομίζω οτι η διαφορά είναι κάτι παραπάνω από ευδιάκριτη!
Ξέρω ότι πολλοί θα πείτε πως οι λαβωμένοι Σέλτικς θα έπρεπε να είναι πιο εύκολη λεία στα νύχια του. Δεν θα συμφωνήσω, απλά και μόνο γιατί η ομάδα της Βοστώνης χάρη στον πιο “Ευρωπαίο” προπονητή της λίγκας, αυτήν τη στιγμή, τον Μπραντ Στίβενς (σόρι κόουτς “Ποπ”, αλλά οι Σπερς δείχνουν να έχουν γεράσει μαζί σου, χάνοντας το σπινθηροβόλο βλέμμα τους) μοιάζει με Λερναία Ύδρα στο παιχνίδι της, παίρνοντας το 150% από κάθε παίκτη! Το μέλλον της Ανατολής, ναι, ξεκάθαρα είναι η Βοστώνη!
Ο ΛεΜπρόν σκοράρει, παρά το σκληρό φάουλ του Μόρις και σφραγίζει την πρόκριση των Καβς στους τελικούς.
Το παρόν, όμως, είναι ακόμα Κλίβελαντ. Και στο φινάλε του έβδομου αγώνα στο TD Garden, ο “βασιλιάς” στο τετ-α-τετ, είχε μια καλή κουβέντα για όλους: τον υπερταλαντούχο Τέιτουμ (ναι, τον θρασύ νεαρό που κάρφωσε στα μούτρα του σε κάποιο σημείο του ματς), τον επίσης πολλά υποσχόμενο Μπράουν, τον τίμιο και σεμνό Χόρφορντ, ακόμα και τον… αντιπαθή και φαφλατά, πριν από την έναρξη της σειράς, Μόρις. Τον ίδιο που, λίγο πριν το τέλος του ματς, παραλίγο να τον σακατέψει με ένα σκληρό και αχρείαστο φάουλ!
“No hard feelings pal”… ήταν σαν να του έλεγε, χαιρετώντας τον! Μεγαλείο…