ΒΡΑΖΙΛΙΑ

Εφτά σε παίρνει αριστερά μην το ζορίζεις, μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη. Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις. Κι ο πιο μικρός αχολογάει μ’ ένα καλάμι. Ο μικρός… Ο Ζοάο…

Και φορούσε και το «5». Όταν οι αριθμοί στις φανέλες είχαν νόημα, αυτό, το «5», δεν μπορούσε να συγκινήσει. Δεκαπέντε χρόνια περίμεναν οι Ιταλοί να δουν ξένο ποδοσφαιριστή στις ομάδες τους.…

Καμία καθολική αναγνώριση, κανένα αποθεωτικό standing ovation. Μόνο αμέτρητα υψωμένα δάκτυλα αφιερωμένα αποκλειστικά σε εκείνον, απρεπείς χειρονομίες, ιπτάμενα αντικείμενα και σάλια. Πατεράδες να κλείνουν τα αφτιά των παιδιών τους με…

Πιθανότατα δεν τον έχει ακούσει ποτέ. Στα δικά του ακουστικά, στα τρομακτικά ηχεία των supercars που πλέον οδηγεί κυριαρχούν τα χορευτικά beats και οι εύθυμοι ράπερς της βραζιλιάνικης σκηνής με…

«Οκέι, οκέι, θέλω να μοιραστώ τη στιγμή με κάποιον από εσάς πάνω στη σκηνή. Ποιος είναι αρκετά νηφάλιος για να τραγουδήσει μαζί μου»; Ο Dave -εκ των ράπερ που πρωτοστάτησαν…

Βιώματα, εμπειρίες, χρώματα, ήχοι. Αισθήσεις. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Ξεχωριστά για τον καθένα. Στιγμιαίες αναλαμπές που μένουν σε μνήμη και ψυχή και έτσι, η μία δίπλα στην άλλη, διαμορφώνουν προσθετικά…

Ίσως να ήταν κι εκείνος σε μια γωνιά του μυαλού του Αντρέι Σαπκόφσκι, ίσως να στεκόταν σε μια γωνιά της αίθουσας που γέννησε η φαντασία του Πολωνού συγγραφέα, του δημιουργού…

Μεγάλωσε κι εκείνο στα ίδια στενά, στο Σάο Γκονσάλο, ανάμεσα στους ετοιμόρροπους τοίχους των σύγχρονων παραπηγμάτων μιας ακόμα φαβέλας λίγο έξω από το Ρίο Ντε Τζανέιρο. Εκεί όπου ο κίνδυνος…

Υπάρχει το ποδόσφαιρο φόρμας, το τεχνικό, το τακτικό, εκείνο της πολυτέλειας που κόβει τα εισιτήρια. Είναι το ποδόσφαιρο της αισθητικής, του “περιττού”, της τρίπλας, της προσποίησης, της no look πάσας…

Δεν είναι γνωστός. Όχι διεθνώς, καλά καλά ούτε και στην πατρίδα του. Δεν έπαιξε ποτέ στην Εθνική Βραζιλίας. Πού να βρει χώρο, μεσοεπιθετικά, στη «Seleção» των 70s; Αδιανόητο. Όχι πως έκανε…