Ορμή, ελευθερία, δύναμη, ατίθασο πνεύμα.
Έτσι μεγαλώνουν τα άγρια άλογα στις pampas, στο μεγάλο, υγρό, αχανές τμήμα της Λατινικής Αμερικής. Το βλέμμα δεν έχει ορίζοντα, όσα εμπόδια κι αν υπάρχουν, λυγίζουν, διαλύονται στον αχαλίνωτο καλπασμό.
Τίποτα δεν ήταν ικανό να σταματήσει τον καλπασμό του Χουλιάν Άλβαρεζ. Τα παρέσυρε όλα, είχε τους οιωνούς μαζί του σ’ αυτήν την αναπάντεχη έκρηξη. Ξεκίνησε από τη γωνία της μεγάλης περιοχής στο δικό του μισό και μπήκε σχεδόν με τη μπάλα στα δίχτυα. Δεν μπόρεσε να τον αναχαιτίσει κανείς, κέρδισε ακόμα και τις κόντρες από έναν, δυο, τρεις αντιπάλους. Κορύφωση.
Σε ημιτελικό Παγκόσμιου Κυπέλλου, στο προτελευταίο εμπόδιο πριν ο “Βασιλιάς Αρθούρος”, Λιονέλ Μέσι, του δώσει την εντολή, ως πιο έμπιστό του, να τραβήξει το εξκάλιμπερ από την κροατική πέτρα και να το υψώσουν μαζί στον ουρανό.
Το παραμύθι της Αργεντινής σε αυτό το Μουντιάλ θα μπορούσε να έχει βάση στην κελτική μυθολογία, στο θρύλο του Αρθούρου, του Μέρλιν και των Ιπποτών της Στρογγυλής Τραπέζης. Μέχρι τον ημιτελικό με την Κροατία ήταν ακόμη ασαφές ποιος θα διαδραματίσει το ρόλο του Λάνσελοτ. Από απόψε ο ρόλος ανήκει στο ταπεινό αγόρι από το Καλτσίν, στο άγριο άλογο που διαλύει τους πάντες και τα πάντα στο διάβα του.
Εκεί, σε ένα χωριό 2.000 ψυχών, γεννήθηκε ο Χουλιάν, έχει αυτό το απλό και αφελές πρόσωπο ενός παιδιού που δεν έχει επίγνωση της δύναμής του, δεν έχει ανακαλύψει το εύρος του ταλέντου του. Όλα στην αστραπιαία καριέρα του ήρθαν καλπάζοντας, όλα μεμιάς. Και, βλέποντάς τον εκεί, στο πλάι του μύθου που αφήνει ακόμα έναν θρύλο πίσω του, γεννάται το ερώτημα πόσο παραπάνω μπορεί να φτάσει, πόσο περισσότερο μπορεί να καταπλήξει.
Μόλις πριν τέσσερα χρόνια σκόραρε στο ντεμπούτο του με τη Ρίβερ Πλέιτ, σπρωγμένος στο λάκκο των λεόντων από τον Μαρσέλο Γκαγιάρδο. Final del Siglo Libertadores, Μαδρίτη, η πιο σημαντική νίκη στην ιστορία της Ρίβερ. Το ματς που ξεχώρισαν τα παιδιά από τους άντρες. Ο Χουλιάν ελάχιστα έμεινε παιδί, από τα 11 δοκιμαζόταν ήδη στη Ρεάλ, από τα 16 του κόλλησαν το παρατσούκλι της «αράχνης». «Araña», απ’ τις δηλητηριώδεις που άπαξ και σε τσιμπήσουν δεν υπάρχει αντίδοτο.
Το εντυπωσιακό με τον Άλβαρεζ είναι η εξαιρετική ωριμότητα στην επιλογή του να μην μεταναστεύσει αμέσως για την Ευρώπη, να μην ριχτεί στην κρεατομηχανή από την οποία ελάχιστοι γλυτώνουν. Πρώτα εδραιώθηκε στα φίλια εδάφη, πρώτα πλάστηκε και, μόνο όταν έριξε και το τελευταίο τείχος, το πήρε απόφαση. Ήταν ο πρώτος Millonario που σκόραρε τρις συνεχόμενα (δύο στο Monumental, ένα στο Bombonera) στο Superclasico. Είχε να συμβεί από την εποχή του Μπέτο Αλόνσο, σε καιρούς που οι μύθοι γινόντουσαν τραγούδι και ταξίδευαν από στόμα σε στόμα.
Ταχύτητα, τεχνική, δύναμη, αίσθηση του γκολ. Αχαλίνωτος κι όμως αθέατος. Όταν σε μια σεληνιασμένη εβδομάδα με χατ τρικ και καρέ σε δυο παιχνίδια η έκρηξη έγινε εκκωφαντική, η Μάντσεστερ Σίτι δεν μπορούσε να ρισκάρει. Ο Άλβαρεζ ήταν αλαζονικά καλός, πολυποίκιλα προικισμένος, όσο πιο “γκουαρδιολικός” γίνεται να είναι ένας ποδοσφαιριστής του καιρού μας.
