ΕΛΛΑΔΑ

Το όριο μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας μπορείς ενίοτε να το ορίσεις κι εσύ ο ίδιος. Να ονειρευτείς πέρα από όσο θα μπορούσες ποτέ να σκεφτείς. Να αλλάξεις το «ταβάνι» σου.…

Ο παίκτης στον πάγκο «καίγεται» να αγωνιστεί. Δεν διαφέρω από τον «κάθε» παίκτη. Ωστόσο, υπάρχει μία συγκεκριμένη στιγμή στην καριέρα μου που δεν ήθελα να παίξω. Και τι στιγμή… Πολλοί…

Έχουν περάσει κάτι λιγότερο από 30 χρόνια, όταν σου ψιθύρισα στο αφτί μία φράση από ένα βιβλίο του Πάβιτς. Με κοίταξες με απορία και συνέχισες να παίζεις. Δεν είχες καλά…

Αγαπώ τους παίκτες μου. Με διαφορετικό τρόπο από την οικογένειά μου, αλλά τους αγαπώ. Σέβομαι τη διαφορετικότητά τους. Άλλες χώρες, άλλες θρησκείες, άλλες προσωπικότητες. Τέτοιου είδους προβλήματα δεν είχα ποτέ στη διαδρομή μου. Είμαι από τους προπονητές που πιστεύουν κάθε παίκτη και θέλουν να βελτιώνουν κάθε παίκτη.

Αγαπημένε μου Θωμά, Επιστρέφοντας από ένα ακόμα παιχνίδι Λάτσιο-Ρόμα, στο οποίο είχα την ευτυχία να σε δω να παίζεις, τρέμω ακόμη ολόκληρος από την αγωνία του γηπέδου. Απορώ με τον…

Τον Ιανουάριο του 2014, πήρα την απόφαση να παίξω στο εξωτερικό. Δεν ήμουν ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Πολλά παιδιά στην ηλικία μου έχουν ακριβώς την ίδια θέληση.

Έχουν περάσει λίγες ώρες από το φιλικό με τη Γαλατάσαραϊ. Δεν θέλω να κάνω δηλώσεις για τον αγώνα. Μπορώ, όμως, να μιλήσω για κάτι άλλο…

Όταν ήμουν μικρός, ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής, να βρίσκομαι μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Το ξέρω, δεν είναι πρωτότυπο. Στην 3η Γυμνασίου, λάτρεψα τη χημεία. Φανταζόμουν τον εαυτό μου ως… τρελό επιστήμονα με τα αντιδραστήρια στα χέρια.