Ξεκινώντας το ταξίδι για την Αμερική, το 2015, σκεφτόμουν στο αεροπλάνο τι θα έπρεπε να προσέξω για να προσαρμοστώ σ’ ένα νέο περιβάλλον. Πώς να ενταχθώ ευκολότερα σε μία νέα…
"ΔΙΑΔΡΟΜΗ"
-
-
TOP STORIESΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Πολύ αργά για δάκρυα
από Δημήτρης Ελευθερόπουλος 31 Οκτωβρίου, 2018«Κάθε μέρα και σε κάθε στιγμή της προπόνησης, φαντάζομαι πως όποια μπάλα έρχεται προς το μέρος μου είναι αυτή που θα μου έρθει στον τελικό του Champions League. Με αυτόν τον τρόπο, όταν θα έρθει η μια και μοναδική φορά στον πραγματικό τελικό, εγώ θα έχω συναντηθεί τόσες πολλές φορές μαζί της και θα γνωρίζω ακριβώς ποιο είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω…».
-
Δεν είναι οι μόνοι. Είναι μερικοί από τους πλέον δραστήριους, διεθνώς. Αθλητές υψηλού επιπέδου που αντιλαμβάνονται και επωμίζονται το ρόλο τους, ως κοινωνικά πρότυπα. Πώς; Όχι, απλώς, δίνοντας χρήματα, εν είδει φιλανθρωπίας…
-
Ουκ ολίγα ερασιτεχνικά σωματεία έχουν αναρτήσει τις υποχρεώσεις των μελών τους “για τη σωστή, εύρυθμη και επαγγελματική λειτουργία” του οργανισμού. Όσο και αν ψάξεις, δεν θα βρεις τι εμπεριέχεται στις σελίδες που υπογράφουν επαγγελματίες παίκτες. Αλλά για αυτό είμαστε εμείς εδώ.
-
Ακόμη και σήμερα, θυμάμαι όλους τους αγώνες που έχω παίξει. Τα πάντα. Στο γήπεδο, δεν είχα το νου μου μόνο στη μπάλα. Τον είχα και σε αυτόν που θα ερχόταν πάνω μου. Έλεγαν πως κοίταγα κάτω αλλά έβλεπα όλο το γήπεδο. Γι’ αυτό, με λέγανε «στρατηγό»…
-
Στην ποδοσφαιρική εκδοχή του «Κύκλου των Χαμένων Ποιητών», τη θέση του καθηγητή Κίτινγκ παίρνει ένας… Όσκαρ. Ο δάσκαλος Ταμπάρεζ! Στα νιάτα του, όντως, έχει υπάρξει δάσκαλος, γι’ αυτό και τον αποκαλούν «Maestro».
-
SPORTSTOP STORIESWATER POLOWOMEN'S STORIESΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Τα κλειδιά
από Αγγελική Καραπατάκη 27 Ιουνίου, 2018«Αν τ΄ονειρευτείς, μπορείς να το κάνεις», έλεγε ο Walt Disney… Ναι; Αλήθεια; Γίνονται αυτά; Κι όμως, γίνονται! Ακόμη κι όταν ο πρώτος σου προπονητής, σου λέει με ειλικρίνεια και… συμπόνια…
-
Γεννήθηκα στην Αθήνα, το 1982. Στις 14 Ιουλίου. Μεγάλωσα στη Λιβαδειά. Εκεί ζουν ακόμα οι γονείς μου. Αυτή είναι η πόλη μου. Αφού, κάπως, χρειάζεται αυτή η άχαρη σκιαγράφηση του…
-
TOP STORIESΒΙΒΛΙΑΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Δεν είσαι τα πάντα. Δεν είσαι το τίποτα.
από Δημήτρης Ελευθερόπουλος 29 Μαΐου, 2018Ήμουν 22 χρονών, το καλοκαίρι του 1999, όταν η λήξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων μας βρήκε πρωταθλητές, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, με την ομάδα του Ολυμπιακού.