Ξεκίνησα πολύ μικρή, σε ηλικία τεσσάρων ετών, το μπαλέτο, ταυτόχρονα με το κολύμπι.
Η μαμά μου με πήγαινε, μου άρεσαν πολύ και τα δύο και ήθελα κάπως να μπορέσω να τα συνδυάσω.
Κάποια στιγμή έτυχε να πάω και πάλι με τη μητέρα μου σε αγώνες συγχρονισμένης κολύμβησης, όπως λεγόταν ακόμη, ενθουσιάστηκα και έτσι ξεκίνησαν όλα.
Έχω και μια μικρότερη αδερφή, η οποία έκανε πολλά χρόνια το άθλημα και εκείνη και πλέον είναι προπονήτρια.
Από την πρώτη στιγμή που άρχισα να ασχολούμαι, στην Αργυρούπολη, στον Αθλητικό Ναυτικό Όμιλο, κατάλαβα ότι ήταν και αυτό που ήθελα να κάνω στη ζωή μου.
Όταν άρχισε να σοβαρεύει το πράγμα και να είμαι μέλος της Εθνικής ομάδας από την Α’ Γυμνασίου, πλέον άρχισα να έχω πολλούς περιορισμούς στη ζωή μου και στο πρόγραμμά μου.
Δεν μπορούσα να βρίσκομαι τόσο με τους φίλους μου, να πηγαίνω σε σχολικές εκδρομές, έπρεπε να κοιμάμαι πολύ νωρίς, γιατί το πρωί είχα προπόνηση, οπότε όλο αυτό με δυσκόλεψε, ειδικά τα πρώτα χρόνια,
Μου άρεσε όμως τόσο πολύ αυτό που έκανα, είχα τόσο μεγάλη αγάπη και θέληση να καταφέρω όσο πιο πολλά μπορούσα, με γέμιζε και με γεμίζει ως άνθρωπο, το πάθος μου για το άθλημά μου ήταν και είναι τόσο μεγάλο, οπότε…
Παράλληλα με τον αθλητισμό, έχω πάρει το πτυχίο μου από το Πανεπιστήμιο Πειραιά στο τμήμα Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητικής.
Μπήκα με διάβασμα, με τα μόρια που έγραψα στις Πανελλήνιες. μπορούσα να μπω «άνευ», αλλά οι βαθμοί μου ήταν τέτοιοι που μου επέτρεψαν να μπω στην πρώτη επιλογή ήθελα στην Αθήνα.
Για τρία χρόνια είχα διακόψει από την Εθνική ομάδα και ξανάρχισα τον Σεπτέμβριο του 2021, καθώς ήταν πολύ απαιτητική η σχολή μου και ήθελα να ολοκληρώσω τις σπουδές μου.
Δυστυχώς, δεν έβγαινε το πρόγραμμα με τις πολύωρες προπονήσεις και στα 21 μου επέλεξα να σταματήσω από την Εθνική, συνέχισα όμως να προπονούμαι σε συλλογικό επίπεδο.
Όταν πλέον πήρα το πτυχίο μου και έκλεισε αυτός ο κύκλος, επέλεξα να επιστρέψω.
Το διάστημα της απουσίας μου ήταν μεγάλο, ωστόσο δεν δυσκολεύτηκα να ξαναμπώ στους ρυθμούς της Εθνικής και να υπερκαλύψω το κενό της απουσίας μου, καθώς προπονούμουν και γυμναζόμουν κανονικά, απλώς δεν ήμουν μέλος του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος.
Το αντικείμενο του πτυχίου μου είναι συναφές με τη δουλειά του πατέρα μου (εκείνος τραπεζικός, η μητέρα μου νηπιαγωγός), μου αρέσει πάρα πολύ και θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά στο μέλλον με αυτό.
Βέβαια, θα ήθελα να βοηθάω με όποιον τρόπο μπορώ και την καλλιτεχνική κολύμβηση, να μείνω κοντά στον χώρο, να παρακολουθώ και να ενημερώνομαι, αλλά όχι σε επαγγελματικό επίπεδο.
Την Ευαγγελία Πλατανιώτη πάντα τη θαύμαζα, η Ευαγγελία Παπάζογλου δεν είχε ακόμη αποσυρθεί και, όταν επέστρεψα εγώ στην Εθνική, έγινε επιλογή στο ντουέτο και η προπονήτριά μας έκρινε ότι πρέπει να μπω εγώ δίπλα στην πρώτη.
Είναι μια τεράστια ευθύνη να βρίσκεσαι στο ντουέτο της Εθνικής ομάδας, με το οποίο μάλιστα θα προχωρήσει η Ελλάδα για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, είναι κάτι πολύ μεγάλο για εμένα, το όνειρό μου από μικρή, κι ελπίζω να φανώ αντάξια της κρίσης της προπονήτριάς μου που με επέλεξε και να την βγάλω ασπροπρόσωπη τόσο στο ντουέτο όσο και στο ομαδικό.