“Εννιάμισι”, με την κομψότητα και το όραμα κλασσικού “δεκαριού”, αλλά τραχύς, αναιδής και αποτελεσματικός όσο κι ένα κλασσικό “εννιάρι”. Το μοναδικό του μειονέκτημα ήταν η αμηχανία, η αδυναμία διαχείρισης του ταλέντου του. Και το γεγονός ότι δεν είναι εξωγήινος. Όπως ο Χάαλαντ.
25 Μαΐου του 2022, την ημέρα που το πρώτο έμβιο glitch φωτογραφιζόταν με τη φανέλα της Σίτι και χάριζε στους φωτογράφους αυτό το ανιμιστικό χαμόγελο τρόμου, στην Αργεντινή γιορτάζονταν δυο πράγματα, η fecha patria, ήτοι η ημέρα που ιδρύθηκε η πρώτη Κυβέρνηση criollo και γιορτάζει η πατρίδα, και τα γενέθλια της Ρίβερ Πλέιτ.
Αυτήν τη συγκεκριμένη μέρα ο Χουλιάν σκόραρε τα 6 (ολογράφως έξι) από τα 8 γκολ της Ρίβερ εναντίον της Αλιάνζα Λίμα και έγινε ο κάτοχος του ρεκόρ των γκολ που σημειώθηκαν σε ένα μόνο παιχνίδι, όχι μόνο στην ιστορία της Ρίβερ αλλά και ολόκληρης της διοργάνωσης.
Εξοντωτικό ρεπερτόριο. Γρήγορη σκέψη, πονηριά, “αλητεία” ποδοσφαιρική, πρακτική λογική, απαλά αγγίγματα και δυνατά, σχεδόν βίαια, σουτ.
Οι οπαδοί της Σίτι βρέθηκαν ενώπιον ενός τρομακτικού διλήμματος, να αποδεχτούν ότι αυτός ο παίκτης θα είναι η αλλαγή και θα “ξεκουράζει” τον Χάαλαντ. Στην Αργεντινή όλα είναι πιο εύκολα, γιατί ο Μέσι, γύρω από τον οποίο περιστρέφονται όλοι και όλα, δεν αγωνίζεται στην ίδια θέση με τον Άλβαρεζ. Αλληλοσυμπληρώνονται, δίχως να απειλείται η ιεραρχία, έγινε κατανοητό πόσο επωφελής είναι ο “βασιλιάς” στο τρίτο γκολ του ημιτελικού, εκεί όπου ο Λέο αποφάσισε να τους περάσει όλους και απλώς να τη σερβίρει στον Χουλιάν για να την προωθήσει στα δίχτυα.
Το αμέσως προηγούμενο γκολ όμως, εκείνο του “ποδοβολητού”, καταδεικνύει ότι μερικές φορές στο ποδόσφαιρο και τη ζωή η ισχύς δεν είναι μπλόφα. Ο Χουλιάν τα έδωσε τα διαπιστευτήρια του στο πιο φανταχτερό παλκοσένικο απ’ όλα. Το Μουντιάλ.
Το δικό του χαμόγελο δεν είναι τρομακτικό, πλέον ξέρει τι τον περιμένει και διακατέχεται από αυτό το είδος της αλαζονείας που υπαγορεύεται από το ταλέντο και δεν μαρτυρά νοσταλγική μελαγχολία.
Η συνύπαρξη με τον Μέσι τον δίδαξε τη σημασία του συμπρωταγωνιστή, έκανε αισθητή την αξία που επιτρέπει στο ταλέντο να εκραγεί σε όλη του τη λάμψη.
Κι ο Χουλιάν Άλβαρεζ λαμποκοπά ολόκληρος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: MUNDIAL 2022 | Faces: Ενέρ Βαλέντσια (Εκουαδόρ) / Κόντι Χάκπο (Ολλανδία) /
Ολιβιέ Ζιρού (Γαλλία) / Τακούμα Ασάνο (Ιαπωνία) / Ριτσάρλισον (Βραζιλία) /
Ρουζμπέχ Τσεσμί (Ιράν) / Λιονέλ Μέσι (Αργεντινή) / Τζαμάλ Μουσιάλα (Γερμανία) /
Κάρλος Κασεμίρο (Βραζιλία) / Καλιντού Κουλιμπαλί (Σενεγάλη) / Αλέξις Μακ Άλιστερ (Αργεντινή) /
Γιόσκο Γβάρντιολ (Κροατία) / Ρέμο Φρόιλερ (Ελβετία) / Ντένζελ Ντούμφρις (Ολλανδία) /
Τζουντ Μπέλινγκχαμ (Αγγλία) / Ντόμινικ Λιβάκοβιτς (Κροατία) / Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία) /
Ναουέλ Μολίνα (Αργεντινή) / Σοφιάν Άμραμπατ (Μαρόκο)
