Το Μουντιάλ στο Κατάρ είναι αναμφισβήτητα κάτι διαφορετικό.
Είναι άλλο να περιμένεις το καλοκαίρι, τον Ιούνιο για παράδειγμα, να ξεκινήσει ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και άλλο μες στη μέση της χρονιάς να το βλέπεις να ξεκινά. Οι παίκτες βρίσκονται αυτήν την στιγμή στην καλύτερη κατάσταση που μπορούν, είναι στο τοπ τους αυτήν την περίοδο, άρα -φυσιολογικά- περιμένουμε να γίνει μια πολύ σπουδαία διοργάνωση. Ταυτόχρονα, ευχόμαστε και ελπίζουμε ότι μέσα από αυτήν την διαδικασία θα δούμε ομάδες αουτσάιντερ να μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Δεν με “χαλάει” το γεγονός ότι διεξάγεται μες στον χειμώνα, Νοέμβριο, Δεκέμβριο, αλλά χαλάει τον προγραμματισμό των ομάδων, οι οποίες μετέχουν στα Πρωταθλήματά τους, στο Champions League και τα ευρωπαϊκά κύπελλα, χαλάει τους προπονητές, οι οποίοι προσπαθούν να οργανώσουν τα προγράμματά τους. Ίσα-ίσα, για εμένα αλλά και για τους φιλάθλους είναι κάτι διαφορετικό από το να βλέπεις παίκτες που έχουν τελειώσει μια χρονιά, συνήθως δύσκολη, και παίζουν Ιούνιο.
Είναι δύσκολο να δούμε παίκτες στο καλύτερό επίπεδό τους σε μια διοργάνωση όπως το Μουντιάλ του καλοκαιριού. Τώρα όμως είναι στο καλύτερό τους, έχουν κάνει και τα παιχνίδια τους.
Επίσης, πιστεύω ότι και οι συνθήκες εκεί, στο Κατάρ, θα είναι αρκετά καλές. Δεν έχει τόσο πολύ ζέστη, η οποία θα μπορούσε να επηρεάσει τους ποδοσφαιριστές, ενώ διάβασα ότι κάποια γήπεδα διαθέτουν και air condition, ώστε να κρατούν τη θερμοκρασία σε ένα επιθυμητό επίπεδο. Άρα δημιουργείται ένα κατάλληλο περιβάλλον ώστε να δούμε σημαντικά παιχνίδια.
Photo by: Eurokinissi.
Αυτή η διοργάνωση είναι διαφορετική από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, γιατί εδώ βλέπουμε και διαφορετικές κουλτούρες, βλέπουμε Πρωταθλήματα όπως της Ασίας, της Νοτίου Αμερικής, της Ωκεανίας, τα οποία δεν έχουμε τη δυνατότητα να τα παρακολουθήσουμε αλλιώς. Βλέπουμε το επίπεδο αυτών των ομάδων και ας μην ξεχνάμε ότι εκτός των άλλων συμμετέχει και η ομάδα της Αμερικής που είναι ένα σημαντικό συγκρότημα. Βλέπουμε ομάδες όπως το Ιράν, ομάδες άγνωστες σε εμάς, οπότε αυτό κάνει διαφορετική τη διοργάνωση.
Παρότι δεν θα έλεγα ότι είναι απωθημένο, πάντα θα ήθελα να έχω συμμετάσχει σε ένα Μουντιάλ!
Από την πλευρά της διοργανώτριας, δεν μπορώ να πω ότι το Κατάρ είναι μια χώρα που έχει στην παράδοσή της το ποδόσφαιρο. Θα προτιμούσα το Παγκόσμιο Κύπελλο να γίνει σε μια χώρα της Νότιας Αμερικής ή της Ευρώπης για παράδειγμα. Είναι περιοχές όπου το ποδόσφαιρο αποτελεί τρόπο ζωής.
Επίσης, όσον αφορά στο Κατάρ, δεν είναι μόνο η έλλειψη ποδοσφαιρικής κουλτούρας, είναι και οι αρχές του αθλητισμού γενικότερα που δεν συνάδουν με όλο αυτό που συμβαίνει εκεί, όπως η εκμετάλλευση των εργαζόμενων μεταναστών στις υποδομές.
Παρόλ’ αυτά, εγώ αναφέρομαι τελείως αγωνιστικά, έχοντας μια εμπειρία από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, είτε αυτό που έζησα στην Πορτογαλία το 2004 είτε εκείνο που βίωσα στην Αυστρία-Ελβετία το 2008. Η προσέγγιση είναι άλλη, ο κόσμος έξω γιορτάζει, σαν σε μικρό πανηγύρι.
Νομίζω ότι δεν θα πρέπει πάντα να μας καθοδηγεί το χρήμα και θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου σε κάποιες επιλογές τους, όπως για παράδειγμα εκείνη των χωρών που διοργανώνουν. Κυρίως πρέπει να επιλέγουμε χώρες με ποδοσφαιρικό υπόβαθρο και παρελθόν, χώρες με μεγάλη αγάπη στο ίδιο το άθλημα. Και αυτό, γιατί έχουμε δει ότι τα ωραιότερα Μουντιάλ έχουν γίνει σε χώρες που έχουν ανάλογη κουλτούρα, όπως η Γερμανία, όπου διοργανώθηκε ένα πολύ μεγάλο Μουντιάλ, ή το Μεξικό ή και άλλες περιοχές που ζουν με το ποδόσφαιρο και οι άνθρωποι εκεί αναπνέουν γι’ αυτό.
Photo by: Eurokinissi.