Φυσικά, είμαι πολύ τυχερή που βρίσκομαι δίπλα στην Ευαγγελία, μια από τις πιο έμπειρες και καταξιωμένες αθλήτριες, γνωριζόμαστε και είμαστε φίλες πολλά χρόνια, οπότε έχουμε πολύ καλό δέσιμο μέσα και έξω από το νερό.
Η εμπειρία της από τους τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες και τις υπόλοιπες κορυφαίες διοργανώσεις στις οποίες έχει συμμετάσχει με ωθεί και εμένα ώστε να γίνομαι καλύτερη και να θέλω και εγώ να φτάσω μαζί της όσο ψηλότερα μπορώ.
Το δικό μας άθλημα είναι πολύ απαιτητικό, καθημερινά χρειαζόμαστε πάρα πολλές ώρες προπόνηση, προκειμένου να πετύχουμε τον τέλειο συγχρονισμό στο ντουέτο, αλλά και στα ομαδικά χρειάζεται πολύς κόπος.
Ταυτόχρονα, σε εμάς όλα κρίνονται στις λεπτομέρειες. από τη στιγμή που θα βγεις στην εξέδρα και θα περπατήσεις, ξεκινούν να σε κρίνουν και να σε βαθμολογούν, οπότε πρέπει να προσέχουμε τα… πάντα!
Για παράδειγμα, στις λεπτομέρειες χάθηκε και το μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης, ένα μετάλλιο το οποίο εννοείται ότι το θέλαμε, ωστόσο ήμασταν πολύ ικανοποιημένες από την απόδοσή μας και την εκτέλεση του προγράμματος, ενώ και η τέταρτη θέση στο ομαδικό αποτέλεσε μια τεράστια επιτυχία για την Ελλάδα.
Πλέον είμαστε αθλήτριες της «καλλιτεχνικής κολύμβησης», ωστόσο, κατά την άποψή μου, η ονομασία θα είναι πάντα «συγχρονισμένη», έτσι το έχουμε μάθει από μικρές και αυτό νομίζω ότι μας χαρακτηρίζει περισσότερο. ακόμη και τώρα «συγχρονισμένη» λέω.
Βέβαια, ο όρος «καλλιτεχνική» εκφράζει πώς είναι γενικότερα το άθλημά μας, γιατί μετράνε όλα. το βάψιμο, το πόσο θα ταιριάζει το μαγιό με το θέμα της χορογραφίας (είναι πολύ σημαντικό να φαίνεται τι θέλεις να δείξεις), το στήσιμο, το περπάτημα. Τα μανικιούρ κτλ δεν παίζουν τόσον ρόλο, θέλουμε όμως και στην παραμικρή λεπτομέρεια να είμαστε όμορφες και περιποιημένες.
Επίσης, όσον αφορά σε ένα άλλο ζήτημα του αθλήματος, πλέον δηλώνεις εκ των προτέρων τη δυσκολία του προγράμματός σου, επομένως έχει γίνει μια προσπάθεια να γίνει πιο αντικειμενικό και να μην υπάρχουν περιθώρια αμφισβήτησης στο θέμα της βαθμολογίας από τους κριτές.
Αυτό είναι υπέρ μας, καθώς πλέον όλα είναι πιθανά, μπορείς να φτάσεις πολύ ψηλά, αλλά βέβαια και ένα λάθος μπορεί να σου στοιχίσει πολύ.
Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να είσαι καλά προετοιμασμένος ψυχολογικά και σωματικά, ώστε να μπορέσεις να βγάλεις την κάθε χορογραφία με την καλύτερη δυνατή εκτέλεση.
Μάλιστα, θα ήθελα πολύ να εντάξω μελλοντικά στο πρόγραμμά μου και την επίσκεψη σε κάποιον ψυχολόγο για συμβουλευτικούς λόγους.
Πριν τους αγώνες δεν ακούω συγκεκριμένη μουσική για να χαλαρώσω, ανάλογα την ψυχολογία μου, θέλω όμως να είμαι ανεβασμένη για να αγωνιστώ καλύτερα.
Πέρα από τις διάφορες μουσικές που μου αρέσουν, προτιμάω τη μουσική της χορογραφίας μας. αγαπημένα μου κομμάτια είναι εκείνα που χορέψαμε το 2022 με την Ευαγγελία στο Παγκόσμιο και το Ευρωπαϊκό, στο ένα είχαμε ως θέμα την «Κρουέλα» και στο άλλο το «Illusions», ενώ και το «the show must go on», το οποίο χόρεψε η Ευαγγελία σόλο, είναι αναμφισβήτητα είναι ένα τραγούδι που πάντα ακούμε, μας αρέσει, μας δίνει δύναμη και ενέργεια, πόσο μάλλον όταν το ακούγαμε και στην προπόνηση που έκανε η Ευαγγελία.
