Η 14η Αυγούστου του 2019 είναι μια ημερομηνία που με…. πληγώνει.
Είμαι προπονητής στην Εθνική Παίδων τότε, στη φουρνιά των 2003, και συμμετέχουμε στο Ευρωμπάσκετ που διεξάγεται στο Ούντινε.
Στον προημιτελικό απέναντι στους οικοδεσπότες Ιταλούς, παρότι έχουμε το προβάδισμα στο σκορ σε όλο το παιχνίδι, χάνουμε τελικά για έναν πόντο, 64-63, και δεν καταφέρνουμε να προκριθούμε στα ημιτελικά.
Αυτή ήταν μια ήττα που μας είχε πληγώσει, μας είχε στεναχωρήσει όλους στην ομάδα, κι εμένα προσωπικά πολύ, γιατί πίστευα σ’ αυτή τη φουρνιά, σ’ αυτά τα παιδιά.
Η ώρα της δεύτερης ευκαιρίας
Έτσι, όταν το 2023, κι ενώ τότε εργαζόμουν στην Τουρκία ως συνεργάτης του Ανδρέα Πιστιόλη στη Γαλατάσαραϊ, μου ζήτησαν από την Ομοσπονδία να αναλάβω την Εθνική Νέων ενόψει του επερχόμενου Ευρωμπάσκετ στο Ηράκλειο Κρήτης, το έκανα με πολύ μεγάλη χαρά.
Αφενός επειδή είναι πολύ μεγάλη τιμή για οποιονδήποτε προπονητή να κάθεται στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, εκπροσωπώντας την πατρίδα του, και αφετέρου επειδή μέσα μου πίστευα ότι αυτή τη φορά μπορούμε να κερδίσουμε ό,τι είχαμε στερηθεί τέσσερα χρόνια πριν, για ένα σουτ!
Φυσικά και ήθελα πολύ να φέρουμε και πάλι στη χώρα ένα μετάλλιο -μετά το Χρυσό, ξανά στο Ηράκλειο το 2017– σε μια ηλικιακή κατηγορία η οποία ουσιαστικά αποτελεί τον προθάλαμο της Ανδρών.
Ο Κώστας Παπαδόπουλος στον πάγκο της Εθνικής Νέων / Photo by: INTIME.
Δημιουργήσαμε ένα σύνολο με παιδιά γεννημένα το 2003 και το 2004. Από την πρώτη μέρα τούς είπα ότι θέλουμε να πάμε όσο ψηλότερα γίνεται και, γιατί όχι, να φτάσουμε στο βάθρο.
Ομολογώ ότι πολλά παιδιά δεν το πίστεψαν εκείνη τη στιγμή, κάποιοι μάλιστα γέλασαν, καθώς στα πρόσφατα Ευρωπαϊκά Νέων η Ελλάδα δεν τα είχε πάει καλά. Τους είπα λοιπόν εκείνη τη στιγμή ότι, αν δεν το πιστεύουν, δεν χρειάζεται να είναι μέρος αυτής της προσπάθειας. Θεωρώ πως αυτή η ειλικρινής κουβέντα που κάναμε ήταν κομβική, καθώς, από εκείνη τη στιγμή και μετά, το κουμπί όλων γύρισε προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η προετοιμασία για μια τέτοια διοργάνωση είναι πάντα σκληρή. Όχι μόνο μέσα στο γήπεδο αλλά και όσον αφορά στο πνευματικό και το ψυχολογικό κομμάτι. Παίζεις παιχνίδια το ένα μετά το άλλο, συνεχόμενα.
Δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς πολλά από τη μια μέρα στην άλλη, πρέπει να είσαι έτοιμος σε όλα τα επίπεδα για να μπορείς να αντεπεξέλθεις, πρέπει να μάθεις να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματά σου, και τα ευχάριστα αλλά και τα δυσάρεστα.
Η δική μου φιλοσοφία είναι ότι τον ρυθμό μας τον βρίσκουμε από την άμυνα. Έτσι πάμε στην επίθεση, με ομαδικότητα και υπομονή να βρούμε την καλύτερη επιλογή. Από την άμυνα χτίζεται η ομαδικότητα.
