Τι είναι η πέμπτη θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Αποτελεί μια διάκριση, μια επιτυχία; Αποτελεί μια λαμπρή κατάκτηση;
Ή είναι η ουσιώδης πραγματικότητα, “μακριά απ’ το βάθρο”; Και κατά πόσο αυτή η φράση ηχεί πικρή, όταν χαρακτηρίζει την προσπάθεια δυο 20χρονων κοριτσιών που ούτε πήγαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες για να υπερασπιστούν περασμένο τίτλο τους, ούτε έφεραν και τη λεζάντα του απόλυτου φαβορί για μετάλλιο.
Και γιατί η πέμπτη θέση που κατέλαβαν στον Τελικό της δικώπου άνευ πηδαλιούχου η Μαρία Κυρίδου και η Χριστίνα Μπούρμπου, η Χριστίνα Μπούρμπου και η Μαρία Κυρίδου, η καλύτερη ελληνική διάκριση της πρώτης εβδομάδας των 32ων Ολυμπιακών Αγώνων, είναι γλυκόπικρη;
Είναι γλυκιά, γιατί αυτή η θέση, δυο σκαλοπάτια από το βάθρο, είναι σπουδαία, είναι σπουδαίο να είσαι πέμπτος στον πλανήτη των Ολυμπιακών Αγώνων, όντας, μάλιστα, στον προθάλαμο της τρίτης δεκαετίας της ζωής σου. Είναι, όμως, και πικρή, γιατί στον ημιτελικό οι δύο Θεσσαλονικιές είχαν θριαμβεύσει, καταρρίπτοντας το παγκόσμιο ρεκόρ με 6.48.70 (το οποίο ξαναέσπασε μετά, αλλά δεν έχει σημασία), τερματίζοντας πρώτες και προοιωνίζοντας ελληνική σημαία στον ιστό.
Γι΄ αυτό και η απουσία αυτής της εικόνας στους δέκτες έφερε το «αχ, όχι». Το «αχ, όχι» το δικό μας, ημών των Ελλήνων φιλάθλων, δεν έχει καμιά σημασία… απλά δεν χαρήκαμε, δεν αγαλλιάσαμε. Το «αχ, όχι» της Μαρίας και της Χριστίνας, όμως, είναι θεόπικρο κι έφερε ξέσπασμα και δάκρυα στα μάτια, γιατί αλλιώς έβγαινε στην αρχή. «Είμαστε πολύ ευχαριστημένες με αυτή τη θέση. Θα θέλαμε κάτι περισσότερο, όπως θα ήθελε ο καθένας που μπαίνει σε Τελικό. Τα δώσαμε όλα, χτες, για να περάσουμε. Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, σήμερα», είπε, μετά τον αγώνα η Μαρία, με την Χριστίνα, δακρυσμένη μπρος στην κάμερα, να δηλώνει; «Με βάση την χθεσινή μας κούρσα, θα ήθελα κάτι παραπάνω. Η κούραση ήταν μεγάλη από χτες. Το παλέψαμε μέχρι τελευταία κουπιά και είμαι πολύ χαρούμενη που μπορέσαμε και τερματίσαμε πέμπτες».
Συγκινημένες αλλά και στενοχωρημένες Μαρία Κυρίδου και Χριστίνα Μπούρμπου μιλούν για την 5η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες pic.twitter.com/eDLgmgWwU3
— Ηellenic Olympic Committee (@HellenicOlympic) July 29, 2021
Αν και 20χρονες, δεν είναι καθόλου “χθεσινές”, είναι οι Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες κωπηλασίας στην κατηγορία «δίκωπος άνευ πηδαλιούχου κάτω των 23 χρόνων». Από το 2018, μέχρι σήμερα, δεν έχουν χάσει το κορυφαίο σκαλοπάτι βάθρου στις διοργανώσεις, όπου έχουν συμμετάσχει ως πλήρωμα. Στη λίστα είναι το Παγκόσμιο εφήβων-νεανίδων, το Πανευρωπαϊκό κάτω των 23 χρόνων, οι Ολυμπιακοί Αγώνες Νέων 2018 στο Μπουένος Άιρες, ενώ, τον Σεπτέμβριο του 2020, κατέκτησαν και το Χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην κατηγορία γυναικών. Τόσο, μα τόσο ετοιμοπόλεμες, τόσο, μα τόσο μαχήτριες, ώστε, μάλιστα, αποτέλεσαν και το πρώτο πλήρωμα που πήρε την Ολυμπιακή πρόκριση, από το 2020!
Δυο κορίτσια με διαφορετικούς χαρακτήρες που, για να ταιριάξουν τα χνώτα και τα κουπιά τους, έπρεπε να ξεπεράσουν αδιέξοδα, καβγάδες και κλάματα, στοιχεία που χαρακτήριζαν -στις αρχές- τη σχέση τους. Και τα βρήκαν μεταξύ τους και τραβήξανε μπροστά, γιατί, πάνω απ’ όλα, ήθελαν να δουλέψει η σχέση, για να δουλέψει και το πλήρωμα.
Στο κοινόβιο του Σχοινιά, συνεχώς, απ’ το 2019, την υποτιθέμενη προ-ολυμπιακή χρονιά, με μοναξιά, μακριά από σπίτι και οικογένεια. Και μιλώντας για οικογένεια: ο μπαμπάς της Χριστίνας, Πρωταθλητής Ελλάδος στην κωπηλασία, πού αλλού. η αδερφή της Μαρίας, η 22χρονη Αννέτα, Παγκόσμια Πρωταθλήτρια U23 στο απλό σκιφ, συμμετείχε και αυτή στη διοργάνωση του Τόκιο, μένοντας, ωστόσο, εκτός Τελικού του αγωνίσματός της.
Μα έχουν, αυτό που λέμε, «όλη τη ζωή μπροστά τους», την βιολογική και την αθλητική, να ξαναμπούν στον χορό και να ξαναχορέψουν, και στο Παρίσι και στο Λος Άντζελες και και…
Το κλάμα της Μαρίας και της Χριστίνας μού θύμισε το πρόσφατο κλάμα της Άννας Ντουντουνάκη (για έξι δέκατα εκτός Τελικού στα 100μ. πεταλούδα), αλλά, ιδίως, του Σπύρου Γιαννιώτη που, στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου του 2012, έμεινε στη τέταρτη θέση στα 10 χλμ. ανοιχτής θάλασσας. Λίγες μέρες μετά, είχε πει: «Η τέταρτη θέση είναι θέση… του… χαζού». Φυσικά, το Ασημένιο μετάλλιο, στους Ολυμπιακούς του Ρίο, σφράγισε περίτρανα, δια παντός, την τεράστια καριέρα του λαμπρού αθλητή, σβήνοντας την μεγάλη απογοήτευση.
Πόσο απείχε το κλάμα απ΄ το γέλιο; Μα δυο θέσεις. Τόσες χωρίζουν τη Μαρία και τη Χριστίνα απ’ το επόμενο βάθρο κι η απόσταση είναι λίγη, πολύ λίγη…
CHECK IT OUT: ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