Ο τερματοφύλακας σε διοργανώσεις Παγκόσμιου Κυπέλλου αλλά και Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος είναι πολύ σημαντικός, είναι αυτός που μπορεί να δώσει ένα παιχνίδι και ξέρουμε ότι τα παιχνίδια εκεί είναι ουσιαστικά μονά από κάποιο σημείο και ύστερα, στα προημιτελικά, τα ημιτελικά. Συν το γεγονός ότι πλέον ο ρόλος του τερματοφύλακα έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ, δεν ζητάμε πια από αυτόν να καθίσει κάτω απ΄ το τέρμα και να πιάνει την μπάλα, ζητάμε πολλά περισσότερα, άρα οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες.
Οι τερματοφύλακες που αγωνίζονται σε παγκόσμιο επίπεδο μπορούν να αποτελέσουν τους παράγοντες ώστε να μπορέσει κάποιος να κατακτήσει ένα τρόπαιο.
Μεγάλο όνομα είναι ο Κουρτουά, το απέδειξε κιόλας με τη Ρεάλ Μαδρίτης, καθώς ήταν ο σημαντικότερος παίκτης του Τελικού του Champions League, όπου η ομάδα του κατέκτησε το κύπελλο. Αυτός είναι ένας τερματοφύλακας που μπορεί να καθορίσει τα αποτελέσματα, όπως και ο Άλισον της Λίβερπουλ, ένας από τους κορυφαίους τερματοφύλακες του κόσμου, που μπορεί και αυτός να καθορίσει πολλά πράγματα. Υπάρχουν πολλοί σημαντικοί τερματοφύλακες και νομίζω ότι πλέον ο ρόλος τους σε αυτές τις διοργανώσεις αποδεικνύεται αν όχι μεγαλύτερος τουλάχιστον ισάξιος με εκείνον παικτών όπως ο Μέσι, ο Εμπαπέ κτλ.
Θα έλεγα ότι η ομάδα που μου έχει δημιουργήσει το αίσθημα του θαυμασμού τα τελευταία χρόνια 10-15 χρόνια είναι η Ισπανία. Είναι η ομάδα που στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα δεν περιμέναμε ότι θα μπορούσε να φτάσει στον ημιτελικό, αλλά για εμένα έπρεπε ίσως να παίξει Τελικό και να κατακτήσει και το τρόπαιο, είναι άξια θαυμασμού. Βέβαια, από τα παιδικά μας χρόνια έρχονται στις μνήμες η Βραζιλία, η Αργεντινή, όλοι μας θα θέλαμε να κατακτήσει ο Μέσι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για πάρα πολλούς λόγους. Και εγώ θα το ήθελα αυτό, μόνο για τον Μέσι ουσιαστικά. Υπάρχει η Πορτογαλία του Ρονάλντο, υπάρχουν οι σημαντικότεροι παίκτες της τελευταίας 20ετίας που ίσως γι΄ αυτούς είναι το τελευταίο Μουντιάλ.
Νικοπολίδης εναντίον Κριστιάνο Ρονάλντο στον Τελικό του EURO 2004 / Photos by: Eurokinissi (Action Images).
Καθηλωμένος, πάντως, μπροστά σε μια τηλεόραση δεν θα είμαι. Δεν θα βλέπω μανιωδώς τη διοργάνωση, απλώς θα επιλέγω παιχνίδια που πιστεύω ότι μπορούν να με βοηθήσουν στην προπονητική διαδικασία στην οποία βρίσκομαι, γιατί υπάρχουν ορισμένες ομάδες που ουσιαστικά δημιουργούν τις νέες τάσεις στο ποδόσφαιρο και προσπαθούμε και εμείς να ενημερωνόμαστε, να βλέπουμε νέα πράγματα, ώστε να μπορούμε να γινόμαστε καλύτεροι.
Προσδοκώ να δω κάτι καινούργιο να γεννιέται ακόμα και σε επίπεδο ποδοσφαιριστών, ίσως κάποιο νέο παιδί, νέον παίκτη, παρά το γεγονός ότι είναι πολύ δύσκολο να μην τον γνωρίζουμε ήδη, δύσκολο να μας ξεφύγει κάποιος σημαντικός, καθώς πλέον βλέπουμε όλα τα παιχνίδια ανά τον κόσμο.
Δεν είναι εκείνη η παλιά αναμονή, πριν από 40 χρόνια για παράδειγμα, που περιμέναμε να δούμε αγώνες Βραζιλίας ή Αργεντινής και κάποιος μεγάλος παίκτης που δεν είχαμε δει ποτέ θα εμφανιζόταν στην τηλεόραση και θα μας δημιουργούσε αυτόν τον μεγάλο θαυμασμό.
Ελπίζω όμως ότι θα υπάρχουν παίκτες που θα είναι η δική τους χρονιά, που θα είναι το δικό τους Μουντιάλ.
Photo by: Eurokinissi.
Επιμέλεια κειμένου: Ζέτα Θεοδωρακοπούλου
CHECK IT OUT:
Γιώργος Λυκουρόπουλος: Τα Μουντιάλ είναι οι εικόνες τους
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Φώτης Στρακόσια: Γράμμα στο γιο μου
Δημήτρης Ελευθερόπουλος: Δεν είσαι τα πάντα. Δεν είσαι το τίποτα.
Στέφανος Κοτσόλης: Η μέρα που καθόρισε τη ζωή μου
Αλέξανδρος Τζόρβας: Αλλάζοντας Γάντια / Ιστορίες Απ’το Τέρμα
