Το καμπανάκι στο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο δίνει το σύνθημα στις αθλήτριες για τον τελευταίο γύρο. Οι σφυγμοί ανεβαίνουν, ο ρυθμός γίνεται πιο γρήγορος, το μυαλό «ενεργοποιεί» τη δύναμη της θέλησης και η Σιφάν πλησιάζει όλο και πιο κοντά στο όνειρό της.
Το μόνο που σκεφτόταν ήταν να κερδίσει την κούρσα. «Πρέπει να τερματίσω», μονολογεί . «Πρέπει να κερδίσω την κούρσα».
Από το 2008 που η Σιφάν Χασάν έφυγε από την πατρίδα της, την Αιθιοπία, η «Χρυσή» Ολυμπιονίκης στα 5.000 και 10.000 μέτρα και «Χάλκινη» στα 1.500μ. ξεκίνησε τη δική της Οδύσσεια με την ελπίδα ότι θα βρει την Ιθάκη σε μια χώρα στην οποία θα είχε καλύτερη ζωή.
«Μέχρι τα 14 είχα μία καταπληκτική ζωή με χαρά και γεμάτη παιχνίδια. Όμως μετά άλλαξαν όλα.
»Πέρασα πολλές δυσκολίες. Η ζωή με έριξε κάτω αρκετές φορές», θα πει η 28άχρονη αθλήτρια, η οποία σε ηλικία 15 χρόνων έφυγε από την πατρίδα της με προορισμό την Ευρώπη.
Όσες φορές, όμως, η ζωή την έριξε κάτω, άλλες τόσες σηκώθηκε!
Αρχικά, βρήκε καταφύγιο σ’ έναν προσφυγικό καταυλισμό στην Ολλανδία, με τις πρώτες ημέρες να είναι εφιαλτικές.
«Έκλαιγα κάθε μέρα. Ήταν σαν μια φυλακή από την οποία δεν μπορούσα να φύγω», θα πει εξιστορώντας κάποιες λεπτομέρειες από εκείνη την περίοδο, αναφέροντας ότι το τρέξιμο τη βοήθησε να ξεπεράσει πολλές από τις δυσκολίες που αντιμετώπισε.
Όταν μετακόμισε σ’ ένα σπίτι μαζί με άλλους πρόσφυγες που είχαν ζητήσει άδεια παραμονής στη χώρα, είπε στην επιτηρήτριά της πόσο πολύ της άρεσε να τρέχει. Εκείνη τη βοήθησε να γραφτεί σε μια ομάδα στίβου στο Λεουβάρντεν και η Σιφάν, αφού ξεκίνησε το τρέξιμο, μερικά χρόνια αργότερα άρχισε παράλληλα να σπουδάζει νοσηλευτική.
Το 2013 της αποδόθηκε η Ολλανδική υπηκοότητα κι άρχισε να συμμετέχει σε διεθνείς διοργανώσεις εκπροσωπώντας τη χώρα με μεγάλη επιτυχία, μέχρι που το 2016, έκανε την πρώτη εμφάνιση της στους Ολυμπιακούς Αγώνες (Ρίο ντε Τζανέιρο) και εντυπωσίασε με την παρουσία της τον Αλμπέρτο Σαλαζάρ.
Ο Κουβανός προπονητής συνεργάστηκε μαζί της στην ομάδα που είχε δημιουργήσει στο Όρεγκον με την υποστήριξη κορυφαίας εταιρείας αθλητικών ειδών, ωστόσο το σκάνδαλο ντόπινγκ που ξέσπασε το 2019 στο οποίο ήταν βασικός πρωταγωνιστής, έθεσε υπό αμφισβήτηση τις ικανότητες της Χασάν και πολλοί άρχισαν να την αντιμετωπίζουν με καχυποψία.
«Αν θέλουν μπορούν να με περνούν από τεστ κάθε μέρα. Πιστεύω στον καθαρό αθλητισμό! Είμαι πάντα καθαρή και θα είμαι πάντα καθαρή», είχε τονίσει η αθλήτρια στο περιθώριο των μεγάλων επιτυχιών της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ντόχα, όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 1.500 και 10.000 μέτρα.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο, η Χασάν απλώς απέδειξε και στην πράξη πόσο καλή και δυνατή αθλήτρια είναι.
Μέσα σε διάστημα έξι ημερών συμμετείχε συνολικά σε έξι αγώνες τρέχοντας πάνω από 61 γύρους, ενώ στον προκριματικό των 1.500μ. επιβεβαίωσε ότι είναι κι ένας άνθρωπος που δεν το βάζει εύκολα κάτω.
