ΒΡΑΖΙΛΙΑ

Στη λευκή λωρίδα που διαπερνά τον νυχτερινό ουράνιο θόλο στη σημαία της Βραζιλίας αναγράφονται τρεις λέξεις. Δύο έννοιες, βασικά. «Ordem e progresso». «Τάξη και πρόοδος». Το πολιτικό σύνθημα του Θετικισμού,…

Ένας κόσμος όχι όπως τον παρουσιάζουν οι κάμερες, οι διακρίσεις και οι ποδοσφαιρικοί τίτλοι αλλά όπως ανέκαθεν υπήρξε στην ολότητά του. Ένας κόσμος γεμάτος πληγές, όνειρα, ανάγκη για αγκαλιές. Αγκαλιές…

Γουρλωμένα εφηβικά μάτια να τα κοιτούν αποσβολωμένα. Στέκονταν εκεί, πάνω στο ράφι, πεντακάθαρα και λαμπερά. Δεν είχε δει ξανά τέτοιο ζευγάρι ποδοσφαιρικά παπούτσια. Τόσο όμορφα, τόσο εντυπωσιακά. Ήταν τα ασημένια…

Ο Ιπ -ή Γιπ- Μαν υπήρξε ένας από τους πλέον θρυλικούς grandmasters σε όλη την ιστορία των πολεμικών τεχνών και αναμφίβολα ο σημαντικότερος δάσκαλος του Γουίνγκ Τσουν, μίας παραλλαγής του…

Οι ιαχές στην Avinguda Aristides Maillol στη γειτονιά του Les Corts στη Βαρκελώνη ήταν εκκωφαντικές. Είναι Πρωτομαγιά του 2005, η πόλη είναι γεμάτη κόσμο και στις ramplas η σανγκρία ρέει…

«Exercício da pedrinha». Είχε και συγκεκριμένη ονομασία η άσκηση στην οποία υποχρεωνόταν ξανά και ξανά ο 14χρονος, ατσούμπαλος, ασυντόνιστος, Οσκάρ Σμιντ. Η άσκηση με τις μικρές πέτρες, με τα βότσαλα.…

Ίσως να είχε βουλωμένα τα αφτιά του, ερμητικά κλειστά, όπως στους μετέπειτα χαρακτηριστικούς πανηγυρισμούς του. Ίσως να μην ήταν καν μέσα στην τάξη, να τριγυρνούσε με μια μπάλα στα πόδια…

Εφτά σε παίρνει αριστερά μην το ζορίζεις, μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη. Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις. Κι ο πιο μικρός αχολογάει μ’ ένα καλάμι. Ο μικρός… Ο Ζοάο…

Και φορούσε και το «5». Όταν οι αριθμοί στις φανέλες είχαν νόημα, αυτό, το «5», δεν μπορούσε να συγκινήσει. Δεκαπέντε χρόνια περίμεναν οι Ιταλοί να δουν ξένο ποδοσφαιριστή στις ομάδες τους.…

Καμία καθολική αναγνώριση, κανένα αποθεωτικό standing ovation. Μόνο αμέτρητα υψωμένα δάκτυλα αφιερωμένα αποκλειστικά σε εκείνον, απρεπείς χειρονομίες, ιπτάμενα αντικείμενα και σάλια. Πατεράδες να κλείνουν τα αφτιά των παιδιών τους με…