Η εξιδανικευμένη προσέγγιση του αθλητισμού, εκείνου του αθλητισμού του Παλαμά και του Σαμάρα, «στον δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι», είναι μια χίμαιρα.
Η επιχείρηση αποτύπωσης «του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού» με τρόπους ρομαντικούς και αλλοτινούς είναι μάταιη και αδιέξοδη. Και σε Ολυμπιακούς, μεταολυμπιακούς και προολυμπιακούς καιρούς, με τους μεγάλους πρωταγωνιστές, τους αθλητές, να ακολουθούν πορείες με τον έναν και μοναδικό στόχο αυτόν της διάκρισης, ο ρομαντισμός έχει περάσει ανεπιστρεπτί. «Money makes the world go round» παντού και πάντα… στα σαλόνια τα μεγάλα, ακόμα και τα ιδεατά, ακόμα και αυτά του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Και όταν κάθε τετραετία (και προσφάτως πενταετία, άπαξ) κρίνονται αθλητές, χώρες, Ολυμπιακές επιτροπές και ομοσπονδίες και γίνεται ταμείο στο τέλος, η κουβέντα γυρίζει σε έναν παρονομαστή:
Τι υποστήριξη είχαν οι αθλητές; Προετοιμάζονταν απρόσκοπτα και συγκεντρωμένα; Είχαν λυμένα τα οικονομικά τους προβλήματα; Είχαν εξασφαλίσει τα προς το ζην; Ξύπναγαν το πρωί απαλλαγμένοι απ’ τις ταπεινές έγνοιες του χρήματος και της διαβίωσης;
Μάνι-μάνι στο Athletestories.gr κορυφαίοι αθλητές, όπως η Ελισάβετ Τελτσίδου, η Πένυ Καραγκούνη, ο Θοδωρής Ιακωβίδης, μίλησαν για δεύτερες σκέψεις, αυτές τις άτιμες σκέψεις που προκύπτουν, όταν υπάρχουν τα «οικονομικά προβλήματα».
Να ‘ναι καλά εκείνη η πρωτοβουλία του Σπύρου Καπράλου που το 2014, δυο χρόνια πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, έριξε στο τραπέζι την δράση «Υιοθετήστε έναν αθλητή», με 28 εταιρείες, τράπεζες και ιδιώτες να στηρίζουν έμπρακτα 55 αθλητές και αθλήτριες από 13 αθλήματα. Ουσιαστικά από τότε μπήκε προγραμματισμένα στον χορό ο χορηγός, το χρήμα αλλά και οι win-win συνέργειες. Έτσι πορεύτηκαν οι Έλληνες και Ελληνίδες Πρωταθλήτριες στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, έτσι πορεύτηκαν και σε αυτούς του Τόκιο, έτσι θα πορευτούν και για τη διοργάνωση του Παρισιού.
Έχοντας την μπαγκέτα η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, παίρνει και τις αποφάσεις, αυτές που κρίνει δίκαιες και λογικές. Έτσι λοιπόν κλήθηκε να μοιράσει τα 150.000 δολάρια υποτροφίας -προγράμματος ενίσχυσης- της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής στους αθλητές και αθλήτριες του «δρόμου προς το Παρίσι».
Κι ακριβώς εδώ βάρυνε η ατμόσφαιρα και κύμα αντιδράσεων, προερχόμενο απ’ τους ίδιους τους αθλητές, πήγε να πλακώσει τους ιθύνοντες για τον τρόπο χειρισμού. Τρόπο άστοχο, άκομψο και ρατσιστικό, όπως καταγγέλλουν όσοι έμειναν απ’ έξω αλλά και όσοι δεν βρήκαν λογική στις προϋποθέσεις κριτηρίων: «Αθλητές που κατέκτησαν μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο χωρίς περιορισμό. Επίσης όσοι κατέλαβαν μέχρι ένατη θέση, είναι ηλικίας μέχρι 30 ετών και έχουν εισοδήματα από χορηγίες κατώτερα των 12.000 ευρώ ετησίως». Και τα ερωτήματα πολλά, με τους “κομμένους” να αναρωτιούνται και να επαναστατούν.
Και να πώς μια ωραία Ολυμπιακή οικογένεια χάνει τη σύμπνοια και την ενότητα που την διακατείχε.
