ΕΛΛΑΔΑ

Η Καζαμπλάνκα δεν είναι πόλη. Είναι πληγή. Μια χαρακιά ανοιχτή που αιμορραγεί βαβούρα, αλμύρα και σκουριασμένα όνειρα. Στο Ντερμπ Μιλά οι τοίχοι στέκονται σαν ραγισμένα κόκαλα, θαρρείς και κουβαλούν μαζί…

Ο μπαμπάς μου δεν είχε εκφράσει κάποια επιθυμία για να γίνω ποδοσφαιριστής, εξάλλου τον έχασα πολύ νωρίς, σε ηλικία 13 ετών. Με έπαιρνε όμως μαζί του και πηγαίναμε να δούμε…

Το στερητικό «α-» και η «λήθη» μάς δίνουν ετυμολογικά την «αλήθεια». Και πραγματικά, ποιος μπορεί να ξεχάσει, δεκαετίες μετά την παρουσία του σε διάφορες ελληνικές ομάδες, τον Γουόλτερ «The Truth»…

Αν και ανήκω σε μεταγενέστερη γενιά, πρόλαβα λίγο τη “γειτονιά”. Δεν υπήρχαν τότε τόσο πολύ τα σόσιαλ, βγαίναμε, φωνάζαμε με τα παιδιά, περνούσε ο ένας κι έπαιρνε τον άλλον πόρτα-πόρτα,…

Με θυμάμαι μικρό παιδάκι με τη μπάλα στα πόδια, έτσι όπως γινόταν παλιά, με φτιαγμένα από εμάς ξύλινα δοκάρια κτλ. Μπορεί να είχα και κάτι μέσα μου, αλλά δεν υπήρχε…

Απώθηση. Σπρώξιμο. Πέσιμο. Σώριασμα. Η ελληνική γλώσσα είναι αρκετά πλούσια, ώστε να αποδοθεί ποικιλοτρόπως η πρωτοφανής πράξη του Τζόνι Νιούμαν με την οποία έμεινε μονομιάς και διά παντός στην ιστορία του…

Η καταγωγή μου είναι από το Ανατολικό και η πρώτη μου ομάδα ήταν ο τοπικός Αξιός. Στα 14 ήδη έκανα προπονήσεις με την Α’ ομάδα και στα 16 άρχισα να…

Αμυντικό ριμπάουντ -ή έστω κερδισμένη μπάλα κοντά στο καλάθι της δικής του ομάδας. Κάτω η μπάλα, ψηλά το κεφάλι. Δυο, τρεις, το πολύ τέσσερεις ντρίμπλες. Εφόρμηση προς το άλλο καλάθι…

Αν ήταν στο χέρι του, θα περνούσε μήνες ολόκληρους κάθε χρόνο στο Κόντιακ. Σε ένα νησί της Αλάσκας, στη νότια απόληξή της μέσα στον Ειρηνικό. Αυτός, το καλάμι του για…

Όταν ήμουν μικρός, παίζαμε μπάλα με τους φίλους μου στις αλάνες του Κάπο Βέρντε, από το οποίο έχω φύγει πολλά χρόνια. Μαζί με άλλο ένα παιδί, τον Βίνια, ο οποίος…