Πράγματι, με αυτό τον τρόπο φτάσαμε αρχικά στον ημιτελικό με τη Γαλλία και στη συνέχεια στον μικρό Τελικό με το Βέλγιο και τη νίκη που έφερε το Χάλκινο μετάλλιο. Μας άξιζε να το πάρουμε τέσσερα χρόνια πριν, το πήραμε το 2023, σε μια διοργάνωση με ελληνικό χρώμα, σε μια πόλη που έχει συνδέσει το όνομά της με επιτυχίες του ελληνικού μπάσκετ, όπως το Ηράκλειο.
Ιούλιος 2023: Ο Κώστας Παπαδόπουλος και οι συνεργάτες του στο τεχνικό επιτελείο και το σταφ με το Χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ Νέων / Photo by: Eurokinissi.
Back to back επιτυχία
Με την ολοκλήρωση του Ευρωμπάσκετ στην Κρήτη, μου ζητήθηκε από την Ομοσπονδία να συνεχίσω στο ίδιο πόστο και φυσικά ήταν κάτι που ήθελα.
Ο δικός μου στόχος, το δικό μου κίνητρο, ήταν να καταφέρουμε και πάλι να φτάσουμε σε ένα μετάλλιο, σε μια διοργάνωση εκτός Ελλάδος όμως αυτή τη φορά, καθώς τα δύο τελευταία μετάλλια της Νέων, Χρυσό και Χάλκινο, ήταν σε διοργανώσεις στην Κρήτη.
Ο χειμώνας κύλησε με πολλά ταξίδια σε όλη την Ελλάδα, στο πλαίσιο του αναπτυξιακού προγράμματος της Ομοσπονδίας.
Προπονήσεις σε ομάδες, ομιλίες με προπονητές και παιδιά για τη φιλοσοφία που θέλουμε να περάσουμε στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα. Ταξιδέψαμε από άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα αλλά και στα νησιά με αυτόν τον σκοπό.
Παράλληλα παρακολουθούσα παιχνίδια της Elite League αλλά και των National League 1 και 2, προκειμένου να δω παίκτες γεννημένους το 2004 και το 2005, εν δυνάμει μέλη της Εθνικής Νέων για το Ευρωμπάσκετ του 2024 στην Πολωνία, πέρα από τον Πλώτα και τον Ζούγρη που αφενός τους είχα και στην προηγούμενη φουρνιά, αφετέρου ήταν οι μοναδικοί σε ομάδες της Α1 κατηγορίας, έστω και με περιορισμένο χρόνο συμμετοχής.
Πήγα σε πάρα πολλά ματς, κάνοντας μια καταγραφή των παικτών που μπορούν να στελεχώσουν την Εθνική ομάδα. Πολλούς από αυτούς τους είδα όχι μόνο μια αλλά και δύο και τρεις φορές.
Συνολικά παρακολουθήσαμε πάνω από 50 παίκτες, μαζί με τα παιδιά που παίζουν στο εξωτερικό και σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ.
Από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας εμπνεύσαμε τα παιδιά, βάζοντας έναν υψηλό στόχο και λέγοντάς τους ότι θα δουλέψουμε ως ομάδα, με πειθαρχία και σκληρή προπόνηση.
Δύο παίκτες, ο Ζούγρης και ο Πλώτας, είχαν την εμπειρία της προηγούμενης φοράς, οπότε, και αυτοί με τη σειρά τους, έπεισαν και τους υπολοίπους ότι αξίζει η θυσία, μπροστά στη χαρά της επιτυχίας.
Photo by: Eurokinissi.
Στο τουρνουά της Πολωνίας είχαμε καλές και κακές στιγμές.