Γιατί λοιπόν υποτροφία ως την ένατη θέση; Τι ακριβώς “έχει” η ένατη θέση; Και γιατί όχι όγδοη ας πούμε, όπως ατύπως λέμε «έως και ο όγδοος είναι Ολυμπιονίκης». Εκτός λοιπόν έμεναν οι 11οι Θοδωρής Ιακωβίδης, Μαρία Πρεβολαράκη, Απόστολος Χρήστου, Βύρωνας Κοκκαλάνης και ο 12ος Γιάννης Μιτάκης.
Και οι άνω των 30; Η Κατερίνα Στεφανίδη, η Νικόλ Κυριακοπούλου και η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη έχουν περάσει το όριο, με τους επικριτές του κριτηρίου να κάνουν λόγο για ηλικιακό ρατσισμό. Από το περιβάλλον της ΕΟΕ προκύπτει η τάση για «τόπο στα νιάτα», δίνοντας σκυτάλη στη νέα γενιά. Μάλλον άκομψο, αν μη τι άλλο! Ειδικά για την Στεφανίδη που ήταν μόνο… τέταρτη στους Ολυμπιακούς του Τόκιο.
Όσο για την ένατη Άννα Ντουντουνάκη, αν και μέσα στα κριτήρια με αυτήν την θέση, τέθηκε εκτός προνομίων, καθώς οι προσωπικές χορηγίες της ήταν άνω των 12.000 ευρώ. Η ίδια περίπτωση και με τον πέμπτο Ολυμπιονίκη Κριστιάν Γκολομέεβ. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι: Με προσωπικές χορηγίες άνω των 12.000 ευρώ ο Χάλκινος ολυμπιονίκης είναι εντός προνομίων αλλά ο τέταρτος όχι;
“Αλώβητοι” έμειναν οι Στέφανος Ντούσκος, Μίλτος Τεντόγλου, Λευτέρης Πετρούνιας, Εμμανουήλ Καραλής, Άννα Κορακάκη, Άλκης Κυνηγάκης, Μαρία Κυρίδου-Χριστίνα Μπούρμπου, Ελισάβετ Τελτσίδου, Φανή Τζέλη και Βασιλεία Καραχάλιου.
Τα κάπως αλλόκοτα κριτήρια δίχασαν και ενόχλησαν, απογοήτευσαν και θύμωσαν, με αποτέλεσμα η Επιτροπή Αθλητών της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής να πάρει θέση, εναντιώμενη στις αποφάσεις περί επιλογών.
Και η ανακοίνωση περί δικαιοσύνης συμπεριέλαβε στη λίστα και νέους έως πρότινος αποκλεισμένους αθλητές: «Όσοι επιπλέον αθλητές και αθλήτριες κατέλαβαν μέχρι 12η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες Τόκιο 2020, χωρίς όριο ηλικίας που έχουν εισοδήματα από χορηγίες μικρότερο των 12.000 ευρώ ετησίως».
Ήταν ένα μικρό διαβολάκι στα αφτιά των ιθυνόντων της ΕΟΕ που εξαρχής έκρουε κώδωνα κινδύνου για τις επιλογές; Ήταν η έννοια του δίκαιου; Ήταν η κατακραυγή; Ή ήταν η τελική ανακοίνωση της Επιτροπής Αθλητών με την υπογραφή της Προέδρου, Ολυμπιονίκη Βούλας Κοζομπόλη; Όπως και αν είναι, στην προσεχή Ολομέλειά της η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή αναμένεται να υιοθετήσει την πρόταση των αθλητών, διευρύνοντας τους αποδέκτες των 150.000 δολαρίων.
Ήταν αναμφισβήτητα μια μικρή Ολυμπιακή κρίση, απ’ αυτές για τις οποίες ωστόσο θα ‘λεγε κανείς «συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες». Μια παρένθεση και μόνο…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ελισάβετ Τελτσίδου: Όλη η ζωή μου είναι Τζούντο
Μαρία Πρεβολαράκη: Δεν τα παρατάω ποτέ
Παύλος Καγιαλής: Τέλος Και Αρχή / Αριάδνη Σπανάκη: Κοινός Στόχος
Παναγιώτης Γκιώνης: Πέμπτος Κύκλος
Στέφανος Ντούσκος: Ζώντας Ένα Θαύμα
Άλκης Κυνηγάκης: Τα όνειρά μου ήταν ακριβώς αυτό που κατάφερα