Όταν στον τελευταίο γύρο του αγώνα σκόνταψε πάνω στο σώμα της Κενυάτισσας Εντίνα Τζέμπιντοκ κι έπεσε κάτω, αμέσως σηκώθηκε και με την ταχύτητα μιας σπρίντερ, προσπέρασε στα 350 μέτρα που έμεναν για τον τερματισμό, όλες τις αντιπάλους της παίρνοντας πρώτη το εισιτήριο για τον ημιτελικό του αγωνίσματος.
Δώδεκα ώρες μετά από εκείνη την πτώση, που σε άλλους αθλητές ίσως να είχε στοιχίσει όλο τον αγώνα, η Χασάν στέφθηκε «Χρυσή» Ολυμπιονίκης στα 5.000 μέτρα με χρόνο 14:36.79, ακολούθησε το χάλκινο μετάλλιο στα 1.500 μέτρα με χρόνο 3:55.86, και στις 7/8/2021, πρόσθεσε ένα δεύτερο χρυσό μετάλλιο στη συλλογή της, αυτή τη φορά στον αγώνα των 10.000 μέτρων (με χρόνο 29:55.32).
Λογικό ήταν μετά την ολοκλήρωση των αγωνισμάτων της να λέει ότι στη διάρκεια της διοργάνωσης είχε χάσει τον ύπνο της.
2 August – #Athletics – Women's 5000m
🥇Sifan Hassan🇳🇱
🥈Hellen Obiri🇰🇪
🥉Gudaf Tsegay🇪🇹#UnitedByEmotion | #StrongerTogether | #Olympics | #Tokyo2020— #Tokyo2020 (@Tokyo2020) August 2, 2021
«Κάποιες φορές ξυπνούσα από έναν εφιάλτη κι αναρωτιόμουν γιατί έπρεπε να πιέσω τόσο πολύ τον εαυτό μου. Την ίδια στιγμή, όμως, κάτι μού ‘λεγε μέσα μου ότι έπρεπε να συνεχίσω.
»Νομίζω ότι ήταν λίγο τρελό αυτό που συνέβαινε, αλλά τώρα είμαι πάρα πολύ χαρούμενη για όσα πέτυχα.
»Στον αγώνα των 10.000 είχα πολλές αμφιβολίες. Για άλλη μία φορά, μιλούσα στον εαυτό μου. Έλεγα δεν είναι δυνατόν να καταφέρω. Τα 10.000 μέτρα είναι τρομακτικά. Όμως ο φόβος είναι αυτός που τελικά μας κάνει δυνατούς».
Όσο σημαντική κι αν ήταν η επιτυχία της Χασάν στο Τόκιο, η χαρά της ζωής για την ίδια μάλλον δεν κρύβεται στις πρωτιές και τα μετάλλια.
«Η ζωή δεν είναι μόνο οι νίκες», λέει και συμπληρώνει. «Η χαρά της ζωής είναι να ακολουθείς την καρδιά σου»!
CHECK IT OUT:
Η Λούνα Σόλομον δεν φοβάται πια να κοιτάξει τους ανθρώπους στα μάτια
Η φωνή της Άλισον Φίλιξ / Η Ρέιβεν Σόντερς εκτίμησε τη ζωή, διαλέγει τις «μάσκες» της και δεν απολογείται
Η Υπέροχη Γιουλιμάρ Ρόχας / Σέλι-Αν Φρέιζερ-Πράις: Θαρραλέα, Κυριάρχη, Ανθεκτική!
Η αποστολή της Γκουέν Μπέρι είναι πιο βαριά από τη μπάλα που πετά μακριά…
Η ιστορία της Κουανίσα Μπερκς (δεν) κρύβεται πίσω από το χαμόγελό της
Η Τιάνα Μπαρτολέτα είναι άνθρωπος των ονείρων και όχι των αναμνήσεων
Χουσεΐν Αμπάς: «Πέρα Από Τα Σύνορα»
Από πρόσφυγας, σταρ στο γήπεδο, η Νάντια Ναντίμ παίζει για την ισότητα
Κανένας φράχτης δεν εμπόδισε ποτέ (και) τον Ινιάκι Ουίλιαμς
Καταυλισμός προσφύγων ή κορυφή της Ευρώπης είναι απλώς «άλλη μία μέρα» στη ζωή του Αλφόνσο Ντέιβις
ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΙΒΟ / ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