"δεύτερος πατέρας"

Όταν ο Γιόζεπ Μπροζ Τίτο έφευγε από τη ζωή στις 4 Μαΐου του 1980, όλοι οι λαοί που απάρτιζαν τη χώρα ένιωσαν την ίδια ανασφάλεια. Χωρίς τον αρχιτέκτονα της «Δεύτερης…

«Είχε ωραίο καιρό εκείνη τη μέρα, αυτό το θυμάμαι. Κοιτούσα έξω από το παράθυρο του δωματίου και θυμάμαι να σκέφτομαι “άραγε πόσες τέτοιες όμορφες μέρες θα καταφέρω να δω”; Έπειτα…

Ο σεβάσμιος κύριος μπροστά του, κιόλας σενιαρισμένος μετά το τέλος του αγώνα, μέσα στο απαστράπτον μπλε σακάκι του, προσπαθούσε να τον κάνει να νιώσει άνετα. Στην τελετουργική χειραψία που του…

H συμφωνία… συμφωνία. Ο Δεκέμβριος θα ήταν (κάτι σαν) αγρανάπαυση. Απαραίτητη, επιβεβλημένη. Τόσο για τη γη όσο και για το μυαλό. Η εξαίρεση, η μόνη εξαίρεση, προγραμματισμένη εκ των προτέρων.…

Η ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο οφείλεται στην παρέα μου απ’ το σχολείο. Οι φίλοι μου πήγαιναν σε μια ακαδημία και αποφάσισα να τους ακολουθήσω κι εγώ.…

Τόσο μακριά που ήταν το σχολείο του και έτσι όπως αναγκαζόταν να καλύπτει με τα πόδια την απόσταση πολλών χιλιομέτρων, έμαθε -και να μην ήθελε- να τρέχει και να διανύει…

Ο Ντάνι Γουίλσον ήταν ένα παιδί ναυτικών, εμιγκρέδων από τη Σιέρα Λεόνε τη δεκαετία του ’20, που ρίζωσαν και πρόκοψαν στην Ουαλία, με όσα μέσα διέθεταν την εποχή εκείνη. Έπαιζε…

Ήταν αληθινή αγάπη να παίρνω την μπάλα, να βρίσκομαι με τους φίλους μου και να παίζω ατελείωτες ώρες. Στην αλάνα μπροστά από το σπίτι, οι περίφημες… μάχες άνω με κάτω…

Ετοιμόρροπα κτίρια, απανθρακωμένα αυτοκίνητα, αναμμένες φωτιές σε κάδους σκουπιδιών. Μια κακοποιημένη πόρνη σκουπίζει τα δάκρυά της καταστρέφοντας με το φτηνό make up και το τελευταίο σημείο του προσώπου της που…

Στις αρχές των 70’s η οικονομική κρίση και η ανεργία είχαν χτυπήσει βάναυσα την Ιρλανδία και επικρατούσε παντού απογοήτευση, ανησυχία και θυμός. Στις εργατικές κατοικίες του Μέιφιλντ, στα προάστια του…