Θεωρώ ότι η μεγαλύτερη νίκη μας ήταν επί της Λιθουανίας στα προημιτελικά. Μια νίκη απέναντι σε μια ομάδα που όλοι την είχαν ικανή για μετάλλιο, γιατί όχι και Χρυσό. Εκτιμώ ότι στο άμεσο μέλλον θα δούμε πολλούς από αυτούς τους Λιθουανούς στο τοπ ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η πιο δύσκολη στιγμή μας και σίγουρα μια στιγμή που δεν μας… άξιζε ήταν η ήττα από την Πολωνία.
Ίσως τους υποτιμήσαμε, ίσως δεν τους υπολογίσαμε όπως έπρεπε, αλλά ακόμα κι έτσι θεωρώ πολύ σημαντικό το πώς αντιδράσαμε μετά από αυτό, με δύο νίκες σε παιχνίδια που υπάρχει το “πρέπει”, πρώτα επί του Ισραήλ και μετά επί της Λιθουανίας. Δύο νίκες που μας έφεραν στα ημιτελικά.
Και αυτό δείχνει πολλά για τον χαρακτήρα αυτών των παιδιών. Όποτε “πέσαμε”, όποτε είχαμε κακή στιγμή, σηκωθήκαμε αμέσως και γι’ αυτό είμαι πολύ χαρούμενος.
Μια τέτοια δύσκολη στιγμή ήταν ο ημιτελικός με τη Γαλλία. Δεν μπήκαμε ποτέ έτοιμοι και όπως έπρεπε, ωστόσο ήταν πολύ δύσκολο να κάνουμε τρίτο σερί παιχνίδι σε τόσο υψηλό και απαιτητικό επίπεδο απέναντι σε μια ομάδα που δεν συγχωρεί το λάθος.
Ιούλιος 2024: Ο Κώστας Παπαδόπουλος δίνει οδηγίες στους παίκτες του στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ Νέων με αντίπαλο τη Γαλλία / Photo by: FIBA.
Στο ημίχρονο, πήγαμε στα αποδυτήρια με κακή εικόνα, στο -30, και το πιο πιθανό θα ήταν να τα παρατήσουμε. Εμείς εκεί είπαμε ότι θέλουμε να το γυρίσουμε. Μπορεί να μην τα καταφέραμε, αλλά η εμφάνισή μας στο δεύτερο ημίχρονο δείχνει την ψυχική δύναμη που είχαμε.
Και ήμουν πολύ χαρούμενος, γιατί, και στις καλές στιγμές αλλά και στις κακές, πέρα από το τι λέγαμε όλοι μαζί ως ομάδα και πέρα από τη δική μας, την προπονητική, καθοδήγηση, τα παιδιά μαζεύονταν όλα μαζί σε ένα δωμάτιο, χωρίς εμάς τους προπονητές, και συζητούσαν μεταξύ τους, δίνοντας δύναμη ο ένας στον άλλον.
Ήταν μια οικογένεια.
Εν τέλει, φτάσαμε στο δεύτερο συνεχόμενο μετάλλιο. Μάλιστα, δεν ξέρω πόσο “σημαδιακό” ήταν ότι το 2023 στο Ηράκλειο παίξαμε ημιτελικό -χαμένο- με τη Γαλλία και μικρό Τελικό -κερδισμένο- με το Βέλγιο και το 2024 στην Πολωνία έγινε ακριβώς το ίδιο!
Κοιτάζοντας το μέλλον
Πιο ήρεμα και πιο ψύχραιμα πλέον, αν είχα απέναντί μου όλα αυτά τα παιδιά που δούλεψα μαζί τους αυτά τα δύο καλοκαίρια, θα τους έλεγα και πάλι πως, αν πιστέψουν κάτι, μπορούν να το καταφέρουν, αρκεί να κάνουν θυσίες και να δουλέψουν σκληρά γι’ αυτό! Τίποτα δεν θα τους χαριστεί, πρέπει να διεκδικούν συνεχώς ό,τι θέλουν!
Photo by: INTIME.
Ο Κώστας Παπαδόπουλος είναι προπονητής μπάσκετ.
Επιμέλεια κειμένου: Αλέξανδρος Σωτηρόπουλος
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ανδρέας Πιστιόλης: Ογδόντα απίστευτες ημέρες στη Γαλατάσαραϊ