Δεν έχω κάτσει ποτέ με χρονόμετρο να διαπιστώσω πόσο μπορώ να κρατήσω την αναπνοή μου!
Εξάλλου, εμείς την κρατάμε παράλληλα με πολλές κινήσεις, οπότε δεν ξέρω πόσο θα μπορούσα να παραμείνω χωρίς ανάσα, σίγουρα όμως πάνω από ένα λεπτό.
Έτσι όπως έχουν αλλάξει πλέον και οι κανονισμοί, το άθλημα έχει γίνει πολύ πιο απαιτητικό, χρειάζεται πολύ περισσότερη αντοχή τόσο στην άπνοια όσο και στην (καλή) φυσική κατάσταση. για να βάλεις περισσότερη δυσκολία στο πρόγραμμά σου, δυστυχώς πρέπει και να κρατάς περισσότερο την αναπνοή σου και να είσαι… ανάποδα.
Κάνουμε γυμναστήριο και μαθήματα μπαλέτου και χορού, αλλά στο θέμα της άπνοιας δεν κάνουμε κάτι εκτός νερού για να τη βελτιώσουμε, μέσα στο νερό την εξασκούμε.
Γενικότερα πάντως στην Ελλάδα υπολειπόμαστε εγκαταστάσεων και παροχών, στο εξωτερικό έχουν πολύ περισσότερα, ωστόσο και εμείς είμαστε τυχερές που δουλεύουμε στο ΟΑΚΑ, έχοντας μια δική μας πισίνα καθημερινά, αν και βρισκόμαστε πολλές ώρες στον ήλιο αλλά και κάτω απ’ την βροχή τον χειμώνα, καθώς είμαστε κυρίως σε ανοιχτή.
Τελευταία μπήκε μάλιστα στο Ολυμπιακό πρόγραμμα και η καλλιτεχνική κολύμβηση αντρών, η οποία θα είχε πολύ ενδιαφέρον να καλλιεργηθεί και στην Ελλάδα, θα ήθελα κι εγώ να το δοκιμάσω με άντρα αθλητή κάποια στιγμή, αλλά εδώ δεν έχουμε κάποιο αγόρι σε κατάλληλη ηλικία που να μπορεί να αγωνιστεί στη δική μας κατηγορία, υπάρχουν μόνο κάποια πιο μικρά παιδιά που ξεκινούν τώρα τα πρώτα τους βήματα.
Κλείνοντας, θέλω να πω πως σε όλα όσα έχω καταφέρει στην πορεία μου είχα δίπλα μου την οικογένειά μου. χωρίς αυτήν, δεν θα είχα κάνει τίποτα, με υποστηρίζουν, είναι πολύ σημαντικοί για εμένα, βρίσκονται στο πλάι μου στους αγώνες μου, όπου και αν αγωνίζομαι σε Ελλάδα και εξωτερικό, με εμψυχώνουν συνεχώς και είμαι πολύ χαρούμενη που έχω αυτούς τους γονείς και αυτήν την αδερφή!
Η Σοφία Μαλκογεώργου είναι Πρωταθλήτρια της καλλιτεχνικής κολύμβησης.
Επιμέλεια κειμένου: Ζέτα Θεοδωρακοπούλου
CHECK IT OUT: Ευαγγελία Πλατανιώτη: Ανοιχτή Πληγή
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Άννα Ντουντουνάκη: Αυτό που μου δίνει χαρά
Άλκης Κυνηγάκης: Πλέον ξέρω τι πρέπει να κάνω
Σπύρος Γιαννιώτης: Επιστροφή Στο Σχολείο
Γιάννης Δρυμωνάκος: Ζεις Μόνο Μια Φορά
Νίκος Ξυλούρης: Όνομα βαρύ σαν ιστορία
Καρολίνα Πελενδρίτου: Ενάντια Στις Πιθανότητες
Νέρι Νιανγκουάρα: Οξυγόνο / Η Αξία Του Αθλητισμού
Χαράλαμπος Ταϊγανίδης: Ένας Ευτυχισμένος Άνθρωπος
Αλεξάνδρα Σταματοπούλου: Η αποδοχή αρχίζει από μέσα σου
Δημοσθένης Μιχαλεντζάκης: Από τον Έβρο μέχρι το Τόκιο
Απόστολος Παπαστάμος: Το Τέλος Της Εφηβείας
Ανδρέας Βαζαίος: Η τέλεια κούρσα!
Κέλλυ Αραούζου: Η θάλασσα μέσα μου
Ντενίζ Δημάκη: Δεν ήταν θυσία, ήταν επιλογή
Σπύρος Χρυσικόπουλος: Επιμονή / Χωρίς Όρια / Πρόκληση / Στις παραισθήσεις των ονείρων